فرضیه برخورد ستاره دوگانه

فرضیه برخورد ستاره دوگانه که به وسیله منجم انگلیسی ر.ا. لیتلتن ارائه شد دارای این مزیت بزرگ بر فرضیه های پیشین است که واقعیت های مشهود مربوط به تکانه زاویه ای را نقض نمی کند. بنابر …

فرضیه برخورد ستاره دوگانه که به وسیله منجم انگلیسی ر.ا. لیتلتن ارائه شد دارای این مزیت بزرگ بر فرضیه های پیشین است که واقعیت های مشهود مربوط به تکانه زاویه ای را نقض نمی کند. بنابر فرضیه لیتلن خورشید در آغاز یک ستاره دوگانه بود و ستاره عابر با ندیم خورشید تصادم کرد. حوادثی که پس از این تصادم روی داد و ممکن است در حدود یک ساعت طول کشیده باشد، عبارتند از :

۱)ستاره های متصادم ( ستاره متجاوز و ندیم خورشید) پس از تصادم نواری از ماده را پدید آورده اند که بزرگی آن به اندازه ای بود که می توانست همه سیارات و اقمار و غیره را به وجود آورد.

۲) دوستاره (مانند شارهای بیلیارد پس از برخورد هریک به راه خود رفتند و با خود قسمت های از این نوار را که تحت تاثیر میدان های گرانشی شان بود، بردند.

۳)اعضای مختلف منظومه شمسی از بخش مرکزی ماده به جا مانده پدید آمد. تکانه زاویه ای ماده در این بخش مرکزی می تواند با مقادیر مشهود متناظر باشد.

انتقاد. محاسبات نشان می دهد که ۹۴ درصد نوار را ستاره های متصادم با خود می برند و ۶ درصد از بخش مرکزی پیش از آن که زیر تاثیر جاذبه خورشید به تنهایی قرار گیرد، تا مدتی ستاره متجاوز و ندیم خورشید را دنبال می کند. احتمال آن که سیارات از این ۶ درصد ماده تشکیل شده باشند فوق العاده اندک است. رویداد بی اندازه محتمل تر آن است که آثار کشندی ناشی از ستاره متجاوز و ندیم خورشید این بخش از نوار را به تکه های بسیار پاره پاره کندکه این تکه ها سرانجام در فضای مجاور پراکنده شوند.