زشتی‌ها، مکان بر دوش می‌آیند

ببین که سال‌هاست این سوتر از تو نشسته‌ام
همین جا، که آگاهی انار گل می‌کند
و دمی است که برخاسته‌ام آنسوتر از خود
همانجا، که شکوفه‌ها بی فاصله ایستاده‌اند
آهای نشسته بر برخاسته‌ها
از …

ببین که سال‌هاست این سوتر از تو نشسته‌ام

همین جا، که آگاهی انار گل می‌کند

و دمی است که برخاسته‌ام آنسوتر از خود

همانجا، که شکوفه‌ها بی فاصله ایستاده‌اند

آهای نشسته بر برخاسته‌ها

از غرور گناه بگو

از افتادگی پاداش

و عاطفهٔ دایره‌ای که مردمانش قله می‌شوند

آهای ایستاده بر ایستایی زمان

زشتی‌ها، مکان بر دوش می‌آیند

دریاب که دریافته‌ام، چند قدم آن سوتر از واژه‌ها نشسته‌ایم

جایی‌که قفس‌ها پنجره می‌شوند

و واژه‌ای که در زیباییش می‌شوم کرنش

عابدین پاپی