کارآفرینی و توسعه

صاحب‌نظران علم اقتصاد از کار‌آفرینی به عنوان نیروی محرکه توسعه اقتصادی یاد می‌کنند که می‌تواند سبب رشد و توسعه کشورها و اشتغال و رفاه اجتماعی شود. این گروه معتقدند هرچه کارآفرین …

صاحب‌نظران علم اقتصاد از کار‌آفرینی به عنوان نیروی محرکه توسعه اقتصادی یاد می‌کنند که می‌تواند سبب رشد و توسعه کشورها و اشتغال و رفاه اجتماعی شود. این گروه معتقدند هرچه کارآفرین در یک جامعه بیشتر باشد پویایی و نشاط جامعه بالاتر رفته و فرصت‌های شغلی با ارزش افزوده بالا ایجاد می‌شود.

به تعبیر بهتر، کارآفرینی اساس شکل‌گیری اقتصاد نوین است. اقتصاد جهان در ۲۰ سال اخیر تغییرات بزرگی داشته و کاملا از حالت سنتی خارج شده است. انقلاب فناوری اطلاعات و تغییر ترکیب نیروی کار به سوی نیروهای دانش ـ محور یکی از این تغییرات بوده است.

در حقیقت ویژگی بارز اقتصاد امروز، تغییرات سریع است. لذا کشورهایی می‌توانند در چنین اقتصادی موفق شوند که قابلیت تطبیق با این تغییرات را داشته باشند. کشورهایی که در آنها، میزان فعالیت‌های کارآفرینانه بالاتر است، قادرند تا در اقتصاد جهان موقعیت بهتری کسب کنند.

مطالعاتی که به صورت سالانه در ۲۰ کشور جهان صورت می‌گیرد، فعالیت‌های کارآفرینی و تأثیرات آن را مورد بررسی قرار می‌دهد. نتیجه به دست آمده از این مطالعات این است که نرخ رشد اقتصادی یک کشور رابطه معنی‌داری با سطح فعالیت‌های کارآفرینی آن دارد. به همین دلیل است که دولت‌ها در توسعه‌ کارآفرینی سرمایه‌گذاری کرده و آن را در اولویت سیاست‌های خود قرار داده‌اند.

زمانی که کارآفرینان یک شغل جدید را شروع می‌کنند خود به خود حداقل به یک یا چند نیروی استخدامی نیاز دارند تا کارهای خود را سامان بخشند.

کارآفرینان به علت قابلیت اشتغال‌زایی که دارند، به کاهش نرخ بیکاری که از اهداف کلان اقتصادی، اجتماعی دولت‌هاست کمک می‌کنند.

بنابراین، کارآفرینی می‌تواند زمینه‌ساز اشتغال نیروی کار باشد و نو‌آوری که در یک فعالیت اقتصادی توسط خود فرد ایجاد می‌شود منجر به ایجاد اشتغال در جامعه می‌شود.

حدود نیمی از کارکنان کشورهای توسعه‌یافته در کسب و کارهای کوچک فعال هستند. بیشتر مشاغل جدید را کسب و کارهای کوچک ایجاد می‌کنند و سهم این کسب و کارها در بازار کار در حال افزایش است.

کشور ما با مشکلات اقتصادی مانند کمبود اشتغال پایدار و مولد، نرخ بالای تورم و سهم اندک دانش‌آموختگان دانشگاهی در مدیریت بنگاه‌های اقتصادی کوچک و متوسط و بزرگ در بخش خصوصی و ‌پایین بودن سهم سرانه از درآمدهای صادرات غیرنفتی، روبه‌رو است. در این شرایط راهی جز تربیت و پرورش کارآفرینان دانش ‌مدار که بتوانند با استفاده از آموخته‌های علمی و مهارت‌های فراگرفته در مراکز ویژه کارآفرینی به راه‌اندازی فعالیت‌های نوآورانه و با ارزش افزوده بالا بپردازند را ندارد. به همین دلیل است که در سیاست‌های دولت نیز تکیه بسیاری بر کارآفرینی شده است و ردپای آن را در برنامه‌های توسعه کشور نیز می‌توان یافت.