تغذیه جوجه های گوشتی یكروزه

برنامه های فعلی تغذیه جوجه های گوشتی كه از زمان ورود به سالن تا ۲۱ روزگی استفاده می شود یك خوراك آغازین استارتر ۱ می باشد فرمول این خوراك موجب مصرف همان مواد مغذی ۲ در جوجه های یكروزه می شود

برنامه های فعلی تغذیه جوجه های گوشتی كه از زمان ورود به سالن تا ۲۱ روزگی استفاده می شود یك خوراك آغازین ( استارتر ۱ ) می باشد. فرمول این خوراك موجب مصرف همان مواد مغذی ۲ در جوجه های یكروزه می شود كه در پرندگان مسن تر مصرف می شود ولی یافته ها و تحقیقات جدید نشان می دهد كه این كار صحیح نیست. قابلیت و امكان استفاده از اجزاء تشكیل دهنده خوراك در جوجه های خیلی جوان به مراتب ضعیف تر از پرندگان مسن تر است. تفاوتهایی كه در نحوه استفاده از غذا در جوجه های جوان وجود دارد بخاطر تطابق و سازگاریهای ایجاد شده در طی انتقال از زندگی جنینی به زندگی طبیعی است. به عبارت دیگر انتقال از تغذیه مادری به تغذیه خارجی.

آگاهی دقیق از تكامل جنین در زمان انكوباسیون ۳ بخصوص در روزهای پایانی آن و بلافاصله پس از تولد اهمیت زیادی دارد. نحوه تغذیه جنین و تغییرات دستگاه گوارش در دوران انكوباسیون و رشد اولیه آن پس از تفریخ ۴ یك نقش كلیدی در این مورد دارد. افزایش میزان گلوكز خون بوسیله استفاده از مواد افزودنی و غذاهای مخصوص با حداكثر نشاسته ژلاتینه شده نیز از مواردی هستند كه موجب بهبود رشد اولیه جوجه می شوند. فرمول مخصوصی كه بتواند در ابتدای زندگی نیاز جوجه را تأمین كند تا سن ۳ یا ۴ روزگی بیشتر مورد نیاز نیست.

● فرآیندهای هضم جنینی ۶ :

زرده منبع اصلی مواد غیر حیوانی برای تشكیل جنین و رشد آن در دوران انكوباسیون می باشد كه دو سوم محتوای ماده خشك آن چربی است كه از نوع لیپوپروتئینها با دانسیته خیلی پائین ۷ (VLDL) و ویتلوژنین ۸ می باشد. ( ویتلوژنین فسفو پروتئین زرده می باشد ) این دو نوع تركیب تأمین كننده انرژی هستند و اسیدهای چرب در این زمان برای ساخت غشاء سلولی به مقدار زیاد لازم هستند. فوسویتین پروتئینی است كه فسفر را متمركز میكند و بصورت گرانول وجود دارد. فوسویتین همراه با كلسیم آزاد شده از پوسته تخم مرغ برای تشكیل اسكلت جوجه به مصرف می رسد. قسمت آبكی زرده ایمونوگلوبولین IgG را در خود دارد كه جهت ایجاد ایمنی پاسیو یا غیر فعال در ابتدای زندگی جوجه به منظور مقابله با عفونتها بسیار اهمیت دارد. انتروسیتهای موجود در دستگاه گوارش جنین در پایان هفته دوم انكوباسیون برای جذب مولكولهای درشت با ظرفیت هضم و جذب محدود هدایت می شوند.

در این موقع آلبومین از طریق ارتباط سروآمنیوتیك بطرف حفره آمنیوتیك و از طریق ناف كیسه زرده بطرف كیسه زرده جاری می شود. آلبومین وارد شده به حفره آمنیون در اولین تجربه هضمی جنین بوسیله جنین هضم می شود. این عمل موجب تشكیل انتروسیتهای جدید می شود كه عمل هضم را كاملتر انجام می دهند. محتویات از طریق غشاء كیسه زرده بسرعت به جوجه منتقل می شوند. چربی بعنوان جزء اصلی باقیمانده مخلوط زرده و آلبومین همراه با مواد مغذی دیگر وجود دارد. میزان گلوكز خیلی پائین است و بنابراین چرخه گلوكونئوژنز از پروتئین منبع اصلی تولید گلوكز برای جوجه های در حال تولد می باشد. تغذیه مستقل در جوجه برای پاسخ به نیازهای غذایی آن در سن ۳ تا ۴ روزگی شروع می شود. یعنی موقعی كه محتویات كیسه زرده كاملا" به مصرف رسیده است.

● مطالعه بر روی رشد اولیه جوجه :

اولین تماسی كه جوجه با محیط دارد موجب یك آسیب میكروبیولوژیكی خطرناك به آن می شود. ایمنی غیر فعال ( پاسیو ) برای رشد اولیه جوجه ضروری است ولی فقط حفاظت بر علیه میكروبهایی را ایجاد می كند كه قبلا" مرغ مادر با آنها تماس داشته است. دستگاه گوارش جوجه بعد از تفریخ نابالغ است و اغلب جذب غذا از روده آهسته انجام می شود. با توقف بیشتر مواد مغذی در لوله گوارش میكروارگانیسم هایی كه از محیط و بخصوص همراه غذا دریافت شده اند از وجود محیط مناسب و سرشار از مواد غذایی بهره كافی برده موجب عفونتهای مزمن مرگ و میر در جوجه می گردند. آنتی بیوتیكها معمولا" در جیره جوجه های گوشتی منظور می شوند ولی نقش آنها در غذای استارتر اهمیت زیادی ندارد بخصوص وقتی جوجه ها بر روی بستر استفاده شده ۹ پرورش می یابند. مرغهای مادر بالغ و مسن تخم مرغهای سنگین تر و با نسبت زرده بیشتر از تخم مرغهای مادر جوان تولید می كنند.

جوجه هایی كه از تخم مرغهای دارای ذخایر غذایی بیشتر هچ می شوند سنگین تر هستند. جوجه هایی كه از تخم مرغ های مادر جوان هچ می شوند غلظت پائین تری از فسفر در كیسه زرده دارند كه كلا" بعلت كمبود فسفولیپیدهای آن است. مرگ و میر اولیه در جوجه هایی كه از تخم مرغ های كوچك هچ می شوند بیشتر از جوجه هایی است كه از تخم مرغ های بزرگ متولد می شوند. پروپیونیك اسید ۱۰ یك پیش ساز گلوكز در حیوانات است. این تركیب گلوكزساز ۱۱ در جوجه ها بسرعت و كاملا" در دستگاه گوارش جذب می شود. این تركیب فعالیت میكرب كشی ۱۲ نیز دارد.

در مطالعه ای از زمان ورود جوجه به سالن تا ۷ روزگی به میزان ۳% پروپیونات آمونیوم به غذا اضافه شد. و جوجه های حاصل از تخم مرغهای مادرهای جوان و مسن تر بصورت مخلوط انتخاب شدند. بازدهی و رشد كلی جوجه های حاصل از تخم مرغهای كوچك ضعیف تر از جوجه هایی بود كه از تخم مرغ های بزرگ متولد شده بودند. اضافه نمودن پروپیونات آمونیوم به غذا موجب كاهش میزان اضافه وزن جوجه شد ولی تبدیل غذایی را بهبود بخشید. پروپیونات مرگ و میر كلی در جوجه های ضعیف تر كه از مادرهای جوان بوجود آمده بودند را نیز كاهش داد. جیره های حاوی كربوهیدرات بالا موجب كاهش رشد و وزن گرفتن جوجه می شوند دستگاه گوارش نابالغ جوجه های در حال تولد برای هضم نشاسته خیلی بیشتر از هضم چربی سازگاری دارد. محتویات كیسه زرده دارای كربوهیدرات كم و چربی زیاد می باشد و از طریق غشاء كیسه زرده جذب بدن جوجه می شوند.

ترجمه از :دكتر سید حسین طباطبائی

Refrence : World Poultry Vol.۱۵ No.۶ ۹۹

۱- Starter feed

۲- Nutrients

۳- Incubation

۴- Post hatch

۵- Max. starch gelatinisation

۶- Embryonic digestive processes

۷- Very low density lipoproteins

۸- Vitellogenin

۹- Used litter

۱۰- Propionic acid

۱۱- Precursor

۱۲- Gluconeogenic compound

۱۳- Microbicidal activiy

۱۴- Marginal deficiency

۱۵- Soy bean meal

۱۶- Indigestible oligosaccharides

۱۷- Non traditional

۱۸- Pelleting

۱۹- Extrusion

۲۰- Gelatinisation

۲۱- Additives

---