کودکان سخت غذا

بیشتر پدر و مادرها از تغذیه کودکان خود نگرانند این والدین از بی میلی و کم غذا خوردن کودکان خود در رنج هستند و شکایت های مختلفی در این مورد دارند

بی‏اشتهایی و یا بد غذایی کودک در هر شکلش مساله‏ی مهمی است که باید آن را جدی گرفت، چرا که در نهایت‏به سوء تغذیه منجر می‏شود . باید بدانیم فقط گرسنگی نیست که کودک را به سوی غذا می‏کشاند و یا فقط سیر بودن موجب دوری و پرهیز از غذا نمی‏شود، بلکه عوامل گوناگونی، جدا از نیازهای بدنی، موجب می‏شود تا کودک غذا بخورد یا نخورد . رفتار بزرگ‏ترها در این مورد بسیار تعیین کننده است; برای مثال اگر کودکی صبحانه خوردن خانواده خود را با یک برنامه منظم، دوست داشتنی و با اهمیت نبیند، هیچ میلی به یک صبحانه خوب پیدا نمی‏کند . در بسیاری از خانواده‏هایی که زنان شاغل هستند دیده شده که مادر، کودک را با عجله بیدار می‏کند، با عجله لباس او را می‏پوشاند و به زور، یک لقمه خشک در دستش می‏گذارد تا آن را به عنوان صبحانه بخورد . آیا به نظر شما، کسی می‏تواند در یک محیط عصبی، شلوغ و با عجله غذا بخورد؟

غذا خوردن آن هم در ابتدای صبح، باید همراه با آرامش و تانی باشد . ایستاده غذا خوردن، با عجله لقمه‏ای را درست کردن در حالی که کارهای مختلفی را انجام می‏دهید، فضای ناامنی را برای یک تغذیه مناسب به وجود می‏آورد . در چنین حالتی، هیچ کودکی میل به خوردن صبحانه ندارد .

خانواده‏هایی که مجبورند صبح زود از خانه خارج شوند و وقت کافی برای صبحانه خوردن در کنار کودک خود را ندارند، بهتر است ‏برنامه‏ای تنظیم کنند که بتوانند همه با هم و در حضور کودک صبحانه بخورند و از این وعده غذایی لذت ببرند . برای نمونه می‏توان:

- شب‏ها زودتر خوابید;

- یک سری کارها را از قبل انجام داد;

- زودتر بیدار شد تا کودک فرصت کارهای اولیه را داشته باشد .

در بعضی از خانواده‏هایی که مادران شاغل نیستند، مشکل به شیوه دیگری خودنمایی می‏کند:

بعضی از مادران آن قدر دیر بیدار می‏شوند که می‏توانند صبحانه و ناهار را همزمان بخورند . دیر بیدار شدن، کوفتگی، خستگی و بی‏حوصلگی، بی‏اشتهایی را به همراه دارد . از آن جا که مادر بی‏میل است‏برای و تهیه صبحانه مناسب تلاشی نمی‏کند، در نتیجه با همان بی‏حوصلگی چیزی را برای کودک خود آماده می‏کند تا او بخورد . کودکی که همراه مادر خود دیر بیدار شده است طبیعی است که صبحانه و ناهار او یکی می‏شود .

به کودک فرصت‏بدهید تا صبحانه‏اش را کامل بخورد . در چنین فضایی نه تنها کودکان، بلکه هر انسانی از خوردن صبحانه لذت می‏برد و طبیعی است که این رفتار به عنوان یک عادت غذایی مناسب در کودک باقی می‏ماند .

غذای نیم روز

از آن جا که معده کودکان کم حجم است و غذای کمی در معده آن‏ها جا می‏گیرد . به همین دلیل فاصله‏ی بین غذاهای کودک نباید خیلی زیاد باشد . کودکان، بین صبحانه و ناهار احتیاج به یک غذای نیم‏روزی دارند . این غذای نیم‏روزی می‏تواند انواع میوه، خشکبار، نان و شیرینی‏های سبک باشد . خوردن غذا در این زمان برای کودکان بسیار مهم است .

همراهی مادر با کودک در خوردن غذا; یعنی مادر در کنار کودک بنشیند، با او حرف بزند و با هم این غذای نیمروزی را بخورند . کودکان چه در خوردن صبحانه و چه در ناهار و شام احتیاج به همراهی و همدلی اطرافیان خود دارند و دوست دارند که بزرگ‏ترهایشان در کنارشان باشند و آن‏ها را همراهی کنند . اگر غذای نیمروز نامناسب باشد در ناهار کودک حتما تاثیر منفی می‏گذارد . تنقلاتی مانند انواع شکلات و آب نبات و حجم زیاد شیرینی موجب می‏شود تا کودک یک سیری کاذب پیدا کند و میلی به غذا نداشته باشد . استفاده از انواع خشکبار، دانه‏ها، مغزها و میوه‏ها به مراتب بهتر است .

ناهار کودک

ناهار کودک باید غذایی کامل با انواع مواد مغذی باشد . حداقل یک ساعت مانده به ناهار از دادن انواع تنقلات به کودک پرهیز شود; این تنقلات جلوی اشتهای کودک را می‏گیرد . قبل از ناهار، کودک را از غذا مطلع کنید و اگر در خانه است‏حتما او را از نوع غذا و یا این که غذا در چه وضعیتی است‏با خبر سازید . می‏توانید از نیم ساعت مانده به غذا کودک را ترغیب به غذا خوردن کنید و این که به زودی غذا آماده می‏شود .تجربه یک مادر «من از صبح به کودکم می‏گویم چه غذایی را می‏خواهم درست کنم و گاهی با هم به نتیجه می‏رسیم که چه چیزی را درست کنم . در بعضی از مراحل او را تشویق می‏کنم که به من کمک کند . وقتی بوی غذا در آشپزخانه پیچید از او می‏خواهم تا بو بکشد و همین مساله تبدیل به یک بازی برای ما می‏شود . من با رفتارهای مختلف نشان می‏دهم که غذا بسیار خوش رنگ، خوش‏عطر و خوش‏مزه است و سعی می‏کنم با آب و تاب فراوان در مورد غذا حرف بزنم . حتما از او می‏خواهم که در چیدن سفره به من کمک کند و با هم سفره را برای غذا آماده می‏کنیم . همیشه قبل از خوردن غذا می‏گویم که حالا ما بهترین و خوش مزه‏ترین غذای دنیا را می‏خوریم . »

شکی نیست وقتی مادر این گونه فضا را از نظر روانی آماده می‏کند، کودک مشتاقانه از غذا استقبال خواهد کرد . کودکی که در چنین محیطی غذا می‏خورد دیدگاه خوبی به غذا دارد و از خوردن آن لذت می‏برد .

---