خشم نشانه ترس است

بچه های پرخاشگر بلای جان پدر و مادرشان هستند اما شاید بد نباشد که بدانید روانشناسان معتقدند خشم مهار نشده و پرخاشگری کودکان در ترس آن‌ها ریشه دارد. در بسیاری از مواقع والدین …

بچه های پرخاشگر بلای جان پدر و مادرشان هستند اما شاید بد نباشد که بدانید روانشناسان معتقدند خشم مهار نشده و پرخاشگری کودکان در ترس آن‌ها ریشه دارد. در بسیاری از مواقع والدین از این خشم های ناگهانی کودک در شگفت می مانند، در صورتی که اگر والدین بتوانند احساسات کودک را به موقع شناسایی کنند و به آن اهمیت دهند، چنین شرایطی پیش نمی آید. واکنش بیشتر والدین به احساس ترس کودک، انکار است. در صورتی که کودک باید با احساس ترس روبه رو شود و از آن گذر کند. کودکان نیاز دارند که احساسات ناخوشایند را تجربه کنند؛ در حقیقت برای تجربه کردن احساسات اصیل و خوشایند باید احساسات متفاوت را از سر بگذرانند. بنابراین این بار که کودکتان گفت ترسیده، به جای این که بگویید تو نباید بترسی، بگویید: «می دانم که ترسیدی و این اشکالی ندارد من هم که کوچک بودم، می ترسیدم». والدین باید بدانند ترس، غم و خشم اولین سنگرهای دفاعی فرد در مقابل مشکلات زندگی است و کودک باید با آن ها روبه رو شود. اگر چنین نشود، ترس ابراز نشده در وجود کودک نهادینه می شود و وی که ابراز ترس را نشانه ضعف می داند، آن را به خشم شدید و ناگهانی تبدیل می کند.این موضوع حتی در دوران بزرگسالی و در طول زندگی مشترک هم زمینه بسیاری از مشکلات را ایجاد می کند.

مثلا خانمی بعد از نگرانی فراوان به علت دیرآمدن همسرش با آمدن او به جای این که بگوید نگران همسرش شده یا از تنهایی ترسیده، به او پرخاش می‌کند و خشم شدیدی را نشان می دهد. او در واقع یاد نگرفته است که ترس خود را ابراز کند و یا ترس را نشانه ضعف خود می داند.