موسیقی زندگی من است

از ورزش و سلامت تا کار و زندگی

ترانه «حس غریب» را که اجرا کرد، اسمش بر سر زبان‌ها افتاد. «علی لهراسبی» خواننده جوانی است که کارهایی به یادماندنی داشته است. صدایش حزنی دوست‌داشتنی دارد و شاید به همین خاطر باشد که ترانه «حس غریب» او اینقدر به دل‌ها نشست...

لهراسبی در بین دوستانش به امیدواری و خوش‌بینی معروف است؛ البته عاشق هیجان و یاد گرفتن است و اگر چیزی جذبش کند، تا انتها پیش می‌رود و آن را یاد می‌گیرد. لهراسبی علاوه بر اینکه به خوانندگی علاقه‌مند است و آن را همه زندگی‌اش می‌داند، اهل ورزش هم است و سال‌ها کونگ‌فو کار کرده و الان هم فوتبال بازی می‌کند. او در دوره نوجوانی دلش می‌خواسته یک فوتبالیست ملی‌پوش شود و معتقد است اگر تلاش می‌کرد، حتما روزی به این آرزو می‌رسید. او حالا یکی از فعال‌ترین خوانندگان موسیقی پاپ است و برخی از سریال‌های تلویزیونی را هم با ترانه‌خوانی او به یاد می‌آوریم. تازه‌ترین آلبوم علی لهراسبی «تصمیم» نام دارد و اینطور که از گفته‌هایش پیداست، سال آینده نیز آلبومی دیگر منتشر خواهدکرد. با او درباره موسیقی، سلامت و نگاهش به زندگی صحبت کردیم.

▪ موسیقی اولویت چندم زندگی‌تان است؟

اولویت اول زندگی‌ام است اما شغلم نیست.

▪ چرا؟

اگر قرار باشد موسیقی شغلم باشد، باید روی سلیقه‌هایم پا بگذارم و فقط به فکر درآمدزایی برای گذران زندگی باشم. اگر برای کسب درآمد، کار موسیقی انجام دهیم، باید به هر قیمتی در صحنه حضور داشته باشیم. من این را نمی‌پسندم و دوست ندارم به هر قیمتی کار کنم بنابراین شغلم چیز دیگری است که دوستش دارم ولی موسیقی اولویت اول زندگی‌ام است.

▪ به نظر می‌رسد از کار و زندگی‌تان رضایت خاصی دارید.

بله، به دلیل اینکه آدم پرانرژی و پرهیجانی هستم. کارم را دوست دارم. من اصولا آدم پشت میزنشینی نیستم چون خیلی پرانرژی‌ام.

▪ ولی به ظاهرتان نمی‌خورد!

اشتباه می‌کنید. من چند سال ورزش رزمی ‌کار کرده‌ام، فوتبال هم بازی می‌کنم و روی کارهای حرکتی بسیار وقت می‌گذارم.

▪ جالب است! ورزش رزمی‌ کار ‌کرده‌اید، بعد موسیقی را انتخاب کردید و در دانشگاه هم رشته الکترونیک خوانده‌اید. شغلتان هم در بخش تبلیغات است.

منظورتان این است که اینها ربطی به هم ندارند؟ بله، هیچ‌کدام از اینها اصلا ربطی به هم ندارند ولی این نشان می‌دهد که آدم ماجراجویی هستم و به دنبال هیجان. قصد دارم همه چیز را تجربه کنم و به همین دلیل مدام تغییر موقعیت می‌دهم.

▪ فکر می‌کنید در کار موسیقی چقدر موفق هستید؟

موفق هستم ولی نه آنقدر که استعداد دارم.

▪ چرا؟

چون اصولا تنبل هستم.

▪ با وجود این همه تلاش، می‌گویید تنبل هستید؟

بله. من اگر تفکرم را اجرا کنم خیلی جلوتر از اینکه هستم و خواهم بود. همیشه تفکرم جلوتر از اجرایم است و این ایراد بزرگ علی لهراسبی است.

▪ اگر وارد موسیقی نمی‌شدید، جایگاهی که الان دارید، به دست نمی‌آوردید و نمی‌توانستید به همین اندازه مطرح شوید؟

قطعا به نوعی دیگر مطرح می‌شدم. نمی‌دانم در چه زمینه‌ای ولی قطعا این اتفاق می‌افتاد. از کودکی همیشه دوست داشتم روزی یک فوتبالیست ملی‌پوش شوم اما به نظرم همان تنبلی ذاتی‌ام جلوی این موفقیت را گرفت. اگر در موسیقی مطرح نمی‌شدم شاید در جای دیگری به موفقیت می‌رسیدم چون همیشه هیجان و انگیزه‌اش را داشته‌ام. البته انگیزه بسیار مهم‌تر است.

▪ چقدر به سلامتتان اهمیت می‌دهید؟

ورزش را ترک نمی‌کنم ولی متأسفانه در غذا خوردن و خوابیدن بی‌نظم هستم و می‌دانم که این خیلی بد است و تاثیر منفی روی سلامتم خواهدداشت.

▪ این بی‌خوابی یا بی‌نظمی‌ در خواب چقدر روی صدایتان تاثیر دارد؟

خیلی زیاد. به همین دلیل سعی می‌کنم زمانی که کنسرت دارم، حتما از چند روز قبل خوابم را تنظیم کنم تا روی صدایم تاثیر منفی نگذارد.

▪ از نظر تغذیه چطور؟

پرهیز غذایی دارم و غذاهای تند، سرکه و ادویه نمی‌خورم. علاوه بر اینها سس مایونز هم اصلا استفاده نمی‌کنم چون صدا را نابود می‌کند.

▪ بعد از آلبوم «تصمیم» آلبوم جدیدی در دست ندارید؟

در حال حاضر مشغول کار روی آلبوم جدیدم هستم. شاید بعد از عید آلبوم جدیدی داشته باشم. من موسیقی‌ای که مردم دوست دارند کار می‌کنم چون یک خواننده پاپ هستم و دیدم نسبت به مخاطب، دید مخاطب‌محور است بنابراین باید در انتخاب شعر، ملودی، تنظیم و خواندن به‌روز باشم.

▪ انرژی‌تان را برای ادامه کار از کجا می‌آورید؛ از فروش آلبوم یا اجرای کنسرت؟

قطعا از کنسرت. خواننده در اجرای کنسرت، نفس‌به‌نفس با مخاطب است. ما باید در تولید آلبوم انرژی بگذاریم و در کنسرت انرژی بگیریم. من خودم تمام تلاشم و انرژی‌ام را روی آن چند ساعتی می‌گذارم که در کنسرت زنده اجرا می‌کنم. هیچ‌چیز جای آن چند ساعت هیجان و استرس را نمی‌گیرد.

▪ هنگام اجرای کنسرت چه اتفاقی درون شما می‌افتد؟

از انرژی سرشار می‌شوم چون مردم همراهی‌ام می‌کنند ولی خاطره جالبی از اولین کنسرتم دارم. به هر حال قرار نیست مخاطبان، تمام آثار ما را از حفظ بخوانند. البته موضوع طرفداران اصلی فرق می‌کند زیرا آنها نفس‌به‌نفس با خواننده پیش می‌روند. خواننده‌ها معمولا علاوه بر آهنگ‌های آلبوم‌ها، تک‌آهنگ‌های بسیاری هم دارند، بنابراین قرار نیست مخاطبان همه این آهنگ‌ها را حفظ باشند و در کنسرت بخوانند. من برای اولین بار در کاخ سعدآباد اجرا داشتم و جمعیت زیادی هم آمده بودند. یادم می‌آید به قدری استرس داشتم که پاهایم می‌لرزید. در آنجا ۱۲ آهنگ خواندم ولی مردم فقط ۳ آهنگم را بلد بودند. وقتی از مردم می‌پرسیدم چه آهنگی را اجرا کنم، حاضر بودند به جای باقی آهنگ‌ها فقط همان

۳ آهنگ در تمام مدت اجرا شود. این اتفاق به این دلیل افتاد که مخاطبانم با آن ۳ آهنگ ارتباط برقرار کرده بودند اما وقتی خواننده جلوتر می‌رود، خطاها کم می‌شود و تجربه بیشتری به دست می‌آورد و سعی می‌کند درست‌تر بخواند. به هر حال وقتی آلبومی ‌منتشر می‌شود، باید درباره آن نظرهای مختلف را شنید.

▪ حرف آخر؟

موسیقی پناهگاه زندگی من است و نقش مهمی ‌برایم دارد. موسیقی همه زندگی من است.

زینب‌السادات افتخاری