معلم؛ طلایه‌دار علم و ادب و معرفت‌

آموزش و پرورش در هر کشوری جزء ارکان اصلی آن کشور و معلمان اصلی‌ترین و مهمترین یاوران تعلیم و تربیت محسوب شده و به عنوان طلایه‌داران علم و ادب و معرفت و فرهنگ هستند که سعادت ملت‌ها …

آموزش و پرورش در هر کشوری جزء ارکان اصلی آن کشور و معلمان اصلی‌ترین و مهمترین یاوران تعلیم و تربیت محسوب شده و به عنوان طلایه‌داران علم و ادب و معرفت و فرهنگ هستند که سعادت ملت‌ها را رقم می‌زنند و با کوشش‌های خود پیشرفت و سرافرازی را برای جوامع به ارمغان می‌آورند.

استمرار و بقای هر جامعه مستلزم آن است که مجموعه‌ای از باورها، ارزش‌ها، رفتارها، گرایش‌ها، دانش‌ها و مهارتهای آن به نسل جدید منتقل شود که ساخت کار یا انتقال آن بر عهده آموزش و پرورش است.

تمدن‌های بشری در صحنه‌های رقابت علمی، فرهنگی و صنعتی، چشم امید به کسانی داده‌اند که دانش‌آموزان دیروز بوده و دانشمندان امروزند و همه آنها مدیون کار معلمانند. خدماتی که معلمان در طول سالهای قبل از جمله در تمامی صحنه‌های علمی اعم از تحقیقی، پژوهشی یا نوآوری و آموزش حتی در زمینه نوع دوستی انجام داده‌اند، قابل ستایش است و اگر آنها مورد قدردانی قرار گیرند، زمینه شوق‌ و انگیزه برای ادامه کار در آنها ایجاد خواهد شد که این خود انگیزه آفرینی است.

هرگاه افرادی بخواهند همچون عنصر حرفه‌ای مطرح شوند، باید شرایط و ملزومات آن را داشته باشند. معلمی نیز از حرفه‌های بسیار پیچیده‌ای است که اگر به آن توجه نشود، لطمات جبران‌ناپذیری بر پیکره جامعه وارد می‌شود.‌

آب، بابا، یاددادن شرط نیست شرط ساختن جامعه فرهنگی است که فقط از دست فرهنگیان آن جامعه بر می‌آید. معلمی که روزانه با صدها نوع فکر و سلیقه سروکار دارد و معلمی که بتواند در ۵۰ دقیقه تدریس، غنی‌سازی فرهنگ بومی، رشد فرهنگ فردی و اجتماعی، مشارکت در اداره جامعه، اعتماد به نفس، رعایت حقوق دیگران، فروتنی، مهربانی، توجه به انضباط اجتماعی و فردی و زندگی مسالمت‌آمیز را در سطح ملی و پیشرفت علمی و صنعتی را یاد دهد، یکه عالم است هنرمند، روانشناس، حقوق‌دان، اقتصاددان و... است که نام دیگر او در یک کلمه <معلم> است و بس؛ پس چرا مورد توجه قرار نمی‌گیرد؟

چرا کسانی که در تلویزیون کار می‌کنند اگر بتوانند کار روزمره خود را در جلوی دوربین تکرار کنند به عنوان هنرمند شناخته شده و مبالغ هنگفتی به خاطر آن می‌گیرند.

ولی معلمان که شایسته‌ترین الگوها برای انتقال ارزش‌ها و محکم‌ترین حلقه پیوند نسل‌ها و جوامع هستند نباید مورد توجه ملت و دولت قرار بگیرند.

ما معلمان با وجود سختی معیشتی، سخاوتمندانه تاکنون برای رضای خدای با همت بلند برای آموزش و پرورش کشورمان از جان مایه می‌گذاریم و از دولت کریمه و عدالتخواه صمیمانه می‌خواهیم که آموزش و پرورش را در راس همه نهادها مورد لطف خودشان قرار دهند تا معلمان در جامعه مانند گذشته با دلگرمی بیشتری برای نوآوری و شکوفایی هرچه بیشتر تلاش کنند.