شرح ویرانی

کسی چنان که منم در زمانه بی کس نیست
جهان بناست که باشد ولی از این پس نیست
به انتقام کدامین گناه می سوزم
مرا رها بگذار، این شکنجه ها بس نیست
دلی برای به دریا زدن مرا کافی ست
دلی که …

کسی چنان که منم در زمانه بی کس نیست

جهان بناست که باشد ولی از این پس نیست

به انتقام کدامین گناه می سوزم

مرا رها بگذار، این شکنجه ها بس نیست

دلی برای به دریا زدن مرا کافی ست

دلی که از غم دیوانگان ملبس نیست

نگو فضای قفس شرح حال ویرانی ست

که طعم حادثه تا انتها چنین گس نیست

دوباره کهنه سواری غریب می میرد

به روی لاشه ی گندیده غیرکرکس نیست