ارتباط بین سروری امکاناتی جدید برای وب سایت ها

با ارائه وب ۲ استفاده از سرویس های مبتنی بر وب در توسعه برنامه های تحت وب گسترش یافت و مهندسان نرم افزار تمرکز بیشتری بر توسعه وب سرویس ها و معماری SOA کردند این معماری که به ارائه سرویس های وب می پردازد, باعث افزایش برنامه های مبتنی بر وب سرویس ها شد

با ارائه وب ۲ استفاده از سرویس‌های مبتنی بر وب در توسعه برنامه‌های تحت وب گسترش یافت و مهندسان نرم‌افزار تمرکز بیشتری بر توسعه وب‌سرویس‌ها و معماری SOA کردند. این معماری که به ارائه سرویس‌های وب می‌پردازد، باعث افزایش برنامه‌های مبتنی بر وب‌سرویس‌ها شد. مدل‌های زیادی برای تولید وب‌سرویس‌ها و برنامه‌های کاربردی تحت وب ارائه شد که یکی از آنها RESTful است. این سرویس‌ها به منابع وابسته بوده و منابع آدرس‌های URL محسوب می‌شود. همچنین این متدهای HTTP است که مشخص می‌کند در این سرویس‌ها قرار است چه اتفاقاتی بیفتد. در مورد جزئیات این سرویس‌ها در شماره‌های قبل بحث شده است.

مایکروسافت به عنوان یکی از تولیدکنندگان نرم‌افزار و ابزارهای توسعه، برنامه‌های کاربردی توسعه کتابخانه‌ها به منظور تولید سرویس‌های تحت وب و همین‌طور RESTful Service را در دستورکار خود دارد. البته این شرکت سابقه تولید کتابخانه‌هایی برای توسعه سرویس‌های تحت وب را دارد. او ابتدا با استفاده از SOAP و WSDL در این زمینه برای برنامه‌نویسان APIهایی فراهم کرده بود، اما با ارائه دات‌نت نسخه ۳ و ارائه WCF به عنوان یک چارچوب توسعه سرویس‌های تحت وب، گام‌های مهمی در این زمینه برداشت و توسعه وب‌سرویس‌های خود ـ که پیش از این در دات‌نت انجام می‌شد ـ را کاملا دگرگون کرد. WCF روند سیر تکاملی خود را بسرعت طی کرد و در نسخه۳/۵ خود که با دات‌نت ۳/۵ ارائه شد، تغییرات زیادی در معماری آن داد. بعد از آن مایکروسافت با ارائه سرویس پک ۱ برای ویژوال استودیو ۲۰۰۸ و همین‌طور دات‌نت ۳/۵ نسخه جدیدی از WCF را ارائه کرد که علاوه بر امکانات قبلی، قابلیت پشتیبانی از سرویس‌های RESTful را در خود داشت. این نسخه را می‌توان تنها راه‌حل مایکروسافت برای توسعه سرویس‌های RESTful دانست. در همین بین پیشرفت Cloud Computing و سیستم‌های‌عامل تحت وب و همچنین Software as a Services و استفاده از سرویس‌های RESTful تاثیر شگرفی بر کار توسعه‌دهندگان گذاشت. مایکروسافت نیز به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولید‌کننده نرم‌افزار در دنیا با ارائه ویندوز لاجوردی(Azure) گام در توسعه پردازش‌های ابری گذاشت. همین موضوع باعث شد این کمپانی به فکر بهبود WCF باشد و با فراهم‌کردن APIهای کاربردی در این حوزه به فعالیتش ادامه دهد.در مرحله بعد و با ارائه نسخه ۴ مایکروسافت تلاش بیشتری در این زمینه از خود نشان داد. یکی از چارچوب‌هایی که خیلی‌ها آن را جایگزین معماری ASP.NET پیشین می‌دانند ASP.NET MVC بود که بشدت بین برنامه‌نویسان گسترش یافت و استفاده‌های زیادی از آن برای تولید برنامه‌های جدید تحت وب در دات‌نت فراهم شد. پیشرفت ASP.NET MVC خیلی سریع بود تا جایی که طی چهار سال، چهار نسخه از آن ارائه شد. در آ‌خرین نسخه آن، مایکروسافت یک ویژگی جدید به آن اضافه کرد. این ویژگی که به نام Web API شناخته می‌شود، امکان توسعه سرویس‌های RESTful را به کاربر می‌دهد که پیش از این برای توسعه آن باید از WCF استفاده می‌شد. از ویژگی‌های این کتابخانه می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱ ـ پردازش درخواست‌های HTTP که به سمت سرور می‌آید و مدیریت آنها. این درخواست‌ها می‌تواند با متد‌های مختلف HTTP را به سمت سرور ارسال کند.

۲ ـ تعیین مسیر درخواست‌ها بر اساس نوع متد HTTP آنها ؛ یعنی طبق همان مسیریابی که پیش از این در ASP.NET انجام می‌شد.

۳ ـ استفاده از فرمت‌های مختلف برای ارسال و دریافت اطلاعات بین کلاینت‌ها و سرویس که به صورت پیش‌فرض از json و xml استفاده می‌شود.

۴ ـ پشتیبانی از Queryable برای ارائه پاسخ‌ها به صورت یک شیء IQueryable مانند چیزی که پیش از این در OData شاهد آن بودیم.

۵ ـ امکان اجرای آزمایش‌های واحد به همان راحتی که پیش از این در ASP.NET MVC وجود داشت.

۶ ـ پشتیبانی از Scaffold و ایجاد کنترل‌ها و اکشن‌ها با استفاده از دیالوگ‌هایی که در Visual Studio برای آن تعریف شده است؛ مانند ایجاد یک کنترلر در ASP.NET MVC.

‍ امیربهاالدین سبط‌الشیخ