برنده ها و بازنده های پکن

نگاهی به پیروزی ها و شکست های جالب المپیک

پس از توزیع قریب به ۱۰۰۰ مدال، المپیک پکن نیز نیز پایان یافت اما شاید دانستن اینکه برندگان و بازندگان واقعی تابستان ۲۰۰۸ چه کسانی هستند خالی از لطف نباشد. اسامی زیر فهرست برندگان و بازندگان المپیک چین از نظر «دن وتزل» نویسنده ورزشی یاهو است.

▪ برنده: مایکل فلپس

مایکل فلپس ستاره‌ شنای آمریکا بدون شک مرد اول المپیک پکن است. بردن هشت مدال طلا با شکستن هفت رکورد جهان، به‌دست آوردن درآمدی در حدود ۱۰۰میلیون دلار و البته آشنایی با استفانی رایس شناگر استرالیایی را می‌توان دستاوردهای فلپس در المپیک دانست. فلپس همه نگاه‌ها را به شنا معطوف کرد تا به قول خودش شناگر رشته‌ای نباشد که «هر چهار سال یک‌بار از آن یاد می‌شود».

▪ بازنده: NBC

چون من در چین بودم نتوانستم برنامه‌های NBC (پخش‌کننده تلویزیونی المپیک) را ببینم اما ایمیل‌های بی‌شمار خشماگینی که دریافت می‌کردم، نشان از واکنش مردم به این شبکه بود. پخش با تاخیر مسابقات به همراه پوشش اتفاقات کاملا چینی در مراسم اهدای جوایز، این کانال را شبیه «چاینا دیلی» (روزنامه انگلیسی چاپ چین) کرده بود.

▪ برنده: کوبی برایانت

دو شگفتی در مورد بسکتبال آمریکا وجود داشت؛ ۱- قهرمانی آسان تیم در المپیک ۲-محبوبیت عجیب کوبی برایانت در این کشور. کوبی هرجا می‌رفت با تعداد زیادی طرفدار دوآتشه روبه‌رو می‌شد شاید تنها بسکتبالیستی که از حیث محبوبیت با او برابر باشد یائومینگ است! محبوبیت برایانت در پکن حتی از لس‌آنجلس هم بیشتر بود، به‌طوری‌که کارملو آنتونی هم‌تیمی کوبی می‌گوید: «او باید به اینجا نقل مکان کند.»‌

▪ بازنده: لیو زیانگ

قهرمان چینی زیرفشار زیادی برای تکرار مدال‌ طلای دو ۱۱۰ متر با مانع‌اش در آتن بود. اما او نه‌تنها قهرمان نشد بلکه به دلیل مصدومیت حتی فرصت رقابت هم نیافت. لوی یکی از قهرمانان ملی چین است و کناره‌گیری‌اش در حکم فاجعه‌ای برای همه چینی‌ها بود. المپیک پکن برای زیانگ رویایی بود که تبدیل به کابوس شد.

▪ برنده: هوپ سولو

یک‌سال پیش در جام جهانی زنان او تنها توانست بازی با برزیل را از روی نیمکت نگاه کند، اما این‌بار در فینال این واکنش‌های عالی سولو بود که مدال طلای المپیک را از چنگ برزیل درآورد. البته به‌نظر می‌رسد تیم ملی آمریکا زیرنظر «پیا سونداج»‌به مرزهای جدیدی دست یافته است و سولو تنها یک مثال بارز است.

▪ بازنده: رونالدینیو

هواداران فوتبالی المپیک از شنیدن نام بازیکن بزرگسال (طبق قانون هر تیم می‌تواند سه بازیکن بالای ۲۳ سال داشته باشد) برزیل غرق لذت شدند: رونالدینیو بهترین بازیکن جهان. اما رونالدینیو نشان داد کاملا از فرم خوب گذشته دور شده و نمایشی واقعا ناامیدکننده داشت.

▪ برنده: آلیشیا ساکرامون

بله، گرچه او در رقابت‌های انفرادی هیچ مدالی به‌دست نیاورد، حتی در بارفیکس که به فینال آن رسید، اما آلیشیا از ترک پکن چندان خوشحال نیست. این ژیمناست ۲۰ساله به دلیل زیبایی‌اش بسیار بیشتر از هم‌تیمی‌های طلایی‌اش نظیر ناسیتا لیوکین و شاون جانسون مورد توجه قرار گرفت و حداقل اسم او در میان تماشاگران مرد بیش از هر نام دیگری در اینترنت جست‌وجو شد. اکنون سوال این است:‌ آیا او تبدیل به آناکورنیکوای (ستاره معروف تنیس) دیگری خواهد شد؟ آنا نیز برنده هیچ عنوانی نشد، اما به هر حال پول زیادی از راه تبلیغات درآورد.

▪ بازنده: سافت‌بال

گرچه آمریکا در فینال به ژاپن باخت و مدال طلا را از دست داد، اما شاید این تیم مخالف اصلی حذف این رشته از المپیک بود، ولی تلاش‌ها بی‌ثمر ماند و سافت‌بال باید از المپیک خداحافظی کند.

▪ برنده:‌اوساین بولت

توفان جاماتیکایی در پکن سریع‌تر از هر زمانی وزید. اوساین بولت سه طلا با شکستن سه رکورد جهان گرفت تا همه را روی صندلی‌ها میخکوب کند. دونده‌ای که قامتش بیش از حد برای دو‌ها سرعت بلند است، نه با سرعت بلکه با انفجار قهرمان شد.

▪ بازنده:‌ ژاک روگ

در حالی‌که کمیته بین‌المللی المپیک در آرزوی یافتن قهرمانی مانند بولت است ژاک روگ رئیس این سازمان به او توجه کافی نکرد تا بیشتر به این شایعه دامن زند که او تنها به دنبال جلب توجه کشورهای قدرتمند است، نه جزیره کوچکی مانند جامائیکا. به هر حال نام افرادی مانند روگ خیلی سریع از یادها می‌رود، اما نام بولت در تاریخ المپیک جاودان خواهد بود.

▪ بازنده: غبار

چینی‌ها هر کاری کردند تا از غبار و آلودگی پکن درحین المپیک بکاهند، درخت کاشتند، کارخانه‌ها را تعطیل کردند و ماشین‌ها را از خیابان‌ها بیرون بردند تا آسمان پکن آبی شود اما این فرآیند شروعی کند داشت و ابرهای آلودگی برطرف نشدنی به نظر می‌رسیدند هرچند که در دوران المپیک وضع خیلی بهتر شده بود.

▪ برنده: غبار

حدس بزنید با بیرون رفتن المپیک از پکن چه چیزی به آن بازمی‌گردد؟ کارخانه‌ها دوباره کار می‌کنند، ماشین‌ها باز می‌گردند و درختان خشک می‌شوند. چین‌ بارها به دلیل نقض حقوق بشر در تبت و دارفور متهم شده، اما به نظر می‌رسد سرطانی که در هوای پایتخت این کشور وجود دارد، بیش از هر چیز با حقوق بشر در تضاد است.

▪ برنده: والیبال و واترپلوی آمریکا

در ساحل هم مردان و هم زنان والیبالیست آمریکایی قهرمان شدند. در سالن اما والیبال مردان نقره گرفت و والیبال زنان نقره. در استخر نیز اوضاع مناسب بود مردان و زنان واترپلوی آمریکا در عین شگفتی نایب قهرمان شدند.

▪ برنده: کشیدن سیگار

خوانندگان قدیمی این ستون به خوبی می‌دانند که از نظر کشیدن سیگار ایتالیایی‌ها و یونانی‌ها صاحب مدال هستند، اما باید یک مدعی دیگر را نیز به این جمع اضافه کرد. سیگار یکی از محبوب‌ترین چیزها بین مردم چین است.

▪ بازنده:‌ قهوه چینی

گرچه در چین می‌توانید چای خوبی بنوشید اما قهوه‌های چینی تنها آبی تیره و گرم هستند، آن هم از نوع بزرگش.

▪ بازنده: آنجل ماتوس

تکواندوکار کوبایی پس از اینکه از سوی داور کنار گذاشته شده از خشم از دست‌دادن مدال برنز از خود بی‌خود شد و با لگد به داور حمله کرد. ماتوس به همراه مربی‌اش تا آخر عمر محروم شد، هرچند که نمی‌توان نتیجه فرجام‌خواهی را حدس زد.

▪ برنده: سازماندهی پکن

چینی‌ها سازماندهی بسیار خوبی را در این المپیک به نمایش گذاشتند. ورزشگاه‌ها بسیار مدرن و نزدیک بودند و سازماندهی آنها هوشمندانه و پیچیده. لندن (میزبان بعدی المپیک) و سایر جاها باید درس‌های زیادی از این المپیک بیاموزند.

▪ برنده: زندگی در پکن

بازی‌های المپیک فرصت خوبی است که پکن را با نگاهی غیر از دید توریستی ببینید. گرچه شما کاملا تبدیل به فردی بومی نمی‌شوید، اما می‌توانید تا حد زیادی به آن نزدیک شوید. حدود یک‌ماه کار و زندگی در پکن موجب می‌شود یاد بگیرید متروهای این شهر چگونه کار می‌کنند، وضعیت اتوبوس‌ها چگونه است و رستوران‌های عادی کجا هستند. شما همسایه‌هایی دارید که در طول یک‌ماه با آنها چند بار روبه‌رو شده و گفت‌وگو می‌کنید. غذا در چین عالی و به طرز باورنکردنی ارزان است. سرویس‌ها نیز حرف ندارند.

▪ برنده: مردم چین

در هیچ‌جای دنیا مردمی ندیدم که به اندازه چینی‌ها رفتاری دوستانه داشته باشند. شاید این به دلیل غرور ناشی از المپیک بود و شاید به دلیل ظاهر آمریکایی من با کارت خبرنگاری که به گردن داشتم. اما مهم نیست. مردم این کشور بارها از من خواستند بیشتر راجع به زندگی و وضعیت آنها تعمق کنم. خانمی که همه‌چیزش را در زلزله از دست داده و در اردوگاه زندگی می‌کرد، برای نشان‌دادن مهمان‌دوستی‌اش به من لیوانی شیشه‌ای و بسیار کوچک هدیه داد و در حالی‌که لبخندی حاکی از رضایت فوق‌العاده به لب داشت، هدیه‌ای به من داد که در یک کافه‌تریا آشغال محسوب می‌شود اما برای او مانند گنج بود. مردم چین آخرین خاطره من از المپیک هستند.