امپریالیسم اینترنت

ما تفسیر دیگری از گوگل در چین داریم، که اجمالاً در خط مکتب فکری «امپریالیسم اطلاعات» است که انتشارات رسمی گلوبال تایمز آن را عرضه کرده است. این تفسیر حداقل بازگویی آن چیزی است …

ما تفسیر دیگری از گوگل در چین داریم، که اجمالاً در خط مکتب فکری «امپریالیسم اطلاعات» است که انتشارات رسمی گلوبال تایمز آن را عرضه کرده است. این تفسیر حداقل بازگویی آن چیزی است که سایت جامعه شناسان جهان(WSWS) درباره سخنرانی اخیر «هیلاری کلینتون» می گوید:

«با اینحال، این سخنرانی پوششی برای پافشاری بر قیمومیت جهانی واشنگتن جهت بی ثبات سازی و یا سرنگونی حکومتها در سراسر جهان است. کلینتون، توییتر و سازماندهی اینترنتی در پس انقلاب های رنگین مورد حمایت امریکا را مورد تحسین قرار داد، که آخرین نمونه اش انقلاب سبز ژوئن ۲۰۰۹ بود که در تلاش خود برای برهم زدن انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد ناکام ماند. وی اشاره دارد که در ایران و مولداوی و دیگر کشورها، سازمان دهی آن لاین، یک ابزار حیاتی برای پیشبرد دموکراسی و قادر ساختن شهروندان به اعتراض نسبت به نتایج مشکوک انتخابات شده است».

کلینتون این حق را برای آمریکا محفوظ دانست که چنین انقلابهایی را در هر کجای جهان که باشند، مهندسی کند:

«ایالات متحده امریکا خود را متعهد به اختصاص منابع دیپلماتیک، اقتصادی و تکنولوژیک لازم جهت توسعه آزادی های اینترنتی می داند. ما ملتی متشکل از مهاجرانی هستیم که ترکیبی از همه کشورها و همه نوع علایقی که در جهان وجود دارد هستند.... ما با شرکایمان در زمینه صنعت، دانشگاه و سازمان های غیردولتی کار خواهیم کرد تا تلاش مستمر برای کنترل قدرت فن آوری ارتباطات و اطلاعات و به کارگیری آن در راستای اهداف دیپلماتیک مان را نهادینه کنیم».

آنچه که مفسران نادیده گرفته اند این است که چین یک کشور بزرگ با اقلیت های غیر چینی یا غیر هان زیادی است که هر یک گرایش های مختلفی نسبت به مسأله استقلال طلبی دارند. لذا رهبران جمهوری خلق چین تمایل شدیدی دارند که یک «جامعه یکدست» ایجاد کنند. در این باره باید به میزان رو به رشد ناآرامی های شهری اشاره داشت. اگر چه چین با دقت اخبار اعتراضات عمومی را سانسور می کند، مطبوعات دولتی چین به خوبی از وجود نارضایی های توده ای آگاهند، و نگرانند که این اعتراضات به کنترل نیروهای سیاسی مخالف حزب کمونیست چین درآید. تعداد درگیری های فراگیر که شامل اعتراضات، اعتصابات یا شورش هایی می شوند که نوعاً توسط پلیس ضدشورش و یا اقدامات شبه نظامی سرکوب می شوند، از نود هزار در سال ۲۰۰۶ و هفتاد و چهار هزار در سال ۲۰۰۴ به صد و بیست هزار در سال ۲۰۰۸ رسیده اند. بر طبق برخی برآوردها، نمودار سال ۲۰۰۹ می تواند دویست و سی هزار باشد. یک دانشگاه مطالعات علوم اجتماعی چینی در ماه دسامبر به این نتیجه رسید که در ۷۷ مورد بزرگ از «درگیری های فراگیر» در سال ۲۰۰۹، ۳۰ درصد اینترنت و موبایل ها دخیل بوده اند.

در این زمینه سخنرانی کلینتون را می توان تهدیدی دانست مبنی بر این که وزارت خارجه آمریکا ممکن است تلاش کند اعتراضات را در راستای تضعیف حکومت چین مورد بهره برداری و هدایت قرار دهد؛ همانطور که تاکنون در اروپای شرقی، اتحاد جماهیر شوروی سابق و خاورمیانه انجام داده است.

نویسنده: محمد - مظهری

منبع: هفته نامه - پنجره - ۱۳۸۸ - شماره ۳۶ - تاریخ شمسی نشر ۰۰/۰۰/۱۳۸۸ - به نقل از ipezone.blogspot.com، ژانویه ۲۰۱۰