ماجراهای شگفت‌انگیز یک گاوصندوق!

گاو صندوق سریالی است که مضمونی اجتماعی و کمدی دارد و داستان آن درباره گاوصندوقی است که در آن یک جواهر ارزشمند وجود دارد و اطرافیانی که از این موضوع اطلاع دارند هر کدام طمع آن …

گاو صندوق سریالی است که مضمونی اجتماعی و کمدی دارد و داستان آن درباره گاوصندوقی است که در آن یک جواهر ارزشمند وجود دارد و اطرافیانی که از این موضوع اطلاع دارند هر کدام طمع آن را کرده‌اند...

چند هفته ای از اتمام سریال پربیننده دلنوازان می‌گذرد و شبکه سوم سیما به رسم این روزهایش سریال دیگری را برای بیننده‌های خود تدارک دیده است. سریالی که پتانسیل آن را داشته باشد که هر شب روی آنتن برود و از یک طرف تکرار دلنوازان نباشد و شباهتی با آن نداشته باشد و از طرفی دیگر جذابیت ویژه‌ای را داشته باشد تا تماشای این سریال هم مثل سریال قبل جزو اولویت‌های مردم قرار گیرد.

گاو صندوق نام سریالی است که چند روزی از پخش آن می‌گذرد و بازتاب‌های فراوانی را نزد مردم و نیز رسانه‌ها داشته است.

سریال هم در همین چند قسمت آغازین خود نشان داد که در روایت و نوع طنز ظریفی که دارد دارای برنامه و ساختاری منسجم، اصولی و دراماتیک است و از همین جهت بسیاری از اهالی سینما را نیز به خود جلب کرده است. البته نباید از این نکته غافل ماند که مازیار میری کارگردانی است که از سینما به تلویزیون آمده و طبیعی است که انتظار‌ها از او و اثرش بالاست و همه انتظار یک اثر تقریبا سینمایی را از او دارند. مصطفی عزیزی نیز این سریال را برای گروه فیلم و سریال شبکه سوم سیما تهیه کرده است. سریالی که مضمونی اجتماعی و کمدی دارد و داستان آن درباره گاوصندوقی است که در آن یک جواهر ارزشمند وجود دارد و اطرافیانی که از این موضوع اطلاع دارند هر کدام طمع آن را کرده‌اند. در همین راستا بد نیست معرفی مختصری از میری و کارنامه حرفه‌ای اش داشته باشیم.

مازیار میری متولد سال ۱۳۵۰ در تهران است. او فارغ‌التحصیل رشته تدوین از دانشکده صداوسیما است و فعالیت حرفه‌ای خود را در سینما با ساخت فیلم‌های کوتاه آغاز کرد تا این ‌که در سال ۱۳۷۹ اولین فیلم بلند خود را با نام قطعه ناتمام کارگردانی کرد که فیلمش برنده چند جایزه نیز شد. به آهستگی محصول ۱۳۸۴ دومین اثر او بود و سومین اثرش پاداش سکوت نام دارد که در سال ۱۳۸۵ آن را ساخت. ضمنا میری هم‌اکنون فیلم کتاب قانون را با بازی پرویز پرستویی روی پرده‌های سینما دارد.

اما این بار جزو معدود دفعاتی است که کارگردانی که فیلمی را در حال اکران دارد به طور همزمان سریال او نیز به روی آنتن می‌رود. قسمت اول سریال در دقایق ابتدایی خود کمی ناامیدکننده و غیرمنسجم بود و با نوع و شیوه روایی آثاری که برای تلویزیون ساخته می‌شوند کمی فرق داشت. معمولا آثاری که برای پخش از تلویزیون تهیه می‌شوند روایت سرراست‌تری دارند و در معرفی کمی باحوصله‌تر عمل می‌کنند. اما در سینما به دلیل مدیوم خاصی که دارد این سنت‌شکنی‌ها بیشتر صورت می‌گیرد و کارگردان روایتش را از هر جا و هر طریقی که بخواهد شروع می‌کند و به پیش می‌برد. مازیار میری هم در دقایق ابتدایی قسمت اول سریالش همین شیوه را پیش گرفت و ساده و سرراست سراغ معرفی شخصیت‌هایی که قرار است هر شب مهمان خانه‌های مردم باشند نرفت و دست به کمی پراکنده‌گویی زد. اما خوشبختانه بعد از گذشت نیمی از قسمت اول، دست کارگردان برای بیننده رو شد و سریال جذابیت‌های خودش را رو کرد. این شاید یکی از حسن‌های استفاده از سینماگران در تلویزیون باشد که راه را برای ورود اندیشه‌ها و سبک‌های غیرکلیشه‌ای روایی باز می‌کنند. به عنوان مثال مازیار میری نوع طنزی که برای فیلمش برگزیده شباهت چندانی با آثار طنزی که در این سال‌ها از تلوزیون پخش می‌شود ندارد و بیننده شاهد تکرار کلیشه‌ها و الگوهای ازکارافتاده طنز نیست. در خود داستان و نیز شیوه داستان‌گویی نیز بیننده شاهد همین تنوع و غیرکلیشه‌ای بودن اثر است و از این‌رو، یعنی در نوع داستان و فرم و ساختار و نیز طنز موجود، سریال شباهت‌هایی با برخی آثار پست مدرن این سال‌های سینما نیز دارد. فیلم‌هایی نظیر قاپ زنی اثر گای ریچی (که در سال‌های قبل از سینما چهار نیز پخش شد) و نیز فیلم اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر از شهرام مکری که اتفاقا ۲ تن از بازیگران فیلم از بازیگران فیلم شهرام مکری نیز می‌باشند و هر دو کارگردان با توجه به نوع طنز ظریفانه و ویژه‌ای که دارند، توانایی‌های این دو بازیگر را درک و از آن به خوبی استفاده کردند.