اشتباهاتی که دعواهای کوچک زوج ها را بزرگ می کند

تحقیقات نشان می دهد که داشتن ارتباط خوب, روابط بین زوج ها را ارتقا می بخشد, همچنین صمیمیت, اعتماد و حمایت بین طرفین را نیز بیشتر می کند

تحقیقات نشان می‌دهد که داشتن ارتباط خوب، روابط بین زوج‌ها را ارتقا می‌بخشد، همچنین صمیمیت، اعتماد و حمایت بین طرفین را نیز بیشتر می‌کند. عکس این مساله نیز صادق است؛ ارتباط بد، صمیمیت را از بین برده، عدم اعتماد و اطمینان ایجاد می‌کند و حتی موجب تحقیر و اهانت بین دو طرف می‌شود. در زیر به چند نمونه از رفتارها و الگوهای ارتباطی ضعیف، منفی و حتی مخرب اشاره می‌کنیم که هر دعوا و مرافعه‌ای میان زوج‌ها را بدتر می‌کند.

۱- اجتناب از دعوا به طور کل: به جای صحبت کردن در مورد مشکلات در یک جو آرام و توام با احترام برخی افراد سعی می‌کنند هیچ چیز در مورد مشکلات و دلیل ناراحتی خود را به طرف مقابل نگویند و بعد آن را یک‌باره به صورت عصبانیتی وحشتناک بروز می‌دهند. این به نظر راهی کم استرس‌تر می‌آید-که بخواهید به طور کل از بحث و مشاجره دوری کنید- اما معمولا استرس بیشتری برای هر دو طرف ایجاد می‌کند چون با آن انفجار عصبانیت، تنش، خشم و مشاجره بیشتری بین دو نفر ایجاد خواهد شد. پس بهتر این است که به راحتی و با آرامش خاطر در مورد مشکلات خود با هم بحث کنید.

۲-همیشه حالت دفاعی گرفتن: بعضی‌ها به جای اینکه شکایت‌های طرف مقابل را با دیدی منتقدانه و با میل شخصی مورد توجه قرار دهند و نقطه نظرات او را درک کنند، سعی می‌کنند هرگونه اشتباه و خطای خود را انکار کنند و به هیچ طریق زیر بار نمی‌روند که ممکن است خودشان موجب بروز مشکل شده باشند. شاید به نظر برسد که انکار مسوولیت، استرس را در کوتاه زمان، کمتر می‌کند اما در طولانی مدت موجب بروز مشکلات بسیاری خواهد شد.

۳- تعمیم افراطی: بعضی‌ها وقتی اتفاقی می‌افتد که چندان به مذاق‌شان خوش نیست با عمومیت دادن آن مشکل را بیرون می‌دهند. هیچ‌وقت جملات خود را با «تو همیشه... .» یا «تو هیچ‌وقت…» مثل «تو همیشه دیر میای خونه» یا «تو هیچ‌وقت کارایی که من دوست دارم رو انجام نمیدی» شروع نکنید. کمی مکث کنید، فکر کنید و ببینید آیا این جمله‌ها واقعا صحت دارد. همچنین هیچ‌وقت با پیش کشیدن مشکلات قدیمی سعی نکنید که مشاجره را بدتر کنید.

۴- همیشه حق را به خود دادن: اگر بخواهید فکر کنید که برای هر کاری روش «درست» و «غلط» وجود دارد و روش شما همیشه «درست» است، رابطه‌تان خراب خواهد شد. هرگز نخواهید که طرف‌تان هم مثل شما به قضایا نگاه کند و اگر دیدگاه او متفاوت بود، جنگ و جدال راه نیندازید. همیشه به دنبال مصالحه باشید و یادتان باشد که هیچ‌وقت یک روش «درست» یا «غلط» محض وجود ندارد و ممکن است هر دو نقطه نظر کاملا صحیح باشند.

۵-تلاش برای روانکاوی طرف مقابل: بعضی‌ها به جای اینکه در مورد افکار و احساسات طرف مقابل‌شان سوال کنند، فکر می‌کنند که می‌دانند که طرف‌شان به چه چیز فکر می‌کند یا در مورد یک مساله خاص چه احساسی دارد و معمولا هم این تفسیرها منفی است. مثلا وقتی طرف‌شان دیر سر قرار می‌آید، پیش خودشان فکر می‌کنند که برای او اهمیت ندارند. این کار دشمنی و سوءتفاهم بین دو طرف ایجاد می‌کند.

۶- گوش ندادن: بعضی افراد به جای اینکه خوب به حرف‌های طرف مقابل‌شان گوش و حرف‌های او را درک کنند، موقعی که طرف‌شان مشغول صحبت کردن است، حرف او را قطع می‌کنند، چشمان‌شان را این‌طرف و آن‌طرف می‌گردانند یا به آنچه خودشان می‌خواهند در جواب بگویند فکر می‌کنند. این کار باعث می‌شود نتوانید به خوبی از نقطه نظرات طرف مقابل‌تان مطلع شوید. هیچ‌وقت اهمیت گوش دادن به حرف‌های همدیگر را دست‌کم نگیرید.

۷- تقصیر را گردن دیگری انداختن: بعضی افراد با انتقاد از طرف مقابل و مقصر دانستن او برای موقعیت حاضر با مشکل برخورد می‌کنند. هیچ‌وقت ضعف‌های خود را قبول نمی‌کنند و به هر قیمتی که شده در برابر آن ایستادگی می‌کنند چون فکر می‌کنند با قبول ضعف‌هایشان از اعتبارشان کم می‌شود. به جای این رفتارها باید سعی کنید هر دعوا و مشاجره را فرصتی بدانید برای بررسی منتقدانه وضعیت، ارزیابی نیازهای هر دو طرف و رسیدن به یک راه‌حل که به هر دو کمک کند.

۸-سعی در برنده شدن در دعوا: هدف از بحث بین دو نفر باید درک متقابل و رسیدن به توافق نظر یا راه‌حل باشد که نیازهای هر دو طرف در آن ملاحظه شود. اگر سعی دارید، نشان دهید که طرف مقابل‌تان چه اشتباهاتی انجام داده است، احساسات او را دست‌کم بگیرید و محکم روی نظر خودتان بایستید، بدانید که مسیر اشتباهی را انتخاب کرده‌اید.

ترجمه: علی پیرا