قصه های ماندگار مجید

اولین بار سید مرتضی آوینی بود که «قصه های مجید» را از مصداق های بارز «سینمای ملی» خواند «شرم» و «صبح روز بعد» ۲ فیلم سینمایی مجموعه قصه های مجید در جشنواره یازدهم فجر به نمایش درآمد …

اولین بار سید مرتضی آوینی بود که «قصه های مجید» را از مصداق های بارز «سینمای ملی» خواند «شرم» و «صبح روز بعد» ۲ فیلم سینمایی مجموعه قصه های مجید در جشنواره یازدهم فجر به نمایش درآمد و تقدیر شد.اکنون که حال و هوای تلویزیون، رنگ و بوی تابستان دارد ودست اندرکاران سیما دست در آرشیوشان برده وگویا قصد دارند برای بهینه سازی و صرفه جویی، از آرشیو استفاده کنندکه البته بد نبود به سراغ این مجموعه همچنان دوست داشتنی و ماندگار می رفتند و روح ایرانی موجود در آن را به کودکان هدیه می کردند.«قصه های مجید» جان و روح ایرانی دارد که از ترکیب آن ها مصالح ایرانی توسط یک آفرینش گر ایرانی کیومرث پوراحمد حاصل شده است.

ملموس ترین نوجوان ایرانی و دوست داشتنی ترین مادربزرگ ایرانی در «قصه های مجید» هستند. مجید با آن شیرینی ها، طنز کلام، سماجت ، مقاومت، کنجکاوی، حسرت و آرزوها و قریحه اش که مثل شخصیتی کاملا آشنا بوده است همچنان برای مردم جذابیت دارد، زیرا او عصاره ای از خوبی و آرزوهای بیننده است و با ذوق شاعری اش بیننده را مجذوب می کند.«قصه های مجید» اقتباسی از کتاب هوشنگ مرادی کرمانی است که کیومرث پور احمد ساخته است. در همان سال های اولیه پخش از کارگردان اثر پرسیده شد آیا در این سریال قصدش تحقق سینمایی با هویت ملی بوده یا نه، و او گفت اصلا و نکته کلیدی که می گوید، این است که «قصه های مجید»، بیشتر برای او نوعی حدیث نفس بوده است.

( کتاب زندگی نامه پور احمد، کودکی نیمه تمام را که می خوانیم، در می یابیم که سرگذشت او و مجید، چه قدر شبیه هم بوده اند) و این همانی است که کار پوراحمد را در این سریال، این قدر پذیرفتنی و آشنا کرده، زیرا در این روابط آشنای ایرانی زندگی کرده است و بنابراین بدون این که تصمیم گرفته و بدون آن که تلاشی در این زمینه خاص انجام داده باشد، ویژگی های مورد بحث از او جوشیده و هویت ملی در جان و روح و روان اثرش جاری شده است.

کیومرث پور احمد این روزها با سریال «پرانتز باز» با مخاطبان تلویزیون همراه است.

پوراحمد متولد سال ۱۳۲۸ در اصفهان است، او فعالیت هنری خود را با دستیاری کارگردان در مجموعه تلویزیونی «آتش بدون دود» به کارگردانی « نادر ابراهیمی» آغاز کرد.

او سینما را با نویسندگی فیلم نامه « قصه خیابان دراز» به کارگردانی محسن تقوایی تجربه و تاکنون آثاری چون « اتوبوس شب»، « نوک برج»، «گل یخ»، « شب یلدا»، «خواهران غریب» و سریال های «قصه های مجید» و «سرنخ» را کارگردانی کرده است.

همان طور که از گزیده کارنامه پور احمد مشخص است او توانسته ارتباط خوبی با ذهن مردم برقرار کند، تمام آثار نامبرده او به نوعی در ذهن مردم ماندگار است.

«اتوبوس شب» با برجستگی های روایی « نوک برج» با جریان سازی درباره سازه های دفاع مقدس، «گل یخ» یادآور داستانی قدیمی با ظاهری جدید، « شب یلدا» در خرق عادت و جسارتش درباره استفاده از یک بازیگر و پیشبرد فیلم با جذابیت های داستانی خیلی هم موفق بود. «خواهران غریب» استفاده از موزیک در جریان فیلم و طرح داستان ۲ خواهر دو قلو و... همچنان ماندگار و جذاب است.

سریال پلیسی «سرنخ» نیز احتیاجی به معرفی ندارد زیرا هنوز کارگردانان تلویزیون نتوانسته اند این چنین اثری را ارائه دهند و کشش لازم سریال های معمایی، جنایی را در آثارشان ایجاد کنند.

علی نژاد