روش‌های شیردهی

مادر هنگام شیر دادن باید در وضعیت راحتی قرار گیرد. او می‌تواند به پشت یا پهلو بخوابد. روی صندلی، زمین و یا تخت بنشیند، از چند بالش به عنوان تکیه‌گاه استفاده کند تا هنگام شیر دادن …

مادر هنگام شیر دادن باید در وضعیت راحتی قرار گیرد. او می‌تواند به پشت یا پهلو بخوابد. روی صندلی، زمین و یا تخت بنشیند، از چند بالش به عنوان تکیه‌گاه استفاده کند تا هنگام شیر دادن خسته نشده و دچار کمر درد یا پشت درد نشود. به ویژه خانم‌هایی که سزارین می‌شوند، بیشتر باید این نکات را رعایت کنند.

معمول‌ترین روش شیر دادن، بغل گرفتن نوزاد است، به طوری که شانه نوزاد روی خم آرنج و سرش روی بازوی مادر قرار گیرد. صورت او مقابل پستان مادر و سر و بدنش در یک امتداد باشد. دست نوزاد که در تماس با بدن مادر است، در پهلوی مادر قرار گیرد نه میان بدن نوزاد و مادر و بالاخره نشیمن‌گاه او با دست مادر حمایت شود. بهتر است لباس مادر و نوزاد کم باشد تا تماس بدن مادر و نوزاد بهتر برقرار شود. در صورت امکان تماس پوست با پوست هنگام شیر دادن مناسب‌تر است.

پس از ایجاد وضعیت راحت برای مادر و در آغوش گرفتن نوزاد، مادر می‌تواند با یک دست که به شکل C انگلیسی قرار می‌گیرد، پستان را گرفته و نوک پستان را به گونه و لب نوزاد تماس دهد تا او دهان خود را باز کند. شاید لازم باشد که این کار چند بار تکرار شود تا نوزاد دهانش را به طور کامل باز کند، به طوری که لبه تحتانی هاله پستان، هم سطح لب پایین نوزاد قرار گیرد. در این حال که دهان نوراد به‌طور کامل باز شده است، مادر می‌تواند او را با ملایمت ولی به سرعت به طرف پستان خود بیاورد تا نوزاد نوک و هاله پستان را در دهان بگیرد. در چنین وضعیتی نوزاد با آرواره‌هایش به سینوس‌های شیری فشار می‌آورد و با مکیدن درست، به اندازه کافی شیر دریافت می‌کند.

زمانی که در آغوش گرفتن و پستان گذاشتن به دهان نوزاد درست انجام شود، مراحل زیر به خوبی قابل مشاهده است:

بدن نوزاد روبه‌روی مادر و در تماس نزدیک با بدن او است.

سر و بدنش در یک امتداد قرار دارند.

صورتش روبه‌روی پستان مادر و چانه‌اش به پستان چسبیده است.

لب تحتانی او به طرف خارج برگشته و قسمت کمی از هاله پستان در بالای لب فوقانی او مشاهده می‌شود و شاید در زیر لب تحتانی نشانه‌ای از هاله پستان دیده نشود (فقط در صورت بزرگ بودن هاله، قسمتی از آن قابل مشاهده خواهد بود.)

مکیدن‌ها کند ولی عمیق است.

صدای بلعیدن شیر به خوبی شنیده می‌شود.

نوزاد پس از احساس رضایت و سیر شدن، خودش پستان را رها می‌کند.

مادر هنگام شیر دادن احساس درد و ناراحتی نمی‌کند.

پستان مادر با سوراخ‌های بینی شیرخوار فاصله دارد و راه تنفس او را نمی‌بندد.

اگر طریقه در آغوش گرفتن و پستان به دهان گذاشتن درست نباشد:

بدن نوزاد، چرخیده و روبه‌روی بدن مادر و در تماس نزدیک با او نیست.

سرش به عقب برگشته و یا به جلو خم شده است.

لب‌ها یا به داخل برگشته‌ و یا به حالت غنچه قرار دارند.

قسمت زیادی از هاله در بالا و پایین لب‌ها، به خصوص زیر لب تحتانی مشاهده می‌شود.

مکیدن‌ها بسیار سطحی و تند است.

صدای بلعیدن شیر شنیده نمی‌شود و در عوض، صدایی شبیه ملچ و ملوچ به گوش می‌رسد.

مادر هنگام شیر دادن به دلیل مکیده شدن نوک پستانش احساس درد می‌کند و ممکن است حتی دچار زخم و یا شقاق نوک پستان شود.