غده های فیبروئید و بارداری

فیبروئید ها غده هایی سفت و مدورند که در دیواره ماهیچه ای زهدان, به نام میومتر رشد می یابند این غده ها ممکن است به کوچکی حبه انگور یا به بزرگی یک طالبی باشند

فیبروئید‌ها غده‌هایی سفت و مدورند که در دیواره ماهیچه‌ای زهدان، به نام میومتر رشد می‌یابند.این غده ‌ها ممکن است به کوچکی حبه انگور یا به بزرگی یک طالبی باشند. فیبروئید‌ها در شمار بسیار زیادی از زنان عارضه‌ای مشترک بوده و اگر با دقت نگاه کنیم ،غده‌های فیبوئید میان ۵۰ تا ۸۰ درصداز زنان یافت می‌گردند. زنان نوعا دارای فیبروئید‌های متعددی در رحم خویش می‌باشند که ‌این غده‌ها در اندازه‌های مختلفی هستند.

غده‌های فیبروئید خوش خیم بوده و گسترش نمی‌یابند. اگرچه نشانه‌های بالینی نداشته و بسیاری از زنان بدون آنکه متوجه باشند دارای این غده‌ها هستند ، اما هنگامی که این غده‌ها در زهدان رشد یابند و یا در دوران بارداری بزرگتر گردند، می‌توانند موجب مشکلاتی گردند. برای مثال اگر فیبروئیدها بسیار بزرگ شوند، داخل رحم را دچار بد شکلی نموده و موجب سختی قاعدگی در زنان می‌گردند.

با وجود این باید تاکید نمود که اکثرزنان مشکلات اندکی در ارتباط با فیبروئید‌های موجود در زهدان خویش دارند و بیشتر آنان بدون هیچ مشکلی باردار شده و وضع حمل می‌نمایند.‌بیشتر مردم عادتا نگران فیبروئید‌هایی هستند که می‌توانند در دوران بارداری به سرعت رشد نموده تا حدی که سطح هورمون‌های زنانه را به طرز اسف باری افزایش می‌دهند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که اکثر این نوع فیبروئیدها واقعا از نظر اندازه رشد نمی‌یابند و متمایل به بازگشت به اندازه پیش از بارداری می‌باشند. اما حتی اگر دارای چنین حالتی نیز باشند،به طرق مختلف ممکن است بر بارداری اثرات منفی بگذارند.‌

فیبروئیدها در صورتی که با ساختمان‌های اطراف خود برخورد نمایند، می‌توانند موجب احساسات نا خوشایندی اعم از فشار یا سنگینی شده و اگر عصب‌ها تحت فشار قرار گیرند، باعث درد تیزی در ناحیه تحتانی پشت و ساق پا‌ها شوند.

نوع کمیابی ازمسائل مرتبط با فیبروئید‌های دوران بارداری تحت عنوان فساد سرخ شناخته می‌شود که در شرایط مذکور،در بخش میانی فیبروئید خونریزی مشاهده می‌گردد.این پدیده معمولا در اواسط ماه سوم بارداری رخ می‌دهد و به نظر می‌رسد، ناشی از رشد سریع غده فیبروئید بوده که با گذشت زمان دچار خونریزی می‌شوند.این عارضه می‌تواند بسیار دردناک باشد، اما متاسفانه هنوز درمان قطعی برای آن وجود ندارد.

فیبروئید‌ها می‌توانند موجب مشکلات مرتبط با بارداری مانند درد، ناباروری، سقط جنین، زایمان زودرس و موانع وضع حمل گردند.‌غده‌های فیبروئید عامل ۲ تا ۳ درصد از تمامی انواع ناباروری‌ها به شمار می‌روند. اگر فیبروئید‌هادر زیر سطح آستری زهدان رشد یابند،موجب تداخل در امر جایگزینی تخم(‌تخمک بارور شده) و اتصال آن به رحم می‌شوند.‌ این امر ممکن است منجر به سقط جنین سریع (‌پیش از آنکه زنان حتی نسبت به باردارشدن خویش آگاهی داشته باشند) و ناباروری گردد.

فیبروئید‌ها ممکن است ندرتا موجب انسداد گردن رحم و یا مدخل لوله‌های فالوپ به درون رحم کردند. این غده‌ها همچنین می‌توانند در انتهای دوره بارداری موجب بر هم خوردن رشد و انبساط عادی رحم شده و منجر به زایمان زودرس گردند. بیشترین مسئله مشترک در ارتباط با فیبروئید‌ها و بارداری، زایمان به مدت دو تا سه هفته زودتر از موعد است که موجب کوچک ماندن نوزاد می‌شود.‌هنگامی که زنان با مشکلات ناباروری دچار عارضه غده‌های فیبروئید باشند، اگر این تومورها بزرگ باشند بهتر است به منظور افزایش امکان باروری در آنان برداشته شده و اگر کوچک باشند،معمولا بهترین راه آن است که بدون دستکاری به حال خود وا گذاشته شوند.پژوهش‌ها نشان می‌دهد چنانچه دلایل دیگری برای ناباروری وجود نداشته باشد، برداشتن فیبروئید‌ها احتمال باردار شدن رابین ۴۰ تا ۸۰ درصد افزایش می‌دهد.

فیبروئید‌ها به صورت بسیار نادر ممکن است در قسمت تحتانی رحم رشد نموده و موجب انسداد بخشی از مجرای زایمان گردند که برای تولد نوزاد ناچار به عمل جراحی سزارین می‌باشد.

برگردان : ثریا قدوسی

مآخذ:BBC News Health