پدیده و بیماری رینود

بیماری رینود یک اختلال اولیه دستگاه گردش خون است که جریان خون انگشتان دست و گاهی انگشتان پا را درگیر می سازد

● شرح بیماری

بیماری‌ رینود یک‌ اختلال‌ اولیه‌ دستگاه‌ گردش‌ خون‌ است‌ که‌ جریان‌ خون‌ انگشتان‌ دست‌ و گاهی‌ انگشتان‌ پا را درگیر می‌سازد. پدیده‌ رینود یک‌ اختلال‌ دستگاه‌ گردش‌ خون‌ است‌ که‌ به‌عنوان‌ عارضه‌ای‌ از سایر بیماری‌ها بروز می‌کند. هر دو اختلال‌ مذکور شریان‌های‌ کوچک‌ دست‌ و پا را درگیر ساخته‌ و در هر دو جنس‌ دیده‌ می‌شوند ولی‌ در خانم‌های‌ سنین‌ ۴۰-۲۰ سال‌ شایعترند.

● علایم‌ شایع‌

الف) علایم‌ مراحل‌ اولیه‌:

▪ رنگ‌پریدگی‌ انگشتان‌ هنگام‌ مواجهه‌ با سرما یا استرس. پس‌ از رنگ‌پریدگی‌، حالت‌ کبودی‌ و سپس‌ قرمزی‌ انگشتان‌ بروز می‌کند. درد، کرختی‌ و گزگز کردن‌ با این‌ تغییرات‌ رنگ‌ همراه‌ است‌. گرما این‌ علایم‌ را تخفیف‌ می‌دهد.

ب) علایم‌ مراحل‌ پیشرفته‌:

عفونت های‌ مزمن‌ اطراف‌ ناخن‌های‌ انگشتان‌ دست‌ و پا

بروز زخم‌ در نوک‌ انگشتان‌ به‌دلیل‌ ناکافی‌ بودن‌ جریان‌ خون‌ انگشتان‌ علایم‌ به‌تدریج‌ در طی‌ سال‌ها بارز می‌گردند. در مورد پدیده‌ رینود علایم‌ ممکن‌ است‌ ناگهانی‌ آغاز گردند.

● علل‌

▪ انقباض‌ شریان‌های‌ تأمین‌کننده‌ خونرسانی‌ انگشتان‌ دست‌ و پا در اثر حساسیت‌ بیش‌ از حد به‌ سرما. این‌ حساسیت‌ ممکن‌ است‌ ناشی‌ از عملکرد ضعیف‌ دستگاه‌ خودایمنی‌ باشد.

● عوامل تشدید کننده بیماری

▪ استرس

▪ استعمال‌ دخانیات‌ که‌ باعث‌ اختلال‌ در جریان‌ خون‌ انتهاها می‌شود.

▪ آب‌ و هوای‌ سرد و مرطوب‌

▪ مشاغلی‌ که‌ با کار با وسایل‌ سنگین‌ دارای‌ ارتعاش‌ شدید، نظیر اره‌ برقی‌ یا مته‌ بادی‌ در ارتباطند.

▪ اسکلرودرمی، لوپوس اریتماتو یا سایر اختلالات‌ بافت‌ همبند

▪ بیماری برگز.

▪ بیماری‌ قلب‌ ناشی‌ از بیماری‌ ریوی‌

▪ مصرف‌ برخی‌ دارها از قبیل‌ ترکیبات ارگوت، داروهای‌ ضدپرفشاری‌ خون‌، مسدودکننده‌های‌ گیرنده‌ آلفا و بتا آدرنرژیک‌ و مسدودکننده‌های‌ کانال‌ کلسیم

● پیشگیری‌

▪ از استعمال‌ دخانیات‌ پرهیز کنید. تنباکو باعث‌ شعله‌ور شدن‌ این‌ اخلال‌ می‌گردد. این‌ بیماری‌ در بین‌ افراد غیرسیگاری‌ نادر است‌.

▪ اقدام‌ برای‌ درمان‌ طبی‌ بیماری‌های‌ ذکرشده‌ به‌عنوان‌ علت‌ بیماری‌

▪ از تماس‌ با دود سیگار افراد دیگر نیز اجتناب‌ کنید.

● عواقب‌ موردانتظار

▪ بیشتر افراد خود را به‌خوبی‌ با این‌ بیماری‌ وفق‌ داده‌ و در صورت‌ عدم‌ بروز عوارض‌، طول‌ عمر طبیعی‌ خواهند داشت‌.

▪ حدوداً در نیمی‌ از بیماران‌، بیماری‌ پس‌ از چند سال‌ بهبود یافته‌ یا به‌کلی‌ برطرف‌ می‌شود.

▪ پدیده‌ رینود در صورت‌ قابل‌ علاج‌ بودن‌ علت‌ زمینه‌ای‌ آن‌، علاج‌پذیر است‌.

● عوارض‌ احتمالی‌

▪ ضعف‌ و کرختی‌ دایمی‌ انگشتان‌ دست‌ و پا

▪ قانقاریا و قطع‌ انگشتان‌ (تنها در موارد خیلی‌ شدید بیماری‌)

▪ پدیده‌ رینود ممکن‌ است‌ به‌سمت‌ بیماری‌ رینود پیشرفت‌ نماید.

● درمان‌

الف) اصول‌ کلی‌

▪ بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌های‌ خون‌، رادیوگرافی دست‌ها و پاها، آزمون‌ مواجهه‌ با سرما (قرار دادن‌ دستها در آب‌ با دمای‌ ۱۵-۱۰ درجه‌ سانتیگراد)

▪ ترک‌ استعمال‌ دخانیات‌. با این‌ کار علایم‌ بهبود می‌یابند.

▪ خودداری‌ از تماس‌ با سرما به‌ هر شکل‌، استفاده‌ از دستکش‌ هنگام‌ کار در فضای‌ باز یا هنگام‌ کار با یخ‌ یا غذاهای‌ منجمد

▪ استفاده‌ از کفش‌های‌ مناسب‌ و جوراب‌های‌ پشمی‌

▪ دوری‌ از موقعیت‌های‌ استرس‌زا

▪ در صورت‌ نقل‌ مکان‌ به‌ یک‌ نقطه‌ آب‌ و هوایی‌ گرم‌ برای‌ زندگی‌

▪ تمرین‌های‌ بازخورد زیستی‌ جهت‌ یادگیری‌ طرز بالا بردن‌ درجه‌ حرارت‌ پوست ممکن‌ است‌ کمک‌کننده‌ باشد.

▪ جراحی‌ بر روی‌ اعصاب‌ سمپاتیک‌ عضو درگیر در موارد شدید بیماری‌

ب) داروها

▪ داروهای‌ گشادکننده‌ عروق‌ به‌منظور باز کردن‌ شریان های‌ کوچک‌ و بهبود خونرسانی‌ آنها

▪ داروهای‌ آرامبخش‌ به‌منظور کاهش‌ استرس

ج) فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

▪ محدودیتی‌ وجود ندارد، مگر در ارتباط‌ با پرهیز از سرما. در هنگام‌ شرکت‌ در ورزشهای‌ فعال‌ از سرد شدن‌ بدن‌ جلوگیری‌ کنید.

د) رژیم‌ غذایی‌

▪ رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌.

● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

▪ اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان دارای‌ علایم‌ بیماری‌ یا پدیده‌ رینود باشید.

▪ تشدید ناراحتی‌ با وجود درمان‌

▪ ظاهر شدن‌ زخم‌های‌ غیرالتیام‌یابنده‌ بر روی‌ انگشتان‌ دست‌ یا پا