۲۲ شهریور: در شهر چه گذشت؟!

هیچ‌کس نمی داند رسم بوق زدن در تونل‌ها را چه کسی ابداع کرده است اما هرکس ابداع کننده آن بوده باید بداند که پیروانش همچنان این رسم را زنده نگه‌داشته‌اند.
البته تصور می‌شود نخستین …

هیچ‌کس نمی داند رسم بوق زدن در تونل‌ها را چه کسی ابداع کرده است اما هرکس ابداع کننده آن بوده باید بداند که پیروانش همچنان این رسم را زنده نگه‌داشته‌اند.

البته تصور می‌شود نخستین فردی که با خودرو از یک تونل عبور می‌کند، از فرط هیجان، دست خود را روی بوق می‌گذارد و به دنبال آن دیگر رانندگان هم تصور می‌کنند آداب عبور از تونل‌ها بدون بوق زدن به طور کامل اجرا نمی‌شود.

این در حالی است که امروزه به لطف پیشرفت طرح‌های شهری، دیگر لازم نیست که برای عبور از تونل،تا جاده چالوس برویم و در سطح شهر هم تونل‌ وجود دارد.

اما گروهی از رانندگان با پشتکار به محض اینکه به این تونل‌های شهری می‌رسند به یاد سفر‌های تابستانی خود به جاده شمال، دست خود را روی بوق می‌گذارند و تا خارج شدن از تونل صدای بوق ممتد را قطع نمی‌کنند.

این در حالی است که بوق زدن در خیابان‌ها هم آزار‌دهنده است چه برسد به فضای سربسته تونل که در آن صدا چند برابرمی‌شود.

خوب است که این رانندگان برای یک بار هم که شده هنگام عبور از تونل دست خود را روی بوق نگذارند تا ببینند که بدون بوق زدن هم می توان از تونل عبور کرد.

حرکات آکروباتیک در ایستگاه‌

علاوه بر بحث شلوغی اتوبوس‌ و کمبود آن در برخی مسیر‌ها، محل احداث برخی از ایستگاه‌های اتوبوس هم از دیگر مشکلاتی است که مسافران از آن گله دارند.

هرچند در حال حاضر اغلب ایستگاه‌های اتوبوس بازسازی شده و امکانات خوبی برای آنها در نظر گرفته شده است اما برخی از ایستگاه‌ها هم در محل‌های نامناسب احداث شده‌اند.

به عنوان مثال برخی از ایستگاه‌ها که کنار جوی آب قرار گرفته‌اند، فاقد پل هستند و از سوی دیگر کم عرض بودن خیابان موجب می‌شود که راننده چاره‌ای جز نگهداشتن اتوبوس در فاصله‌ کمی از جوی نداشته باشد.

به این ترتیب با توجه به ازدحام اتوبوس، مسافران بلافاصله پس از پایین آمدن از پله‌ها با جوی آب مواجه می‌شوند و این در حالی است که جمعیت از پشت سر فشار می‌آورد و مسافران ناچارند با انواع و اقسام عملیات آکروباتیک خود را از افتادن درون جوی نجات دهند.

ترافیک خیابان، پایانه خلوت

در ساعات خلوت شهر در پایانه‌‌های ویژه خودرو‌های مسافربری عمومی به قول معروف پرنده هم پر نمی‌زند اما این در حالی است که گاهی اوقات همان خودرو‌های به اصطلاح خطی به خاطر یک مشت اسکناس، صف بلندی داخل خیابان کناری پایانه تشکیل می‌دهند و علاوه بر کرایه‌های ویژه ساعت خلوتی شهر (دربستی) موجب تشکیل راهبندان نیز می‌شوند.

در روز‌های ماه مبارک رمضان نیز برخی روزه‌داران در پشت راهبندان ناشی از این شیوه، مانده و برخی دیگر برای نپرداختن کرایه‌های ورم کرده، کنار خیابان منتظر راننده‌های خوش انصاف‌تر می‌مانند.

تمام اینها درحالی است که پایانه‌ها دارای ساعت کاری مشخصی هستند که در عمل برخی راننده‌ها این ساعات کاری را رعایت نمی‌کنند.

ناگفته نماند که صف دربستی‌های خطی، به ساعات خلوتی شهر محدود نمی‌شود.

صنف بزرگراهی

بزرگراه‌های شهر همچنان میزبان فروشنده‌های دوره‌گردی است که شبانه به کسب و کار مشغولند.

این صنف، گاهی اوقات به قدری ناگهانی جلوی خودرو‌های در حال حرکت سبز می‌شوند که هر راننده‌‌ای را میخکوب می‌کنند.

چراغ‌های خاموش، لباس‌های تیره و دور بودن از حاشیه خیابان و بزرگراه از جمله دلایلی است که آنها را در معرض خطر تصادف قرار می‌دهد.

در روز‌های جاری نیز وانتی‌های فروشنده خرما‌‌های فله‌ای تعداد این صنف را به بیشترین میزان رسانده است.

از سوی دیگر کالا‌های این فروشنده‌های دوره‌گرد نیز همگی بدون پوشش بوده و در معرض خاک و هوای آلوده حسابی از معیار‌های بهداشتی به دور مانده است.