نه بمب, نه موشک, فقط اطلاع رسانی

سلام یاهو چطوری سلامتی ما هم بد نیستیم ملالی نیست جز دوری شما که آن هم به لطف حذف ما از لیستت بیشتر شده حالا شناختی ما را یادت آمد ما ایرانی هستیم یعنی اهل ایرانیم ایران هم که حتما می دانی کجاست چون تو آمریکایی هستی و هر روز اخبار جدیدی از تهدید ما به جنگ و بمب و این حرف ها روی سایتت می گذاری

سلام یاهو! چطوری؟ سلامتی؟ ما هم بد نیستیم. ملالی نیست جز دوری شما که آن‌هم به لطف حذف ما از لیستت بیشتر شده.

حالا شناختی؟ ما را یادت آمد؟ ما ایرانی هستیم. یعنی اهل ایرانیم. ایران هم که حتما می‌دانی کجاست؛ چون تو آمریکایی هستی و هر روز اخبار جدیدی از تهدید ما به جنگ و بمب و این حرف‌ها روی سایتت می‌گذاری.

اگر می‌خواهی بیشتر راجع‌به ایران بدانی کافی است به نقشه دنیا نگاه کنی. ما آنقدر کوچک نیستیم که برای پیدا کردنمان خیلی زحمت بکشی.

وسط یکی از راهبردی‌ترین نقاط دنیا، یعنی خاورمیانه، یک گربه می‌بینی که آرام سر جای خودش نشسته و به‌قول آن جوک معروف، دارد ماستش را می‌خورد.

البته این گربه قبلا این‌قدرها هم ساکت نبود. اصلا یک شیر بود. یک شیر پرابهت که نگاه به یال و دمش همه را سرجای خودشان می‌نشاند. دمش توی هند بود، سرش توی اروپا، پایش در یمن بود و سرش در مصر.

۲هزارسالی این‌جوری بود؛ حالا یک وقت بزرگ‌تر، یک وقت هم کوچک‌تر. اگر بازهم دقیق‌تر بخواهی ما ۷هزارسال پیش به این سرزمین آمدیم، مثل شما که ۵۰۰ سال پیش به آمریکا رفتید.

تقریبا ۳هزارسال پیش بود که حکومت‌های محلی بزرگی راه‌انداختیم، مثل شما که ۳۵۰ سال پیش حکومت‌های محلی راه‌انداختید.

دقیقا ۲۵۶۶ سال پیش بود که کورش کبیر، که تقریبا همه دنیای آن‌روز را فتح کرده‌بود، با فتح بابل، بزرگ‌ترین شهر دنیا، (همین بغداد که الان دست شماست) اولین امپراتوری بزرگ تاریخ را بنا کرد، اسمش را هم پدران ما گذاشتند: «ایران»، مثل پدران شما که دقیقا ۲۳۱ سال پیش در جنگ با انگلیس‌ها امپراتوری‌تان را بنا کردند و اسمش را گذاشتند «ایالات متحده».

جالب این که وقتی کورش بابل را بدون ریختن خون از دماغ یک نفر فتح کرد، اعلامیه‌ای صادر کرد که‌ الان به‌آن می‌گویند: «نخستین اعلامیه حقوق بشر» و در آن اهداف متعالی‌اش را شرح داد، مثل پدران شما که وقتی در جنگ با انگلیس‌ها پیروز شدند، اعلامیه‌ای نوشتند به نام: «اعلامیه استقلال» و در آن اهداف شان را شرح دادند.

از زمان تأسیس، ایران حدود ۲ هزارسال است که در مناسبات جهانی نقش اساسی داشته. مثل شما که ۱۵۰ سال است نقش مهمی در دنیا دارید.

از این مدت، ایران حدود ۱۱۰۰ سال ابرقدرت جهانی بوده‌است، مثل شما که ۸۰ سالی‌است که این وضع را دارید و از این مدت، ایران ۶۰۰ سال (در دور‌ه های مختلف) تنها ابرقدرت دنیا بوده، مثل شما که ۱۶ سال است تنها ابرقدرت دنیا هستید.

می‌بینی یاهو جان! ما چقدر مشترکات تاریخی داریم. حالا یک صفر و دو صفر اختلاف که این حرف‌ها را ندارد.

حالا برو تاریخ بخوان ببین ملل مختلف، وقتی ایران به تنهایی ابرقدرت دنیا بوده درموردش چه نوشته‌اند و الان که آمریکا به تنهایی ابرقدرت دنیاست در موردش چه می‌گویند.

راه دری هم نمی‌خواهد بروی، از همین دوستان یهودی‌مان می‌توانی بپرسی که شرح الطاف حاکمان ایران را در کتاب‌های مقدسشان آورده‌اند.

راستی می‌دانی چه‌کسی این شیر پریال و کوپال را شکل گربه کرده؟ همان کسانی که پدران شما با آن‌ها جنگیدند و آن‌ها را از سرزمین‌هایی که آباد کرده‌‌ بودند بیرون ‌انداختند، با نانجیبان و خیانتکاران همدستشان روی‌هم ریختند، یکی یالش را کند، یکی دمش را که شد این گربه آرام.

البته این گربه آرام در دلش همیشه شیر داشته، همیشه؛ از داستان‌ها و افسانه‌ها که بگذریم، یکی آریوبرزن بوده، یکی هم سوره‌نا. یکی بهرام مهران بوده، یکی هم ابومسلم خراسانی.

یکی یعقوب لیث بوده، یکی هم حسن صباح. یکی رئیس‌علی دلواری بوده، یکی هم حسن باقری و محمد جهان‌آرا.

خلاصه اگر بخواهیم شرح بدهیم که براین ملت چه‌ها که نگذشته، شرح اسفار هم درمقابلش چیزی نیست.

حالا هم چند صبایی‌است که دور، دور شماست و هرکاری که می‌خواهید می‌کنید! ما را هم از لیست‌تان حذف کنید. ایرادی ندارد.

به قول ما ایرانی‌ها: «این نیز بگذرد!» این هم بمب ما. ماجرا را که احتمالا تا حالا فهمیده‌اید.

ه‌قول یکی از وبلاگ‌ها: «یاهو به‌عنوان یکی از دو پورتال بزرگ اینترنتی، نام ایران را از لیست صفحات ثبت نامش حذف کرده.

یعنی وقتی که به‌عنوان یک ایرانی بخواهید از گوشه‌ای در دنیا، ثبت نام کنید و شناسه‌ای مجازی برای خود بسازید، با نام هر ده‌کوره و تکه خاکی برخورد می‌کنید غیر از سرزمین پاک و اهورایی خودتان.

یعنی اینکه نمی‌خواهند سرپا باشیم، نمی‌خواهند باشیم، نمی‌خواهند ایرانی دوران باشکوه باشیم... می‌خواهند ایرانی روزهای آغامحمدخان باشیم؛ بی‌خاصیت، آرام، بی‌غیرت، ساکن و بی‌حرکت، نادان و جاهل، مشغول به درگیری‌های داخلی..» البته اگر از اشتباه لپی آغامحمدخان به‌جای ناصرالدین‌شاه که بگذریم، دقیقا چنین اتفاقی افتاده‌است.

ماجرای «خلیج فارس» را که یادتان هست.

دوستان وب‌باز، سایتی راه‌انداختند که در آن توضیح می‌داد که خلیج عربی نامی جعلی برای سرزمینی‌است که قرن‌هاست «خلیج فارس» نامیده می‌شود، حتی در نقشه‌های عربی (arabian-gulf.info).

بعد ملت این سایت را به هم لینک دادند و این‌طور شد که یک بمب گوگلی راه‌افتاد. هرکس از هرجای دنیا با کلیدواژه Arabian Gulf جست‌وجو می‌کرد، در انتخاب اول به این سایت می‌رسید (و البته هنوز هم).

برهمان سیاق هم باز دوستان وب‌باز در اعتراض به این حرکت یاهو، وب‌سایتی ساخته‌اند و می‌خواهند بازهم یک بمب گوگلی دیگر را بترکانند.

Yahoo mail کلمه‌ای است با وزن اینترنتی مشابه Arabian Gulf و کمی بیشتر.

در جست‌وجوهای مردم دنیا، معمولاً یکی از ۳۰۰ کلیدواژه اصلی جست‌وجو شده و حتی از کلماتی مثل بوش یا ایران هم آن را بیشتر می‌کاوند.

لینک helloyahoo.net را هر کجا که می‌توانید، در وبلاگ‌ها، سایت‌ها، فوروم‌ها و صفحات اینترنتی‌تان قرار بدهید و با متنی که در صفحه اصلی بمب گوگلی Hello Yahoo قرار گرفته هم‌فکری کنید.

● ما بمب‌گذار نیستیم

البته بعضی‌ها هم اشتباهات لپی انجام داده و به قولی از آن‌ور بام افتاده‌اند. مثلا یک دوست وبلاگ‌نویس نوشته: «مسئله‌هایی برای من پیش آمده و آن این است که چرا ما ایرانیان و کسانی که ادعای ایران‌دوستی داریم به فکر ترمیم چهره ایران در دنیا نیستیم؟

چرا به جای بمب گوگلی در اعتراض به یاهو، در مورد فرهنگ ایران امروز اخلاق مهمان‌نوازی و مهربانی ایرانیان مطالبی نمی نویسیم؟

به‌نظر من باید دست از ساخت بمبهای این چنینی که نتیجه‌ای هم نخواهد داشت برداریم و در وبلاگهای مختلف خود و به زبانهای دیگری به جز فارسی از زندگی مردم ایران امروز بگوییم تا شاید افکار جهانیان در مورد ایران عوض شود و جهانیان بدانند که ما در بیابانها زندگی نمی‌کنیم و سوار شتر نمی‌شویم!»

برای این دوست عزیز و همه عزیزانی که نمی‌دانند بمب گوگلی چیست، بگوییم که بمب گوگلی دقیقا همان وب‌سایتی است که شما از آن یادکرده‌اید.

اگر به helloyahoo.net بروید با شرح کوچکی از سرزمین ایران و ملت ایران به انگلیسی سلیس مواجه می‌شوید که یکی از بهترین شرح‌های کوتاهی است که از مردم ایران و سرزمین‌شان آمده‌است.

منظور از بمب گوگلی هم این است که در وب‌سایت‌هایمان آن را به هم لینک بدهیم که باتوجه به ساختار جست‌وجوی گوگل، این سایت در صدر نتایج جست‌وجوی کلیدواژه «Yahoo mail» قرار بگیرد و مردم جهان و به‌خصوص گردانندگان یاهو مجبورشوند آن‌را بخوانند.

وگرنه این نه یک بمب است، نه موشک و نه عملیات انتحاری. کارش هم فقط اطلاع‌رسانی است، همین.

مهدی صارمی‌فر