خلط صفرا

در قدیم خلط صفرا را کف خون می گفتند و امروزه به آن پلاسمای خون گفته می شود.

در قدیم خلط صفرا را کف خون می گفتند و امروزه به آن پلاسمای خون گفته می شود. بهترین تعبیر برای صفرا می تواند ماده بیلی روبین خون، کلسترول و سایر آنزیم ها و هورمون های مهم در خون باشد. محل تولید بیشتر اخلاط از جمله خلط صفرا در کبد است ولی سایر بافت ها نیز می توانند این خلط پرکار را تولید کنند.

محل ذخیره صفرا در کیسه صفراست.

کارکردهای خلط صفرا زیاد است از جمله صابونی کردن کیموس غذایی در روده به منظور جذب یا دفع آن از روده، صابونی کردن مجاری کوچک ریه برای تسهیل تنفس و دم و بازدم ، انجام عملیات هورمونی در بدن، تنظیم اشتها ، تامین کننده انرژی و تنظیم کننده حرارت بدن، رقیق کننده خون و جلوگیری از لخته شدن آن.افرادی که غلبه صفرا پیدا می کنند، مستعد ازدیاد و تکثیر بافت های فیبری بدن می شوند که از جمله بیماری های مرتبط با آن می توان به فیبروم رحم، تغییرات هیپرترونیک دریچه های قلبی، پیدایش فیبرهای همبندی در لابه لای سلول های مختلف بدن و... اشاره کرد.به طور کلی آدمی در طول دوره های مختلف زندگی، گاه دچار بحران و حملات شدید صفراوی در بدن می شود مانند بلوغ، بارداری، یائسگی، تب و لرز عفونی و سرماخوردگی.