چهارشنبه, ۲۶ دی, ۱۴۰۳ / 15 January, 2025
چه آد م خوش اخلاقی
آموختن اخلاق و کوشش برای کاربرد آن در زندگی، همیشه یکی از دغدغههای مهم اندیشمندان اجتماعی، برنامهریزان و پژوهشگران بوده است. این که چگونه میتوان اخلاق را به افراد آموخت و چگونه میتوان افراد را ترغیب کرد که از آن در زندگی خود، از رفتارهای ساده روزمره تا نحوه نگاه به زندگی اجتماعی، استفاده کنند.
همیشه این سؤال مطرح بوده است که چرا افراد، با وجود کششهای همگانی و آموختههایی که از دوره کودکی فرا میگیرند، در این زمینه، آنگونه که مورد انتظار است عمل نمیکنند فرق نمیکند که این نگرانی در مورد فضیلتهای اخلاقی باشد و یا اخلاق اجتماعی. این موضوع، و این نگرانیها، در حوزه شهرنشینی بدلیل مسایل خاص آن از اهمیت بیشتری برخوردار است و پیوسته هم در حال افزایش است.
● این اهمیت دارد که آیا:
▪ شهروندان فضیلتهای اخلاقی را رعایت میکنند؟
▪ به هنجارهای اجتماعی پایبند هستند؟
▪ رفتار اخلاقی نسبت به یکدیگر دارند؟
▪ رفتار مسئولانهای نسبت به شهر خود دارند؟
پاسخ به این سؤالات میتواند، برای هر شهری و برای مدیران و برنامهریزان و شهروندان آن، تحلیلی از وضعیت سلامت اجتماعی آن شهر بدست دهد. در این بین، تفکر میتواند یکی از موضوعات و در عین حال مهارتهای پایه برای ترویج اخلاق در زندگی شهری باشد. برخی از موضوعاتی که از جمله مسایل پایه در اخلاق اجتماعی هستند و در عین حال، از جمله موضوعات حوزه تفکر هستند، مانند تصمیمگیری، حل مسأله، تفکر مثبت، تفکر انتقادی، تفکر اجتماعی و... میتوانند، با بکارگیری صحیح، مبنایی برای تمرین اخلاق اجتماعی برای زندگی شهری باشند. برهمین اساس، و در اجرای رسالت کلان، تهران شهر اخلاق، شهر زندگی، مجموعه کتابچههای تفکر برای اخلاق را تدوین و تقدیم مینمائیم. امید است که این مجموعه آثار بتوانند تا اندازهای در دستیابی به آنچه در نظر داشتیم راهگشا باشند.
آدم خوش اخلاقی هستید یا بد اخلاق؟ تا به حال به خودتان نمره دادهاید؟ چه نمرهای؟ ۲۰، ۱۹،...، ۱۵، ... ۱۲،...زیر ۱۰؟ چند؟ چه جوری به این نتیجه رسیدید که نمرهی شما مثلاً بیست است؟ فکر میکنید نظر دیگران در این مورد چیست؟ مثلاً خانواده، همسایهها، دوستان، اقوام و... چه نمرهای به شما میدهند و نظر آنها در مورد شما چیست؟ مثلاً از نظر آنها، شما چهجور آدمی هستید؟
▪ مهربان
▪ مردمدار
▪ باگذشت
▪ بیتفاوت
▪ منزوی
▪ خوشرو
▪ تند مزاج
▪ و...
● کدام یک؟ تا به حال فکر کردهاید که:
▪ آیا در طول روز مطابق با دستورات خداوند زندگی کردید یا نه؟ آیا به سیره اخلاقی پیامبر و اهلبیت پاک او پایبند بودید یا نه؟
▪ در طول روز چند نفر را خوشحال کردید یا چند نفر از شما ناراحت شدهاند؟
▪ کارهایی که در طول روز انجام دادهاید، چقدر اخلاقی بوده است؟
▪ پیش وجدان خود راحت هستید؟
▪ چیزی که شما آن را درست میدانید، آیا واقعاً همینطور است یا نه؟ ممکن است اخلاقی نباشد؟
▪ چقدر به جامعه و ارزشهایی که سنتهای فرهنگی و دینی ما به آن سفارش میکنند پایبند هستید؟
▪ آیا کارهایی که در طول روز انجام دادید، موجب شد که به دیگران زیان وارد کنید، یا برای آنها سودمند بود.
▪ آیا برای جامعهای که در آن زندگی میکنید، عضو و فرد مفیدی هستید؟
● انگار از دماغ فیل افتاده!
▪ تا به حال به دور و اطراف خود دقت کردهاید:
ـ بعضی از مردم کمتر به هم سلام میکنند.
ـ بعضی چقدر اخمو هستند.
ـ بعضیها، خیلی زود عصبانی میشوند و بلند داد میزنند.
ـ بعضیها، بد دهان هستند.
ـ بعضیها، کمتر با دیگران معاشرت میکنند و وقتی از آنها سؤال میکنید، میگویند که کار ما خوب است، چون آزار ما به کسی نمیرسد یا مزاحم کسی نیستیم.
ـ بعضیها، نامفهوم با دیگران رفتار میکنند.
ـ بعضیها، برایشان فرق نمیکند، هرجا و هروقت که باشد، گلوی خود را صاف میکنند و خلط سینه و بینیشان را خالی میکنند.
ـ بعضیها، چقدر شلخته و وارفته لباس میپوشند. انگار چند سال است حمام نرفتهاند و لباسهایشان هم انگار رنگ آب ندیده است. ظاهراً برای خود ارزشی قائل نیستند. اگر از خودشان سؤال کنید، میگویند که وقت نداریم و یا این که ما میخواهیم ساده باشیم.
ـ بعضیها...
واقعیت این است که همه ما دوست داریم و جزو آروزهای ماست که جامعه و دنیایی اخلاقی داشته باشیم. در دنیایی که زندگی در آن پیچیده شده است، شاید این از مهمترین خواستههای همه ما باشد که ای کاش همه همدیگر را دوست داشته باشند، به هم کمک کنند و با محبت، راستی و یکرنگی در کنار یکدیگر زندگی کنند.
همه ما میدانیم، که برای این کار، ما به «شیوه اخلاقی» برای زندگی نیاز داریم. برای همین هم، همه باید دوباره به آنچه در مورد اخلاق میدانیم و یا به آن عمل میکنیم، نگاه کنیم و تواناییهای خودمان در این مورد را با دقت بررسی و آزمون کنیم.
به نظر شما، چند نفر از ما تا به حال چنین سؤالی را از خودمان پرسیدهایم. شیوه اخلاقی زندگی چیست؟
● چه آدم خوش اخلاقی!
خیلی از ما فکر میکنیم که اگرکسی خوشاخلاق باشد، یا کسی که به او خوشاخلاق بگویند، به این معنی است که او آدم با اخلاقی است. یعنی ما رعایت اخلاق و سفارشهای اخلاقی را در خیلی از موارد به خوشاخلاقی محدود میکنیم. در حالی که، باید توجه کنیم که معنی اخلاق، با اخلاق بودن و رعایت اخلاق، وسیعتر از این نوع برداشت است. به بیان ساده، اخلاق عبارت است از اصول، قواعد و معیارهایی که خوب و بد و خیر و شر را برای ما تعیین میکنند و مسیر و جهتگیری رفتار ما را مشخص میکنند. این معیارهای اخلاقی، گاهی ارزشهای اخلاقی هم خوانده میشوند. معیارهای اخلاقی را میتوان براساس منابع و ویژگیهایی تشخیص داد.
● چشم انـداز روشـن اخـلاق
▪ معیارهای اخلاقی را میتوان براساس منابع و ویژگیها تشخیص داد.
۱) فضیلتهای اخلاقی: برخی از فرهنگها و ملتها، فضیلتهایی را به عنوان معیار رفتار اخلاقی خود میخوانند. مانند: راستگویی، خیرخواهی، انصاف، عدالت، وفاداری به عهد، نوعدوستی و...
۲) ارزشهای عمومی و خیر و منفعت عمومی
۳) کاربرد اخلاق
این در حالی است که ما در پیشینه دینی و فرهنگی خود از منابع غنی و ارزشمندی برای تعیین رفتارهای اخلاقی برخوردار هستیم که دقت به آنها میتواند نشان دهد که تا چه اندازه کامل و جامع هستند. این منابع شامل دستورات قرآن کریم، سیره پیامبر اعظم(ص) و اهل بیت پاک و مطهر(س) ایشان میباشد.
بر همین اساس، مطابق با اخلاق اسلامی، فرد اخلاقی کسی است که:
به خدا توکل کند. دروغ نگوید. فروتن باشد و با دیگران، به غرور رفتار نکند. خوشرفتار باشد. صبور باشد. خوشقول باشد. حسود نباشد. ریاکار نباشد. امانتدار باشد. کینهتوز نباشد. خشن نباشد. با گذشت باشد. حریص و طمعکار نباشد. شرم و حیاء داشته باشد. خوشبین باشد و به دیگران حسنظن داشته باشد. دیـگران را مسخره نکند. بددهان نباشد. تهمت نزند. دیگران را به خوبیها سفارش کند و از بدیها باز بدارد.
(امر به معروف و نهی از منکر). اهل غیبت نباشد. اهل یاری و کمک به دیگران باشد و برای مردم سودمند باشد.
▪ بنابراین نتیجه میگیریم که:
ـ اخلاق، تنها خلقیات یا خلق و خوی افراد نیست.
ـ اخلاق، احساسات افراد نیست. هرچند که احساسات ما، اطلاعات خوبی درباره انتخابهای اخلاقی به ما میدهند، اما باید توجه کنیم که ما نمیتوانیم، به این دلیل که احساس ما میگوید، چیزی خوب است یا بد، درست است یا غلط، تصمیم بگیریم و یا رفتار کنیم.
ـ اخلاق، تنها، پیروی از قانون نیست. البته یک نظام اخلاقی، معمولاً قواعد حقوقی و قانونی را هم در نظر دارد، اما باید در نظر داشته باشیم که حقوق و قوانین، بخشی از اخلاق را میتوانند تشکیل دهند. حقوق و قوانین، گاهی برای نشان دادن مسایل و مشکلات جدید، کند رفتار میکند، اما اخلاق، چشمانداز روشنی را به ما میدهد که بدانیم، خوب و بد چیست و درست و غلط کدام است.
ـ اخلاق، تنها پیروی و دنبالهروی هنجارهای رایج فرهنگی نیست.
ـ اخلاق، علم نیست. هرچند که علوم انسانی، علوم اجتماعی، و دانشهای مشابه، اطلاعات خوبی در مورد انتخابهای بهتر اخلاقی در اختیار ما میگذارند، اما همه آنچه که لازم است را نمی گویند.
اگر بخواهیم به این سؤال خود جواب بدهیم که آیا ما در طول روزی که گذشت، اخلاق را رعایت کردهایم و به طور سادهتر، با اخلاق بودهایم یا نه، میتوانیم چند ملاک و معیار برای خود در نظر داشته باشیم:
▪ آیا من سفارشهای اخلاقی دینمان و سیره اخلاقی پیامبراعظم(ص) و ائمه طاهرین (س) را رعایت کردهام یا خیر؟
▪ آیا من به فضیلتهای اخلاقی، عمل کردهام؟
▪ آیا من بیشتر کارهای خوب انجام دادهام یا بد؟
▪ آیا من رفتار منصفانه و عادلانهای داشتم یا نه؟
▪ آیا من امروز، عضو مفید و سودمندی برای جامعه خود بودهام؟
● جمعبندی:
بنابراین برای زندگی روزمرهمان، خوب است که به این نکات توجه کنیم:
▪ به سفارشهای اخلاقی دینمان در مورد سلوک اخلاقی، سیره زندگی شخصی و شیوه زندگی در جامعه و رفتار با همسایگان و دیگر شهروندان، توجه کنیم و به آنها پایبند باشیم.
▪ به شان و شخصیت دیگران احترام بگذاریم.
▪ کوشش کنیم که دیگران را براساس دیدگاه خود آنها درک کنیم.
▪ کوشش کنیم که شهروندی اندیشمند و معقول باشیم.
▪ کوشش کنیم که با دیگران برای مسئولیتپذیری و تعاون همکاری کنیم.
▪ کوشش کنیم که زمینه توانمندی بیشتر سایر شهروندان را فراهم کنیم.
▪ کوشش کنیم که درستکار باشیم و با همدیگر و با خودمان روراست باشیم.
▪ باید امین و مورد اعتماد باشیم.
▪ راستگو باشیم.
▪ مانند یک میزبان، مسئول باشیم و مانند یک میهمان، قدردان باشیم.
براین اساس، منبع و اصل بنیادین اخلاق در زندگی روزمره، فرهنگ و معارف اسلامی، سنت نبوی و سیــره اهل بیت است و با بهرهگیری و پشتوانه این منابع، ویژگیها و چارچوبهای مکملی هم هستند که برای اخلاق اجتماعیمان، خوب است آنها را رعایت کنیم.
▪ احترام به خود و به دیگران
▪ همدلی
▪ معقول بودن
▪ جامعهنگر بودن
▪ همیاری و توانمند ساختن دیگران
▪ بیطرفی و انصاف
▪ درستکاری و صداقت
▪ مسئولیتپذیری
● اگر بخواهیم این موارد را دستهبندی کنیم، نتیجه میگیریم که:
▪ در زندگی روزمره:
۱) ما معتقدیم که:
ـ باید به آموزههای دینی و قرآنی توجه و پایبند باشیم.
ـ سنت نبوی (ص) و سیره اهل بیت(ع) برای ما راهگشا است.
ـ باید فضیلتهای اخلاقی را در زندگیمان رعایت کنیم.
۲) ما نسبت به دیگران:
ـ احترام میگذاریم
ـ احساس و رفتار همدلی داریم.
ـ رفتار معقولانهای داریم
۳) ما کوشش میکنیم:
ـ جامعهنگر باشیم
ـ با دیگران تعاون داشته باشیم
ـ به توانمندسازی دیگران کمک کنیم
ـ همیار دیگران باشیم
ـ قابل اعتماد و قابل اتکا باشیم
۴) ما با دیگران به اشتراک میگذاریم:
ـ صداقت را
ـ درستکاری را
ـ مسئولیتپذیری را
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست