۱۰ راه برای پرورش کودکان

به نظر می رسد بعضی از بچه ها با اعتماد به نفس بیشتری متولد می شوند و عده ای هم کمتر به توانایی های خودشان اعتماد دارند, اما مطمئن باشید شما به عنوان پدر و مادر کودک می توانید کارهای زیادی برای او انجام دهید تا بتواند بهتر و موفق تر از قبل عمل کند بنابراین ناامید نباشید و فکر نکنید همه چیز به ذات و خصوصیات ژنتیکی کودک وابسته است, شما هم نقش بسیار مهمی در ایجاد و حفظ سلامت روحی و عاطفی کودک دارید

به نظر می‌رسد بعضی از بچه‌ها با اعتماد به نفس بیشتری متولد می‌شوند و عده‌ای هم کمتر به توانایی‌های خودشان اعتماد دارند، اما مطمئن باشید شما به عنوان پدر و مادر کودک می‌توانید کارهای زیادی برای او انجام دهید تا بتواند بهتر و موفق‌تر از قبل عمل کند بنابراین ناامید نباشید و فکر نکنید همه چیز به ذات و خصوصیات ژنتیکی کودک وابسته است، شما هم نقش بسیار مهمی در ایجاد و حفظ سلامت روحی و عاطفی کودک دارید.

در ضمن، فراموش نکنید کودکی که به خودش بیشتر اعتماد دارد، در مقابل مشکلات هم انعطاف‌پذیرتر بوده و بهتر واکنش نشان می‌دهد.

پس ابتدا نیازهای اولیه کودک را برایش فراهم کنید‌ (سرپناه، غذا و لباس)؛ شاید این نیازها بسیار ساده و پیش‌پاافتاده به نظر برسد، اما باید تامین شود تا بتوان به نیازهای روحی کودک فکر کرد؛ البته بی‌شک این مرحله بسیار سخت‌تر از تامین نیازهای فیزیکی است.

شیوه‌های متفاوتی برای تربیت کودکان وجود دارد، ولی اغلب متخصصان می‌گویند رعایت دستورالعمل‌های زیر برای پرورش کودک و تامین نیازهای روحی او، مناسب و البته ضروری است:

۱ـ در مورد مراحل رشد کودک اطلاعات کافی کسب کنید؛ اگر بدانید کودک شما در چه مرحله‌ای قرار دارد، توقع بیش از حد از او ندارید یا کارهایش را عجیب و غیرمعمول نمی‌دانید.

۲ـ‌ فرزندتان را تشویق کنید احساساتش را بیان کند؛ البته شما هم باید به احساسات و طرز فکر او احترام بگذارید. برای او توضیح دهید که همه افراد درجاتی از درد، اندوه، غصه، عصبانیت و استرس را تجربه می‌کنند، ولی باید علل ایجاد این احساسات را شناخته و به بهترین شکل با آنها مقابله کنند.

۳ـ همیشه حواستان باشد حتی زمانی که با کودک موافق نیستید، باز هم باید با لحنی آرام صحبت کنید و اجازه دهید او با شما بحث و مشورت کند.

۴ـ‌ به صحبت‌های فرزندتان گوش دهید و سعی کنید برای پاسخ دادن، از کلمات و جمله‌هایی استفاده کنید که کودک براحتی مفهومشان را درک می‌کند. یادتان باشد باید او را تشویق کنید تا سوالاتش را براحتی بپرسد و در فضایی آرام در مورد آنها صحبت کند. خودتان هم باید با او روراست باشید و نشان دهید دوست دارید با کودک درباره این موضوع حرف بزنید.

۵ـ‌ بیشتر به مهارت‌های حل مساله‌ای که خودتان از آنها استفاده می‌کنید، دقت کرده و ببینید می‌توانید الگوی خوبی برای فرزندتان باشید یا نه؟ بنابراین چنانچه قادر نیستید احساسات کودک را کنترل کنید یا تغییر دهید، بهتر است از فردی متخصص کمک بگیرید.

۶ـ از استعدادها و توانایی‌های کودک حمایت کنید و محدودیت‌هایش را بپذیرید. سپس باید براساس همین توانایی‌ها، اهداف را تعیین کنید و از کودک بخواهید در مسیر صحیح حرکت کند. هیچ وقت نباید فرزندتان را با سایر بچه‌ها مقایسه کنید.

۷ـ کودک را مستقل بار بیاورید و اجازه دهید خودش با فراز و نشیب‌های زندگی کنار بیاید. طوری رفتار کنید که او باور کند خودش می‌تواند تمام مشکلات را از سر راه بردارد.

۸ـ یادتان باشد نظم و انضباط نباید وسیله‌ای برای تنبیه کودک باشد، بلکه باید شیوه‌ای باشد برای آموزش.

۹ـ کودک را بدون قید و شرط دوست داشته باشید و عشق و محبت خود را به او نشان دهید. در ضمن ارزش صبر، فداکاری، بخشش و معذرت‌خواهی کردن را نیز برای او توضیح دهید.

۱۰ـ هیچ‌وقت از فرزندتان انتظار نداشته باشید کامل و بی‌عیب و نقص باشد؛ پدر و مادر بودن وظیفه دشواری است که باید بدرستی از عهده آن بربیایید.

everydayhealth.com