درسهایی از کنفرانس

دومین کنفرانس بین‌المللی حسابداری همچون سایر کنفرانس‌ها به پایان رسید. معمول بر آن است که در پایان هر کنفرانس جمع‌بندی خاصی از مباحث مطروحه بعمل آید و بصورت «خطوط راهبردی» …

دومین کنفرانس بین‌المللی حسابداری همچون سایر کنفرانس‌ها به پایان رسید. معمول بر آن است که در پایان هر کنفرانس جمع‌بندی خاصی از مباحث مطروحه بعمل آید و بصورت «خطوط راهبردی» جهت حل مسائل فعلی بکار می‌رود که معمولاً هم چنین امری در ایران تاکنون متأسفانه صورت نمی‌گیرد. از سوی دیگر هر کنفرانس باید مخاطبین خود را انتخاب نماید و براساس حضور مخاطبین محور سخنرانی‌ها شکل می‌گیرد. مضافاً بر آنکه چارچوب مطالب مطروحه باید آنچنان باشد که یکی از سخنرانان بعنوان سخنران اصلی Key Speaker بتواند مطالب اصلی را بصورت جمع‌بندی ارائه نماید و در پایان کنفرانس هم میزگردی از سخنرانان جهت پرسش و پاسخ تعیین می‌شود که در همین میزگرد هم یک نفر بعنوان رئیس میز موظف است جمع بندی کنفرانس و پاسخ و پرسشها را بعمل آورد. در این راستا با توجه به مطالب مطروحه در دومین کنفرانس بین‌المللی ما دو روزه شاهد چند بحث اصلی بودیم:

۱) فرآیند خصوصی‌سازی در کشور دچار مشکل و ناروشنی بر مبانی مفروضات واگذاری حاکم است.

۲) استانداردهای حسابداری با توجه به تحولات نوین اقتصادی باید روزآمد بازنگری شوند و کاربرد استانداردهای بین‌المللی بدون توجه به شرایط محیطی کشورها مشکل‌زا خواهد بود.

۳) عامل اصلی بحران جهانی نه تنها استانداردهای حسابداری نبوده بلکه کارکرد ابزارهای نوین مالی همچون Hedge و همچنین سیاستهای نئولیبرالی حاکم بر بانک مرکزی امریکا عامل اصلی بحران به شمار می‌روند.

۴) حرفه حسابداری چون در حوزۀ مسئولیت و پاسخگوئی قرار دارد و بمنظور انجام این رسالت باید متکی به اخلاقیات حرفه‌ای، مسلط به دانش روزآمد و کاربرد ابزارهای نوین الکترونیکی باشد که این موضوع حضور جوانان علاقمند و فعال را در حرفه دوچندان می‌سازد.

۵) مشارکت نهادهای حرفه حسابدرای (جامعه حسابداران رسمی ایران، انجمن حسابداران خبره ایران و انجمن حسابداری ایران) در توسعه و اعتلای حرفه نیازمند وفاق حرفه‌ای و همکاری مشترک این سه نهاد از یک طرف و مشارکت بخش آموزش کشور با نهادهای حرفه‌ای از طرف دیگر بمنظور بازنگری متون آموزشی حرفه حسابداری و روزآمد کردن آموزش توام با کارآموزی است.

۶) حرفه حسابدرای از نظر کمی رشد قابل ملاحظه‌ای یافته اما از لحاظ کیفی (آموزشهای کاربردی، تخصص حرفه‌ای، کاربرد ابزارهای نوین الکترونیکی حسابداری، دانش روزآمد محیطی) دچار مشکل و نابسامانی است. لذا بنظر می‌رسد ایجاد یک وب‌گاه اطلاعاتی جامع همچون سایر جوامع حرفه‌ای ضرورت مهمی است که باید بدان پرداخته شود.

۷) حضور موسسات حسابرسی کوچک و متعدد اگرچه محصول فرآیند اقتصاد فعلی کشورست اما چشم انداز آتی کشور با حضور موسسات بزرگ حسابرسی شکل خواهد گرفت لذا شرکای موسسات حسابرسی باید بسترهای لازم جهت جلب شریک و یا ادغام با موسسات همکار که چارچوب مشترک و مبانی و مفروضات مشارکت را بدانند در نظر داشته باشند.

۸) موسسات حسابرسی نمی‌توانند سرنوشت خود را بدست افراد غیرحرفه‌ای و یا کسانی که دغدغه موسسه‌داری ندارند بسپارند لذا مشارکت موسسه‌داران حسابرسی در فرآیند توسعه حسابرسی یک امر الزامی است که کم‌توجهی بدان باعث خواهد شد کسانی که با حرفه و مسائل نوین حسابرسی و مشارکت حرفه‌ای موسسه‌داری آشنا نیستند زمام امور حرفه را بدست گیرند.

۹) حسابداران رسمی برای حضور فعال در بازارهای سرمایه و مشارکت واقعی در جامعه اقتصادی باید دانش و مطالعات روزآمد را با تجربه و تخصص نوین از طریق دستیابی به ابزارهای الکترونیکی کامل نمایند که در غیراینصورت نمی‌توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم!

غلامحسین دوانی