مروری بر جامهای جهانی گذشته: جام جهانی ۱۹۶۶

از اولین دوره رقابت های جام جهانی که در سال ۱۹۳۰ در اروگوئه برگزار شد؛ محبوبیت، سطح کیفی و استقبال کشورها از این مسابقات به تدریج افزایش یافت تا جایی که به پرطرفدارترین و بزرگترین …

از اولین دوره رقابت های جام جهانی که در سال ۱۹۳۰ در اروگوئه برگزار شد؛ محبوبیت، سطح کیفی و استقبال کشورها از این مسابقات به تدریج افزایش یافت تا جایی که به پرطرفدارترین و بزرگترین رویداد تک رشته ای جهان تبدیل شد.

"په له" در جام جهانی ۱۹۶۶ نیز ناموفق بود و نتوانست به کسب سومین قهرمانی پیاپی تیم برزیل کمک کند، اما تیم انگلستان که توسط "سر الف رمزی" هدایت می شد، در یک دیدار پرتنش در ورزشگاه ویمبلی، آلمان غربی را با ۳ گل تاریخ ساز "جف هورست" و نتیجه ۲ بر ۴ شکست داد و قهرمان جهان شد.

این در حالیست که هنوز هم اختلاف نظر در مورد عبور توپ از خط دروازه آلمان ادامه دارد

آغاز دوران مدرن

انگلستان در جام جهانی ،۱۹۶۶ گام دیگری به سمت موفقیت برداشت. قهرمانی تیم میزبان در خانه، موجب شد برخی حریفان احساس کنند مورد تبعیض واقع شده اند.

۱۶ تیم آفریقایی در اعتراض به قانون جدید فیفا که الزام داشت برنده دیدارهای مقدماتی قاره آفریقا باید نماینده آسیا یا اقیانوسیه را شکست دهد تا به جام جهانی راه یابد، رقابت های هشتمین دوره را تحریم کردند.

آفریقایی ها معتقد بودند رقابت در قاره خودشان برای صعود به جام جهانی کافی است. قانونی که سال ۱۹۶۴ وضع شده بود، ۴ سال بعد به سود آفریقا تغییر یافت که در نتیجه ۷۰ تیم در پیکارهای مقدماتی شرکت کردند که رکورد دیگری در نوع خود بود.

فیفا تصمیم گرفت ۱۰ تیم از اروپا، یک تیم از آسیا و یک تیم از آمریکای شمالی و مرکزی در جام جهانی حضور یابند.

یکی از اولین تیم هایی که به جام هشتم صعود کرد پرتغال بود که با چکسلواکی، فینالیست دوره قبل، همگروه بود. صعود تیم انگلستان به مرحله اصلی در حضور تماشاگران خودی و مقابل دوربین های شبکه بی.بی.سی کاملاً بدیهی بود.

این تیم بدون دریافت حتی یک گل به مرحله یک چهارم نهایی راه یافت که در این مسیر مقابل اروگوئه بدون گل متوقف شد، مکزیک را ۲ بر صفر شکست داد و فرانسه را با همین نتیجه مغلوب کرد، اما داغ ترین خبر رقابت های مرحله نخست، حذف مدافع قهرمانی یعنی برزیل بود.

برزیل بعد از غلبه بر بلغارستان، مقابل مجارستان و سپس تیم شگفتی ساز پرتغال تن به شکست داد، در حالی که کاری از دست په له و هم تیمی هایش ساخته نبود. په له یک بار دیگر قربانی بازی فیزیکی و خشن مدافعان حریف شد. او در دیدار با بلغارستان مصدوم شد تا دیدار با مجارستان را از دست داده و دوباره مقابل پرتغال با برانکارد از زمین خارج شود.

قهرمانی در خانه

یکی از تیم های راه یافته به مرحله دوم، کره شمالی بود که با غلبه بر ایتالیایی ها و سپس به توپ بستن دروازه پرتغال در مهیج ترین مسابقه جام، شگفتی ساز شد.

پرتغال موفق شد ۳ گل خورده را جبران کرده و با درخشش "اوزه بیو" که ۴ گل به ثمر رساند، کره شمالی را عقب بنشاند. هیچ دیدار دیگری نتوانست به این اندازه مهیج باشد.

تیم انگلستان که همه بازی هایش را در ویمبلی انجام می داد، با برتری ۴ بر ۲ مقابل آلمان غربی در وقت اضافه، قهرمان شد تا همراه با "بابی مور" کاپیتان تیم، جام را از دست ملکه "الیزابت" دریافت کند.

برندگان جام هشتم

قهرمان:

انگلستان

دوم:

آلمان غربی

سوم:

پرتغال

چهارم:

شوروی سابق

برنده کفش طلایی:

اوزه بیو از پرتغال با ۹ گل

اسطوره های جام جهانی ۱۹۶۶

- "بابی مور" (انگلستان، تولد ۱۹۴۱، مرگ ۱۹۹۳)

وی شاید به خاطر تکل های به موقع و پاس های دقیق خود آماده ترین مدافع تاریخ فوتبال انگلستان بود. پاس مور به جف هورست در وقت اضافه فینال جام جهانی ۱۹۶۶ در ورزشگاه ویمبلی، گل قهرمانی انگلستان را رقم زد.

مور به عنوان بهترین بازیکن این مسابقات انتخاب شد.

"جک اشتین" مربی معروف اسکاتلندی در مورد این بازیکن گفت: باید قانونی برای وی وضع شود. او ۲۰ دقیقه قبل از هر کسی می داند چه اتفاقی خواهد افتاد.

مور، ۱۰۷ مسابقه ملی برای تیم انگلستان انجام داد و وستهام را به قهرمانی در جام حذفی انگلستان و همچنین جام قهرمانان اروپا رساند.

وی بازیکن قابل احترامی در سراسر جهان است و پس از درخشش در جام جهانی ۱۹۷۰ در مکزیک مورد تحسین په له قرار گرفت.

تمام جهان پس از مرگ مور (به دلیل سرطان) در سال ۱۹۹۳، از وی تجلیل کردند.

- "جف هورست" (انگلستان، تولد ۱۹۴۱)

تنها بازیکنی است که توانسته در یک مسابقه فینال جام جهانی، ۳ گل به ثمر برساند.

وی همانند بسیاری از افسانه های جام جهانی، در ابتدای این مسابقات جزء بازیکنان اصلی تیم ملی کشورش نبود و پس از مصدومیت "جیمی گریوز" فرصت یافت نام خود را در تاریخ این مسابقات ثبت کند.

هورست در جریان پیروزی ۴ بر ۲ انگلستان برابر آلمان غربی ۳ گل به ثمر رساند.

سومین گل او در این مسابقه همچنان یکی از لحظات جنجالی تاریخ جام جهانی به شمار می رود.

مسابقه فینال جام جهانی ۱۹۶۶ هشتمین حضور هورست در تیم ملی کشورش بود. وی در مجموع ۴۹ مسابقه و ۲۴ گل در کارنامه خود برای تیم ملی انگلستان ثبت کرده است.

- "اوزه بیو داسیلوا فریه را" (پرتغال، تولد ۱۹۴۲)

مهاجم موزابیکی الاصل، معروف به "یوزپلنگ سیاه" که قدرت شوتزنی پای راست او رعد آسا بود، گام های سریع و قدرت بدنی فوق العاده ای داشت.

وی با ۹ گل از جمله ۴ گلی که در دیدار پرتغال برابر کره شمالی به ثمر رساند، به عنوان برترین گلزن جام جهانی ۱۹۶۶ انتخاب شد.

پرتغال، این مسابقه را در ابتدا ۳ بر صفر عقب افتاده بود.

فریه را، برزیل را در جریان پیروزی ۳ بر یک پرتغال به زحمت انداخت و با سرزنش "مورایس" هم تیمی خود به دلیل خطای خطرناک روی په له، نام خود را در خاطره ها ثبت کرد.

این بازیکن به دلیل مهارت خیره کننده اش لقب دیگری به نام "په له اروپا" یافت.

وی در سال ۱۹۶۵ به عنوان بهترین بازیکن اروپا انتخاب شد و هنگام حضور در بنفیکا برای ۹ فصل پیاپی در صدر گلزنان پرتغال قرار داشت.

برترین گلزنان جام جهانی ۱۹۶۶

اوزه بیو (پرتغال) ۹ گل

هلموت هالر (آلمان غربی) ۵ گل

فرانتس بکن باوئر (آلمان غربی) ۴ گل

فرانس بنه (مجارستان) ۴ گل

جف هورست (انگلستان) ۴ گل

والری پورکویان ( شوروی سابق) ۴ گل

آیا می دانید؟

قطعاً هیچ رخدادی در تاریخ رقابت های جام جهانی به اندازه گل مشهور ویمبلی که انگلستان را به قهرمانی در جام جهانی ۱۹۶۶ نایل کرد، بین هواداران و دست اندرکاران فوتبال ایجاد اختلاف نظر و مناقشه نکرده است.

جف هورست با به ثمر رساندن گل سوم برای تیم انگلستان در وقت اضافه دیدار فینال مقابل آلمان، زمینه ساز قهرمانی آنان شد.

کمتر سالی است که در آن تکنولوژی تازه ای برای تشخیص عبور توپ از خط دروازه ارایه نشود. "گوتفرید دینست" داور سوئیسی که بعد از مشورت با کمک روسی خود تصمیم گرفت گل انگلستان را قبول کند، هنوز هم در خاطره علاقه مندان فوتبال جهان باقی مانده است. نام او برای هواداران انگلیسی و آلمانی معنای ویژه ای دارد.

انگلستان که به عنوان میزبان به طور خودکار به جام جهانی صعود کرد، اولین کشور بریتانیایی بود که به این مسابقات راه یافت.

این مسابقات در ۸ ورزشگاه شامل اولدترافورد (منچستر)، ویلا پارک (بیرمنگام)، آیرسام پارک (میدلزبرو)، راکر پارک (ساندرلند)، گودیسون پارک (لیورپول)، ویمبلی و وایت سیتی (لندن)، هیلزبرو (شفیلد) برگزار شد.

انگلستان ۴ ماه پیش از قهرمانی، کاپ جام جهانی را گم کرد، اما سگی به نام "پیکلس" یک هفته بعد از ربوده شدن جام ژول ریمه هنگام نمایش آن در لندن، آن را دفن شده زیر بوته ای در جنوب این شهر پیدا کرد.

در گروه سوم مجارستان با پیروزی ۳ بر ۱ برابر برزیل، به ۱۳ مسابقه شکست ناپذیری این تیم پایان داد. در این مسابقه غیبت په له مصدوم کاملاً احساس می شد.

کره شمالی اولین گل جام جهانی خود را با زدن گل تساوی برابر شیلی توسط "سئونگ ژین" ثبت کرد.

"آنتونیو کاراباخال" دروازه بان مطرح مکزیک پس از تساوی بدون گل برابر اروگوئه با جام جهانی خداحافظی کرد. او در ۳۷ سالگی، پنجمین حضور خود در جام جهانی را تجربه می کرد.

در گروه چهارم کره شمالی با پیروزی ۱ بر ۰ برابر ایتالیا شگفتی آفرید. ایتالیا حذف شد و کره شمالی به عنوان نخستین تیم آسیایی به مرحله یک چهارم نهایی راه یافت.

کره شمالی، پرتغال را نیز با گل دقیقه نخست "پاک سئونگ ژین" شوکه کرد.

این تیم سپس ۳ بر ۰ جلو افتاد اما اوزه بیو ۴ گل زد تا پرتغال در نهایت ۵ بر ۳ به پیروزی برسد.

ترکیب بازیکنان انگلستان، قهرمان جام جهانی ۱۹۶۶

دروازه بانان:

گوردون بنکس، پیتر بونتی، رون اسپرینگت

مدافعان:

جیمی آرمفیلد، جرالد بایرن، جک چارلتون، جورج کوهن، بابی مور (کاپیتان)، ری ویلسون.

هافبک ها:

آلن بال، ایان کالاگان، بابی چارلتون، جورج ایستام، رون فلاورز، نورمن هانتر، مارتین پیترز، نابی استایلز.

مهاجمان:

جان کونلی، جیمی گریوز، راجر هانت، جف هورست، تری پاین.

سرمربی:

الف رمزی