همه بدبختی‌های آدمی، نتیجه غفلت از یاد خداست

برگشت همه بدبختی‌های آدمی، نتیجه غفلت او از یاد خداست، چشم بصیرت که کور می‌شود و گوش باطن که از شنیدن حقایق باز می‌ماند و دل که از درک واقعیات عاجز می‌ماند تا جایی که از چهارپایان …

برگشت همه بدبختی‌های آدمی، نتیجه غفلت او از یاد خداست، چشم بصیرت که کور می‌شود و گوش باطن که از شنیدن حقایق باز می‌ماند و دل که از درک واقعیات عاجز می‌ماند تا جایی که از چهارپایان پست‌تر می‌گردد، همه در اثر غفلت از یاد خداست، از قرآن این حقیقت را بشنویم: "هر آیینه آفریدیم برای جهنم بسیاری از جن و انس را، برای آنها دلهایی است که به وسیله‌ آنها نمی‌فهمند و چشمهایی است که با آنها نمی‌بینند و گوشهایی است که با آنها نمی‌شنوند، ایشان مانند چهارپایانند بلکه پست‌تر از چهارپایان، ایشان همه از غافلانند"(اعراف: ۱۷۹).

ملاحظه می‌کنید که چگونه اهل غفلت را معرفی می‌کند، کوران و کران و بی‌خردان چرا چنین شدند؟ چون از یاد خدا غافل شده‌اند. راه خدا که در دل بسته شد راه دنیا باز می‌شود... ‏

در روایات از غفلت از یاد خدا، تعبیر به مستی شده، یعنی همان طوری که شخص مست را هزاران خطر تهدید می‌کند و او بی‌خیال است، مثلا زمین بخورد، سرش به دیوار بخورد، در چاه بیفتد و ... همین طور هم دلی که از یاد خدا غافل شد، هزاران فتنه و فساد و گناه او را تهدید می‌کند، بلکه هر گناهی که از انسان سر می‌زند، ناشی از غفلت است، وگرنه کسی که متوجه است که خدا او را می‌بیند، از اعمالش آگاه هست، ملائکه هم ثبت می‌کنند، کی گناه می‌کند. اما دلی که غافل باشد، همه جا هست جز به یاد خدا، التفاتی به حضور پروردگار ندارد و گناه می‌کند، پناه بر خدا که انسان در چنین حالی مرگش فرا برسد و به حال غفلت بمیرد.