بدترین روش ها برای سر گرم کردن کودکان

حمله قلبی و آسم فقط مال پدر بزرگ ها نیست, شما می توانید با دست خودتان کودکتان را هم به این مشکلات دچار کنید

دانشمندان با در‌نظر‌گرفتن تمام فعالیت‌هایی که یک کودک در طول روز انجام می‌دهد، توانستند آسیب‌زاترین و بدترین کاری که ممکن است یک کودک انجام دهد را شناسایی کنند و آن چیزی نیست جز تماشای تلویزیون!

مطالعات نشان می‌دهد، تماشای زیاد تلویزیون اثرات بسیار بدی روی سلامت کودکان دارد و احتمال دچار‌شدن کودکان به دسته گسترده‌ای از بیماری‌ها و مشکلات، از چاقی و بیماری قلبی گرفته تا افسردگی و مشکلات رفتاری و گفتاری را افزایش می‌دهد.چندی پیش هم محققان دانشگاه کالج لندن اعلام کردند، کودکانی که بیش از ۴ ساعت در روز را به تماشای تلویزیون اختصاص می‌دهند، با احتمال ۱۰۰درصد بیش‌تر از دیگران ممکن است در آینده دچار حمله قلبی شوند. در ادامه مهم‌ترین آسیب‌هایی که ممکن است در اثر تماشای تلویزیون به کودک شما وارد شود را مرور می‌کنیم.

● خطر اول: آسم

تماشا تلویزیون وتنبلی

شاید فکر‌کنید تماشای تلویزیون بهتر از بازی کودک در هوای آلوده بیرون از خانه باشد اما کودکانی که بیش از ۲ ساعت در روز مقابل تلویزیون می‌نشینند، با احتمال ۲برابر بیشتر از کودکان دیگر ممکن است به بیماری آسم مبتلا شوند.

این نخستین بار است که دانشمندان متوجه رابطه بین تماشای تلویزیون و بیماری‌های ریوی می‌شوند. آن‌ها معتقدند هر چقدر یک کودک فعالیت بدنی بیش‌تری داشته باشد، به همان اندازه شش‌های او عملکرد بهتری دارند.

● خطر دوم : حمله قلبی

درگیری کودکان با بیماری‌های سالمندان

کودکان زیر ۶ سال به دلیل آن‌که زمان زیادی را مقابل تلویزیون سپری می‌کنند ممکن است تا چند سال بعد در معرض ابتلا به مشکلات قلبی قرار بگیرند.

محققان می‌گویند رگ‌های خونی در چشمان کودکان مدرسه‌ای که زیاد تلویزیون تماشا می‌کنند به سرعت باریک می‌شود که این عامل می‌تواند یکی از نشانه‌های ابتلا به فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی باشد. در عوض کودکانی که روزی یک ساعت فعالیت بدنی دارند وضعیت بدنی آن‌ها بسیار سالم‌تر است. امروزه کودکان حداقل ۲ساعت در روز را صرف تماشای تلویزیون یا بازی کردن با وسایل الکترونیکی مانند کامپیوتر می‌کنند و در عوض فقط ۳۶ دقیقه فعالیت بدنی دارند. به‌ازای هر یک دقیقه اضافه‌ای که کودکان در برابر تلویزیون به سر ببرند، احتمال ابتلا به فشار خون در سال‌های آینده نزدیک به ۱۰درصد افزایش پیدا می‌کند.

● خطر سوم: بلوغ زودرس

از بین رفتن تعادل هورمونی

تلویزیون می‌تواند میزان ترشح هورمون ملاتونین را در بدن کودکان تغییر دهد که نقش زیادی در پیشگیری از بلوغ زودرس بازی می‌کند. این هورمون ساعت داخلی بدن را تنظیم می‌کند به‌طوری که هنگام روز میزان آن در کمترین وضعیت و بعد از ساعت ۸ شب به بیشترین مقدار می‌رسد اما نوری که از صفحه نمایش تلویزیون ساطع می‌شود روی تولید هورمون‌ ملاتونین تاثیر منفی گذاشته و به این ترتیب ممکن است ظهور علائم بلوغ را جلو بیندازد. دقیقا به همین دلیل است که بین کودکان امروزی و کودکانی که ۳۰ سال پیش زندگی می‌کردند تفاوت‌های شگفت‌انگیزی وجود دارد.

● خطر چهارم: دیابت

تلویزیون و افزایش مصرف فست‌فود

کودکانی که بیش از ۲ یا ۳ ساعت در روز تلویزیون تماشا می‌کنند بسیار بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به دیابت و بیماری‌های قلبی قرار دارند‌ البته این موضوع چندان هم عجیب نیست. تلویزیون باعث می‌شود انسان‌ها زمان بیشتری را در مقابل آن صرف خوردن کنند که متاسفانه بسیاری از این غذاها تنقلات، فست‌فود و دیگر مواد غذایی ناسالم است. امروزه کل فعالیت‌های کودکان در ۳ بخش خلاصه می‌شود. رفتن به مدرسه، خوابیدن و تماشای تلویزیون که در زمان تعطیلات وضعیت بسیار بدتر هم می‌شود.

● خطر پنجم: ضعف سیستم ایمنی

صحنه‌های خشن و افزایش استرس

نمایش صحنه‌های خشن و جنایی از تلویزیون نه تنها تاثیر مخربی بر روحیه کودکان دارد بلکه سیستم ایمنی بدن آن‌ها را نیز ضعیف می‌کند چرا که میزان ضربان قلب و فشار خون کودکان افزایش پیدا کرده و ترشح هورمون استرس هم در آن‌ها بیشتر می‌شود؛ این عامل همراه با ایجاد اختلال در ترشح بعضی هورمون‌های مهم مانند ملاتونین در بدن باعث ایجاد ضعف در سیستم ایمنی بدن و ایجاد جهش ژنتیک در سلول‌های کودکان شده و آن‌ها را در برابر بسیاری از بیماری‌ها از سرماخوردگی گرفته تا آسم و سرطان آسیب‌پذیرتر می‌کند.

● خطرششم: بی‌خوابی

تلویزیون را در اتاق خواب نگذارید

تماشای تلویزیون بعد از‌ساعت ۷ عصر به‌خصوص اگر همراه با تماشای فیلم‌ها و کارتون‌های خشن باشد، باعث بی‌خوابی کودکان می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد، کودکان با دیدن این برنامه‌ها نه تنها دیرتر به خواب می‌روند بلکه احتمال دیدن خواب‌های ترسناک هم در آن‌ها بیشتراست. کارشناسان علوم کودک معتقدند، یکی دیگر از اشتباه‌های والدین قرار دادن تلویزیون در اتاق خواب کودکان‌شان است.

● خطر هفتم: چاقی

پراشتهایی، پاداش تماشای تلویزیون!

محققان متوجه شدند پسران نوجوانی که قبل از ناهار بازی‌های کامپیوتری انجام داده‌اند، اشتهای بیشتری دارند و در این وعده غذایی بیشتر از کودکان دیگر غذا می‌خورند.

این مطالعات باز هم ثابت می‌کند بین چاقی کودکان و زمانی که آن‌ها هر روز صرف تماشای تلویزیون، نشستن در پشت کامپیوتر و انجام بازی‌های کامپیوتری می‌کنند، رابطه وجود دارد. دانشمندان معتقدند این بازی‌ها می‌تواند تاثیر عمیقی روی مغز و حالت روانی کودکان داشته باشد و آن‌ها را تشنه پیروزی و به دست آوردن پاداش کند. یکی از پاداش‌هایی هم که مغز همواره از به دست آوردن آن لذت می‌برد خوردن غذاست. هرچقدر هم که این غذا شیرین‌تر یا چرب‌تر باشد، به همان اندازه مغز ما تمایل بیشتری به بهره‌مندی از آن دارد و به همین دلیل است که کودکان بعد از انجام بازی‌های کامپیوتری به‌طور ناخودآگاه علاقه بیشتری به غذا خوردن پیدا می‌کنند.

● خطر هشتم: مشکلات گفتاری

تارهای صوتی بیکار!

پدر‌و‌مادرانی که تلویزیون را ساعت‌ها مقابل کودک خود روشن می‌گذارند، بدون آن‌که حتی آن را تماشا کنند، باعث ایجاد مشکل در رشد مهارت‌های زبانی فرزندان خود می‌شوند. محققان تعدادی ضبط صوت دیجیتالی را در کنار ۳۲۹ کودک ۲ ماهه تا ۴ ساله قرار دارند تا متوجه شوند آن‌ها در طول روز چه لغاتی را می‌شنوند یا بیان می‌کنند. با انجام این کار مشخص شد به ازای هر یک ساعتی که تلویزیون روشن است، کودکان ۷۷۰ کلمه کمتر از پدر و مادر و دیگر اطرافیان خود می‌شنوند و کودکان کمتر تارهای صوتی خود را به کار بگیرند. والدین معمولا ۹۴۱ کلمه در هر ساعت به زبان می‌آورند‌ اما زمانی که تلویزیون روشن باشد تعداد این کلمات به کمترین حد ممکن می‌رسد و حتی به‌طور کامل حذف می‌شود.همین موضوع نشان می‌دهد که قرار گرفتن در برابر تلویزیون یکی از عوامل تاخیر در گفتار کودکان است و باعث بروز مشکل در قدرت توجه و دقت آن‌ها می‌شود.

● خطر نهم: اوتیسم

تلویزیون، دوست انزوا‌طلب‌ها

تحقیقات نشان می‌دهد رابطه مستقیمی میان ابتلا به اوتیسم و علاقه به نگاه کردن به تلویزیون در کودکان وجود دارد؛ تقریبا ۴۰درصد از کودکانی که در ایالات متحده دچار اوتیسم می‌شوند علاقه بسیار زیادی به تماشای تلویزیون دارند. به‌نظر می‌رسد تلویزیون حس انزواطلبی را در کودکان تقویت کرده و مانع از برقراری ارتباط اجتماعی بین آن‌ها و همسالان‌شان می‌شود. کودکان مبتلا به اوتیسم در ارتباط با دیگران به مشکل برمی‌خورند و شاید منزوی و گوشه‌گیر شوند. ایجاد اختلال در حواس پنج‌گانه مانند شنوایی و بینایی هم از دیگر علائم اوتیسم است.