سایه روشن اخلاق ورزشی

جنبش های اخلاقی می رود تا به عنوان چتری, جامعه را زیرپوشش خود قرار دهد و جوانان پرخاشگر و آموزش ندیده را از راه نادرست باز دارد

انسانیت و اخلاق رودرروی تكنولوژی ایستاده و در همین راستا، تكنولوژی نیز گام به گام با تمدن جهانی پیش می رود و بر اخلاق چیره می شود. مهاركردن تكنولوژی به سود جامعه، خود راه رهایی جوانان از فساد و نابرابری هاست. این كه چگونه باید به آن رسید، خود رمزی است نه چندان پیچیده، ولی راهی است كه باید اندیشمندانه در آن گام نهاد.

تقلید برای مردم، از یك سو آفت است و از سوی دیگر مایه پیشرفت. كوركورانه تقلیدكردن، تاكنون ما را به گمراهی كشانده و به جایی رسیده ایم كه دیگر خودمان نیستیم.

سالهای زیادی را هدر داده ایم و برای آینده هم طرحی نریخته ایم، پدیده علمی ورزش را كودكانه به بازی گرفته ایم و با چنته خالی، دست به كارهای بزرگ زده ایم.

اگر با انصاف باشیم از هم اكنون خردمندانه گام برمی داریم و رسالت انسانی خود را به راستی و پاكی انجام می دهیم. روحیه ورزشی را برتر از مهارت های ورزشی برمی شماریم و بی آنكه در انتظار احدی باشیم نفس كار نیك را ارج می نهیم، با درونی پاك، راستی را با همه خطرش به جان می خریم و دروغ را، به هر شكل كه باشد، داروی هیچ دردی نمی دانیم.

جهان امروز در برابر ناآرامی ها و خشونت هایی كه جوانان را محاصره كرده به كنكاش نشسته، قانون نوشته، حركات ناشایست را در میدان های بازی زیرنظر گرفته، سرانجام به نتیجه ای نرسیده است و روز به روز با زشتی ها و كج روی های بیشتر روبه رو شده است، غافل از آنكه خطا در میدان بازی دنباله خطاهای دیگری است كه در خانه و مدرسه و اجتماع ریشه دارد و همه این عوامل به قانون نانوشته یعنی اخلاق نیازمند است. تنها، داور، مربی و بازیكن خطا نمی كند، پدران و مادران و مسئولان مملكتی نیز با آن شریكند و به آموزش نیاز دارند.ورزش تنها نیرو و مهارت نیست، ورزش نوعی شوالیه گری است درعین حال نوعی افتخار، نوعی اخلاق و نوعی زیبایی شناسی است كه در آن انصاف محور رفتارهای مشترك آن است.

ورزش پرچمدار صلح جهانی است و ورزشكار، پیام آور آن.