دوشنبه, ۳۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 May, 2024
مجله ویستا

برش های کوتاه


برش های کوتاه

او را «یک فیلمساز کامل» بخواند! آنجاست که این فکر به سراغت می آید که: «اوه...ببین، فریب ات روی سخت گیرترین مخالف ات هم جواب داده، حالا برو و استراحت کن»! به نظرم سراشیبی سقوط یعنی همین. …

او را «یک فیلمساز کامل» بخواند! آنجاست که این فکر به سراغت می آید که: «اوه...ببین، فریب ات روی سخت گیرترین مخالف ات هم جواب داده، حالا برو و استراحت کن»! به نظرم سراشیبی سقوط یعنی همین.

من از کودکی، از پدر و مادرم آموختم که زندگی همان چیزی نیست که انسان ها در مناسبات شان وانمود می کنند و نشان می دهند. زندگی همواره فراز و نشیب هایی دارد که کاملاً هم نسبی است و همه این تفاوت ها و البته نقصان ها، برآمده از نفس درون ما هستند. این دغدغه تا همین امروز که به فیلمسازی نسبتا شناخته شده تبدیل شده ام، همراه من بوده و به درد متعالی وجودم مبدل شده.

من بیش از هر چیز، به انسان و انسانیت نگاه می کنم و معتقدم انسان موجودی است بی نهایت پیچیده که نمی توان با ساخت چندین اثر رئال اجتماعی (که تنها زندگی روتین یک انسان، خواه مفلوک و خواه ثروتمند، را به تصویر می کشد) حق مطلب را ادا کرد. البته تمامی این فیلم ها یک جنبه از هستی را به نمایش می گذارند و می توانند بازتاب دهنده بخشی از زندگی فردی ما باشند، اما من به شخصه دوست دارم روان انسان ها را به چالش بکشم و خاستگاه های ایدئولوژیک رفتارهای انسان را نشان بدهم. به همین دلیل در فیلم های من، فضاهای کاملا فانتزی رویت می شوند که در عالم واقع وجود ندارند اما ریشه ای کاملا آشنا دارند و در زندگی همه ما نمودهای خاص خود را دارند.

من دوست دارم وجهه تمامیت خواه بشر را در دنیایی فرضی پیاده کنم و آن را بستایم یا نقد کنم. یکی از بزرگ ترین دلایلی که ساخت یکی از فیلمهای مجموعه «بتمن» را بر عهده گرفتم، همین بود که او تنها ابرقهرمان عالم فانتزی است که خاستگاهی طبیعی (و نه ماورای تصور) دارد. «بروس وین» یا همان «بتمن» من، انسان خودخواه و بزدلی است که با پیمودن سیری حکیمانه، از خود سمبلی نامیرا می سازد و ترسش را با دشمنانش قسمت می کند. من دو فیلم از مجموعه فیلمهای «بتمن» که «تیم برتون» ساخته را دوست دارم اما دوست داشتم فضایی که می سازم کاملا ملموس و برای هر انسانی قابل درک باشد. اصلا به نظرم سینما یعنی همین! یعنی این که تجربیات و امیال روزمره هزاران انسان سراسر کره خاکی را وارد فضایی غیرواقعی کنی، اما خود حقیقی بشر را به چالش بکشی. این بزرگ ترین دغدغه من بعنوان یک فیلمساز است.

می خواستم به همگان ثابت کنم که می شود از یک رویای شخصی، به عالمی رسید که دل کندن از آن خود موجب جنون و مرگ می شود و به تصویر کشیدن همه این ها در مقیاسی عظیم، نیازمند تجربه و دقتی بود که پیش از ساخت فیلم «بتمن: شوالیه تاریکی» در اندازه من نبود.

کریستوفر نولان

کارگردان سینما