فوتبال جزیره در سالی كه گذشت

گوردون استراكان كاپیتان اسكاتلندی سال های پیش لیدز یونایتد كه به همراه این تیم قهرمان لیگ برتر سال۹۲ شد, مدتی است مربیگری نمی كند و كارشناس فوتبال رسانه ها و روزنامه های مختلف انگلیس است

او كه سابقه سال ها بازی در منچستر و تیم ملی انگلیس را هم دارد و مدت ها به عنوان مربی در تیم هایی مثل كاونتری و ساوتهمپتون مشغول بوده، بهترین ها و بدترین های این فصل فوتبال انگلیس را از نگاه خود معرفی كرده است.

• بهترین بازیكن: اندی جانسن - كریستال پالاس

طبیعی است كه مثل دیگران به فرانك لمپارد رای دهم، اما قصدم این است كه از تیم های چلسی، آرسنال و منچستر كسی را انتخاب نكنم. چون در این صورت انتخابم خیلی تكراری و كسالت بار از كار در خواهد آمد. بنابراین به عنوان بهترین بازیكن، اندی جانسن را معرفی كنم. البته با اندكی برتری نسبت به شون رایت فیلیپس. جانسن تا پیش از آخرین بازی كریستال پالاس در لیگ برتر، بیست گل زده بود و این آمار در تیم ضعیفی مثل كریستال پالاس كه مهاجم مطرح دیگری ندارد، جداً جالب توجه است. همه بار تهاجمی مجموعه بر دوش او است و به هنگام مسابقات پالاس مدافعان حریف فقط به جانسن توجه دارند و حواسشان به همبازیانش پرت نمی شود. از این سو هنر گلزنی این مهاجم بیشتر به چشم می آید. می دانم كه ده گل او از روی نقطه پنالتی به ثمر رسیده، اما فراموش نكنیم كه اغلب آن پنالتی ها توسط خود جانسن حاصل شده است. كارنامه بازی های اندی جانسن جداً قابل ملاحظه است.

• بهترین بازی: آرسنال _ استون ویلا

یكی دو بازی خاطرم مانده كه یكی از آنها مسابقه آرسنال و میدلزبورو است كه در آن بازی آرسنالی ها در یازده دقیقه دیوانه شدند و سه گل زدند و بازی را ۳ _ ۵ بردند. مسابقه مهم دیگر مسابقه ساوتهمپتون و نورویچ بود كه ساوتهمپتونی ها ۳ _ ۴ پیروز شدند. اما من در نهایت به یك نیمه بازی آرسنال و استون ویلا رای می دهم. در این مسابقه كه روز اول اكتبر انجام شد، آرسنالی ها بهترین نمایش تهاجمی ممكن در لیگ برتر را ارائه دادند. در بازی آرسنال همه چیز دیده می شد: سرعت، خلاقیت، پاس های كوتاه و ظریف، گل های جذاب و دروازه بانی فوق العاده استفان پستما از استون ویلا. در فصلی كه گذشت من دیداری مهیج تر از این ندیدم.

• بهترین مربی: پل جوئل - ریگان

خوزه مورینیو و دیوید مویس بی تردید نامزدهای اصلی برای این عنوان هستند، اما رای من پل جوئل سرمربی تیم ویگان است. تیمی كه در دسته اول رتبه دوم را به دست آورد و برای اولین بار در طول تاریخ به لیگ برتر راه یافت. فصل گذشته هم جوئل تا آستانه راهیابی به لیگ برتر پیش آمد، ولی در آخرین دقایق فصل گذشته امكان راهیابی به بازی های پلی آف را از دست داد، امسال اما جوئل به آنچه آرزو داشت، رسید.

• بهترین استراتژی : چلسی برابر بایرن

مورینیو در بازی رفت كه در لندن برگزار شد، قلب خط دفاعی مونیخی ها را نشانه رفت. بازیكنانش در نیمه دوم مدام پاس های بلند برای دیدیه دروگبا ارسال می كردند. دروگبا هم حسابی مدافعان مركزی بایرن را به زحمت انداخت و خسته شان كرد. به گونه ای كه چلسی عاقبت ۲ _ ۴ برد. جالب اینجا بود كه مورینیو به دلیل محرومیت، نمی توانست بین دو نیمه وارد رختكن تیمش شده و چنین برنامه ای چیده باشد. او پیش از شروع مسابقه استراتژی بازی چلسی در نیمه دوم را تعیین كرده بود و می دانست روند مسابقه از شروع تا پایان چگونه خواهد بود. شاید خوزه مورینیو این ترفند را با تماشای بازی هلند و آلمان در یورو ۲۰۰۴ یاد گرفته بود. در آن مسابقه هلندی ها برای جبران نتیجه پی یرفن هویدونك بلندقامت را به عنوان مهاجم نوك به زمین آوردند و چنین تدبیری اندیشیدند.

• بهترین خرید: دین اشتون - نورویچ

تیم كاهیل با توجه به هزینه دو میلیون پوندی اورتونی ها برای او، یكی از بهترین خریدهای ممكن امسال بود، اما من نگاهم متوجه بازیكن دیگری به نام دین اشتون است كه وقتی در تیم «كرو» بود، خیلی ها به فكر خریدنش افتادند، اما در نهایت با ۳ میلیون پوند به نورویچ پیوست. به عقیده من او تدی شرینگهام جدید است. خیلی سریع نیست، اما حوالی دروازه حریف بسیار خونسرد به توپ ضربه می زند و پیوسته همبازیانش را راه می اندازد و آنها را در موقعیتی خوب قرار می دهد. این پسر امسال كنار دارن هاكربی، بازی های جذابی در نورویچ انجام داد و موجب شد نورویچ تا هفته آخر لیگ برتر از خطر سقوط دور باشد. هوش دین اشتون كم نظیر است.

• بهترین گل: گل رونی به بورو

چندین انتخاب پیش روی من است. هر كدامشان جذاب و خارق العاده بودند. یكی از آنها گل باور نكردنی استیون جرارد به میدلزبورو بود و دیگری اریك ادمن از تاتنهام به لیورپول. ولی سرانجام ضربه وین رونی به بورو گزینه نهایی من است. در آن بازی توپ از بالای شانه چپ رونی عبور كرد و او با بیرون پای راست، توپ را به گوشه بالای دروازه حریف چسباند.

• بهترین خاطره: رفتار حرفه ای بازیكنان چلسی

رفتار حرفه ای بازیكنان چلسی مخصوصاً جان تری و فرانك لمپارد و تمركزی كه در بازی داشتند ستایش آمیز بود. در هیچ مسابقه ای ندیدم كه مشغول جنگ و جدال با حریف شوند و به حاشیه بازی معطوف شوند. رفتار آنها واقعاً به سود بازی تیمی و موفقیت جمعی است. هر قدر كه فشار روحی زیاد باشد، رفتار آنها فرقی نخواهد كرد.

• بدترین خاطره: كتك كاری نیوكاسلی ها

وقتی دیدم لی بویر و كایرون دایر همدیگر را جلوی چشمان تماشاچی ها می زنند، بیمار شدم. این رفتارها باشگاه را به ورطه نابودی می كشاند.

• تیم منتخب

من تیم محبوبم را ۲ _ ۴- ۴ خواهم چید.

دروازه بان: نایجل مارتین (اورتون) :یكی از دلایل اصلی موفقیت اورتون در این فصل

مدافعان: تونی هیبرت (اورتون): دو موتوره است انگار و در جنگ های تن به تن كمتر كم می آورد.

دیوید ویر (اورتون): خیلی باتجربه است و آرامش زیادی دارد.

سیلوین دیستین (سیتی): در هوا فوق العاده است. به تیمش وزن می دهد و بعضی وقت ها گل های عجیبی می زند.

فرانك كررو (بورو): پیشروی های او در بازی جالب توجه است. روز به روز هم از جنبه دفاعی پیشرفت می كند و غیر از این هم خیلی خونسرد است.

هافبك ها: شون رایت فیلیپس (سیتی): سرعت و طول گام هایش كم نظیر است. زیاد گل می زند و رفته رفته به سطح بین المللی می رسد.

ایوان كمپو (بولتون): تكل های خوبی می زند. ضربات سرش بی ایراد است و به خوبی از توپ زیرپایش استفاده می كند.

مایكل هیوز (كریستال پالاس): شجاع است به هیچ وجه شتاب زده نمی شود و پاس های خوبی هم می دهد.

دارن هاكربی (نورویچ): غیرقابل مهار است، سانترهایش وحشتناك است و از این محوطه جریمه تا آن محوطه فوق العاده بازی می كند.

مهاجمان: اندی جانسن (كریستال پالاس): مدام گل می زند. تحركش زیاد است و دائماً در بازی حضور دارد.

پیتر كروك (ساوتهمپتون): فقط ضربات سرش خوب نیست، شوت هایش هم بی نقص است.