فوتبالی آمیخته با سحر و جادو

نشانه های تائیدشده از پدیده ای تائید نشده

عده‌ای به آن اعتقاد دارند و عده دیگر به هیچ عنوان آن را نمی‌پذیرند، اما همین که هرازچند گاهی صحبتش از سوی فوتبالی‌ها مطرح می‌شود یعنی وجودش را نمی‌توان انکار کرد. صحبت از جادوگر است؛ آن که مدعی است با قدرت به اصطلاح ماورایی خود می‌تواند برد و باخت تیم‌های فوتبالی را رقم بزند!

تا همین چند سال پیش مربیان فوتبالی بردها را کار خودشان می‌دانستند و باخت‌ها را به گردن داور می‌انداختند، اما حالا بعضا می‌بینیم پای جادوگران هم وسط است. هنوز یادمان نرفته اظهار نظر بحث برانگیز صمد مرفاوی، مربی فصل پیش مس کرمان را. مرفاوی پس از باخت خانگی برابر استقلال بدون این‌که پرسشی مطرح شود، بحث متوسل شدن عده‌ای از اهالی فوتبال به کارهای ماورایی را پیش کشید و با طعنه به مربی و بازیکنان استقلال مدعی شد آنها با امدادهای غیبی در کرمان به پیروزی رسیدند!

این صحبت مرفاوی باعث شد استقلالی‌ها او را متوهم بخوانند، اما نه این مربی از ادعای خود عقب‌نشینی کرد و نه سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال نسبت به چنین اتهامی واکنش نشان دادند. در مناقشه آن روزهای مرفاوی و استقلالی‌ها فردی به نام ن ـ ف در مظان اتهام قرار گرفت، اما جالب این بود که منصور پورحیدری، مدیر فنی وقت باشگاه استقلال او را دوست قدیمی مرفاوی خواند و گفت این فرد از ۳۰ سال قبل، همیشه کنار استقلال بوده است!

با این حال مرفاوی هنوز هم می‌گوید در باره چیزی که اعتقاد داشته حرف زده و حقایقی را گفته که فوتبالی‌ها خیلی خوب درکش می‌کنند.

سرمربی آن روزهای استقلال پرویز مظلومی بود؛ کسی که در زمان حضورش در مس کرمان شایعات زیادی در میان هواداران تیم فوتبال مس باقی گذاشت. همان شایعات باعث شد یکی از خبرنگاران کرمانی در وبلاگش گزارش مفصلی درباره پدیده جادوگری منتشر کند. او در آن گزارش از حضور فردی ناشناس در زمین چمن تیم مس و حتی در رختکن این تیم نوشته بود؛ فردی که زمان زیادی از وقت خود را به ایستادن کنار تیرهای دروازه ورزشگاه خالی مس می‌گذراند. این شایعات تائید نشده، آنقدر فراگیر شده بود که نوشته همین خبرنگار باعث شد برخی تیم‌ها وقتی که به کرمان می‌رفتند برای باطل کردن طلسم، آب روی خط دروازه می‌ریختند!

خود علی دایی هم زمانی که اولین سال مربیگری‌اش در سایپا را تجربه می‌کرد، در هفته‌هایی که تیمش بد نتیجه می‌گرفت مدام از اطرافیانش می‌شنید که تیم را طلسم کرده‌اند. در آن برهه خیلی‌ها او را ترغیب کرده‌اند تا با جادوگر همکلام شود، اما دایی برای فرار از این تشکیک فکری به جای خرافه به یکی از مراجع دینی توسل کرد و این جواب را گرفت: توسل راهی مناسب برای قوت قلب یافتن است.

بحث جادوگر در فوتبال ایران اولین‌بار ۹ سال پیش و در جریان دومین دوره لیگ برتر رواج پیدا کرد. بازیکنان باشگاه سایپا که آن روزها تحت نظر مجتبی تقوی تمرین می‌کردند از رفت و آمد مردی با ردایی سفید به تمرینات تیم‌شان سخن می‌گفتند که همه کاره تیم است؛ آن دعانویسی که می‌گفتند در پیروزی‌های متوالی سایپا نقش داشته «امیر الف» نام داشت.

هرچند سایپا پس از آن پیروزی‌های متوالی روی نوار شکست قرار گرفت و در نهایت هم از صدر جدول به رده هشتم سقوط کرد، اما نام مجتبی تقوی از همان زمان در صدر جدول مربیانی قرار گرفت که با جادوگر ارتباط دارند. ۹ سال از آن روزها می‌گذرد اما هنوز هم تقوی معترض است که چرا هر وقت تیمش می‌برد، نام جادوگر را وسط می‌کشند.

همین پیشینه باعث شده حرکات این مربی در تمام این سال‌ها زیر ذره بین باشد. نمونه آخرش را هم در همین لیگ امسال شاهدیم که تقوی در جریان بازی‌های سایپا، پس از خوردن آب، به آسمان نگاه می‌کند، چند قدم راه می‌رود و آن را در داخل زمین چمن از دهان خارج می‌کند.

تقوی که همیشه بحث ارتباط با جادوگر را تکذیب کرده است، این بار هم وقتی دوربین برنامه ۹۰ حرکات او را به تصویر کشید، به جد شائبه جادوگری در سایپا را رد کرد و با بیان این‌که هیچ کس حق ندارد ما را زیرسؤال ببرد، طرح چنین مسائلی را خجالت‌آور خواند.

البته برخلاف باور تقوی، حمید درخشان متوسل شدن به جادو در فوتبال ایران را رخداد عجیبی نمی‌داند. این مربی با وجود آن که می‌گوید خودش چنین پدیده‌ای را به چشم ندیده است، اما آن را اینچنین توصیف می‌کند: مگر یادتان نیست چند سال پیش چند نفر را به این اتهام دستگیر کردند! هرچه بگویید در این فوتبال پیدا می‌شود. خیلی‌ها سراغ این کارها می‌روند.

در هر حال اگر بخواهیم همه آنچه را در این سال‌ها درباره نقش پررنگ جادو و جنبل در فوتبال شنیده‌ایم مرور کنیم، خاطرات زیادی از ذهنمان می‌گذرد. از حوله‌ای که وحید طالب‌لو درون دروازه‌اش می‌گذاشت و روزی به عامل درگیری او و سیدمهدی رحمتی تبدیل شد تا رفتار خود رحمتی که قبل از هر بازی رو به دروازه دست‌هایش را رو به آسمان می‌گیرد و پس از خواندن دعایی زیر لبی، فوت کند. قطعا برخی از این رفتارها نشأت گرفته از باور افراد است و راز و نیازی ساده با خداوند به شمار می‌رود. برخی دیگر هم شایعاتی است که دهان به دهان می‌چرخد. مثل همان ماری که چندی پیش در رختکن راه‌آهن پیدا شد و آن را به سحر و جادوی یک ساحر هندی منتسب کردند!

با این حال باز هم نمی‌توان منکر وجود مربیان و بازیکنانی شد که به سحر و جادو اعتقاد دارند و برای موفق‌شدن در این فوتبال به رمال و جادوگر پول می‌دهند.

رضا پورعالی