انگار که دین جدیدی آورده است!

هیچ می دانیم که "اسلام ناب محمدی" یعنی چه یا تنها چیزی را همچنان طوطی وار حفظ کرده ایم و تکرار می کنیم. بسیاری در تاریخ ادعای اسلام ناب محمدی داشته اند و حتی مدعیان آن در دوران …

هیچ می دانیم که "اسلام ناب محمدی" یعنی چه یا تنها چیزی را همچنان طوطی وار حفظ کرده ایم و تکرار می کنیم. بسیاری در تاریخ ادعای اسلام ناب محمدی داشته اند و حتی مدعیان آن در دوران کنونی نیز کم نیستند. نمونه بارز آن در تاریخ، خوارج بودند که نماز شب شان ترک نمی شد و چون در شریعت بر دیگران پیشی گرفته بودند، تصور می کردند اسلام ناب محمدی را می شناسند! مصداق عینی آن نیز در دوران امروز طالبان و سلفی ها هستند که رفتار برطبق قرآن و سنت را قانون اساسی خود می دانند! تجربه نشان داده است که اکثراً غلظت در شریعت و عمق بخشیدن به تعصبات و گسترش شعائر دینی را با اسلام ناب محمدی عوضی می گیرند، اما چنان که قرآن در سوره آل عمران می فرماید در حقیقت از پی آنچه در دل خود دارند می روند.

پس بشنو که قصه نمی گویم، بلکه درد دل می کنم: اسلام ناب محمدی یعنی درک روح دین اسلام در اهداف، روش و منش به وسیله قرآن و رفتار محمد. اسلام ناب محمدی یعنی درک نبرد بدر در کنار صلح حدیبیه، نه تنها توجه به یکی از آن ها. اسلام محمدی یعنی بیاد آوردن زجرها و شکنجه هایی که مسلمانان بدست جنایتکاران در مکه دیدند و حتی برخی از آن ها شهید شدند، ولی پیامبر هنگام فتح مکه فرمود: امروز روز بخشایش است و عجب است که برخی از دشمنان عاقلش او را بهتر از پیروان متعصب اش شناختند و اعتراف کردند که محمد از دیوارها وارد نمی شود، او از قلب ها وارد می شود و این پیروزی جاودانه است. اسلام محمد یعنی همان گونه که ایستادگی در مقابل ظالم یک ضرورت دینی است، بخشایش و رحمت ضرورت دیگر دینی است، چنان که قرآن از مومنانی که تنها به عدالت می اندیشند، می پرسد: آیا نمی خواهید که خود بخشیده شوید. اسلام قرآن یعنی توجه به جهاد، به معنی جهد و کوشش و ایستادگی، نه حرب و محاربه و کشتار. چون که همان قرآن در جایی دیگر از قول هابیل به قابیل فرمود: «اگر دستان خود را دراز کنی تا مرا بکشی، دستان خود را دراز نخواهم کرد تا تو را بکشم، چرا که از پروردگار جهانیان می ترسم». و در جایی دیگر می فرماید: اگر یک نفر را به ناحق بکشید، انگار که همه انسان ها را کشته اید.

پشت من می لرزد، وقتی به اعمال خودمان می نگرم و مقایسه می کنم با رفتار محمد و با وجود آن علّو روح، هنگام مرگ از دیگران می خواهد که اگر حتی نادانسته حقی را در حد تازیانه ای که به اشتباه به دیگری زده، ضایع کرده قصاص کنند!؟ خودمانیم ما آن جستجوگر اسلام ناب محمدی نیستیم، بدنبال منفعت خودیم و آیات و سیره پیامبر را نیز بهانه و توجیه رفتارهای خودخواهانه خویشتن ساخته ایم. بی سبب نیست که در روایات معصومین ما آمده است، هنگامی که مهدی موعود بیاید، انگار که دین جدیدی آورده است و همان گونه که خوارج به اسم اسلام ناب، حضرت علی را تکفیر کردند، ما نیز به نام اسلام من در آوردی خود، آن حضرت را نیز تکفیر می کنیم و شاید آنانی که کمی منصف تر اند، پس از قتل اش برایش گریه کنند، و چنان که تاریخ نشان داده، می پنداریم این تنها کاری است که از دستمان برای بزرگان دینی مان بر می آید و به خیال خود از این طریق گناهانمان نیز بخشیده می شود!! اما بدانیم که تنها خود را فریب می دهیم و آنچه می کنیم با خود می کنیم و روزی در پیشگاه الهی بابت اسلام من درآوردی خود محاکمه خواهیم شد. وای بر ما، وای بر ما...

دکتر کاوه احمدی علی آبادی

دکترای فلسفه و ادیان از تگزاس آمریکا