شهید غلامرضا رضایی

غلامرضا در سال ۱۳۴۴ در محله‌ای در غرب تهران پا به عرصه هستی نهاد.روزهای شیرین کودکی او در سایه‌سار دستان نوازشگر مادر گذشت و او همپای دیگر بچه‌های محل در سن ۷ سالگی به مدرسه …

غلامرضا در سال ۱۳۴۴ در محله‌ای در غرب تهران پا به عرصه هستی نهاد.روزهای شیرین کودکی او در سایه‌سار دستان نوازشگر مادر گذشت و او همپای دیگر بچه‌های محل در سن ۷ سالگی به مدرسه رفت.آموختن علم و دانش شوری وصف‌ناشدنی برای غلامرضا به ارمغان آورد. در سن ۱۳ سالگی با آرمانهای امام (ره)‌آشنا شد و کم‌کم در جرگه یاوران روح‌الله فریاد مرگ بر شاه سر داد.سال ۱۳۶۳ مدرک دیپلم خود را در رشته ریاضی دریافت نمود.

غلامرضا به شوق حمایت از مرزهای ایران اسلامی در مناطق جنوبی کشور حاضر شد تا برگی زرین از حماسه دلیرانه خود را در تاریخ دفاع مقدس ثبت نماید.

سال ۱۳۶۴ به دانشگاه صنعتی شریف راه یافت و در رشته برق به ادامه تحصیل پرداخت.اما پذیرش در دانشگاه مانع از عشق مداوم او برای حضور در جبهه نبود.او در جریان دفاع از خاک کشور سه مرتبه در جبهه قلاویزان (از ناحیه فک)، شلمچه (پارگی گوش و موج انفجار) و فاو (استشاق گازهای شیمیایی) مجروح گشت.

رضایی در سال ۱۳۷۲ در مقطع کارشناسی به عنوان دانشجوی نمونه در سطح کشور شناخته شد لذا بدون آزمون در مقطع کارشناسی ارشد کنترل مهندسی برق به آموختن ادامه داد.علاقه فراوان او به علوم محض و کاربردی باعث شد در اواخر این دوره تدریس مبانی برق در دانشکده برق دانشگاه شریف را آغاز نماید.دانشجوی نمونه مقطع کارشناسی ارشد محاسبات عددی را نیز در دانشکده ریاضی تدریس نمود.در فروردین ماه سال ۱۳۷۸ علیرغم مشکلات ناشی از جراحات شیمیایی با دوشیزه‌ای پارسا ازدواج نمود و بعد از سالهای متمادی درمان در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۹ جهت ادامه درمان به خارج از کشور اعزام گشت.و سوم مردادماه سال ۱۳۷۹ در سن ۳۵ سالگی پرپرواز یافت و عاشقانه به سرزمین نور رخت بربست.