محمد علی امیر جاهد

محمد علی امیر جاهد یكی از شاعران وتصنیف سازان برجسته دوران خود است كه اشعارش دارای مضامین میهنی –اجتماعی عشقی سیاسی وفلسفی است

محمد علی امیرجاهد معروف به امیر جاهد در سال ۱۲۷۵ شمسی در تهران به دنیا آمد.

وی اولین فرزند خانواده بود ووقتی قدم به كلاس دوم دبیرستان دارالفنون گذاشت پدرش را از دست دادوسرپرستی خانواده پر عائله خود را به عهده گرفت.

امیر جاهد تحصیلاتش را در تهران به پایان رساند و سپس به كارهای خبر نگاری و خدمات مطبوعاتی پرداخت.

آنگاه در سال ۱۳۰۵ به انتشار سالنامه پارس پرداخت كه انتشار آن ۲۸ سال ادامه یافت .

محمد علی امیر جاهد یكی از شاعران وتصنیف سازان برجسته دوران خود است كه اشعارش دارای مضامین میهنی –اجتماعی- عشقی-سیاسی وفلسفی است.

تصنیف هایش در سال ۱۳۳۳ و۱۳۴۹ در دیوانش همراه با نت آهنگهایش به چاپ رسیده است .

امیر جاهد در سفر به غرب كشور در هنگام پیوستن به مهاجرین در شرق قزوین از سوی قزاقهای روسیه تزاری دستگیر شد و پس از مدتی از این گرفتاری خلاص‍ی یافت در سال ۱۲۹۹ به استخدام مجلس شورای ملی درآ مد نامبرده دبیر انجمن اشاعه واعتلای موسیقی نیز شد ومدتی هم مسئولیت هنرستان شبانه موسیقی ملی به وی سپرده شد .

در سال ۱۳۰۸ اثر ماندگاری از تصنیف های او با صدای قمرالملوك وزیری همراه با تار ارسلان درگاهی و مرتضی نی داود بر روی صفحات ۷۸ دور ضبط شد كه هر یك از این آثار ماندگار وی عبارتند از:تصنیفهایی دردشتی (( كشوردل)) شور((جان من)) سه گاه ((امان از این دل)) ماهور((به گردش فروردین)) به یاد درویش خان افشاری ((در بهار امید)) ((در ملك ایران)) ماهور چهار گاه((هزار دستان به چمن)) ابو عطا (( امان ز هجر رخ یار )) بیات ترك ((بهار است و هنگام گشت)) شور((نرگس مست))

كه تمامی آثار ذكر شده در سال ۱۳۰۷ با صدای شادروان قمرالملوك وزیری در صفحات گرامافون ضبط شده است.

بی گمان شخصیت و آثار به جای مانده از وی موجب مباهات وافتخار هنر دوستان است.

سر انجام این هنرمند فرهیخته وگرانقدر در سال ۱۳۵۶ در ۸۱ سالگی در گذشت.

روانش شاد و راهش پر رهرو باد