چهارنکته برای جلوگیری از درگیری لفظی

۱) فریب نخورید‌: گاهی مواقع روش طرف مقابل شما این است که شما را وارد بازی خود کرده و به عصبانیت بکشاند، بیش از آنکه وارد این بازی شوید بدانید که اگر فریب بخورید بازنده خواهید بود …

۱) فریب نخورید‌: گاهی مواقع روش طرف مقابل شما این است که شما را وارد بازی خود کرده و به عصبانیت بکشاند، بیش از آنکه وارد این بازی شوید بدانید که اگر فریب بخورید بازنده خواهید بود و شخص مورد نظر به دلیل سهل انگاری ‌شما پیروز می شود زیـرا قربانی او اکنون به راحتی آماج حملات پرخاش جویانه اوست. حتی اگر بتوانید فوراً ‌پاسخ او را بدهید، او به نبرد خود ادامه می دهد. آگاهانه بـحـث کـنـید تا ناخواسته وارد بازی او نشوید. احساساتی ‌عمل نکنید تا بدین طریق او را وادار کنید آن گونه که شما دوست دارید ، عمل کند.

‌۲)‌ از گفتن کلمه" تو" اجتناب کنید‌: افــراد وقـتــی از دســت یـکــدیـگــر عـصـبـانـی می شوند، به راحتی یکدیگر را "تو" خطاب می کنند. جملاتی که با "تو" ‌شروع می شوند معمولا محکوم کننده هستند. "تو... هستی" ، "تو... کردی" ، "تو ... را گفتی" ، ... اینها سیگنال ‌هایی هستند که طرف مقابل را متهم کرده و او را وادار به دفاع از خود می کنند، در نتیجه او موضع گیری کرده ‌و مشت خود را برای دعوا گره می کند. به جای گفتن "تو" جملات را به سمت خودتان منعکس کنید، مثلا از ‌کلمات "من" یا "ما" استفاده نمایید.

۳)‌ با طرف مقابل همدردی کنید‌: وقتی کسی کاری انجام می دهد که منجر به عصبانیت شما می شود ، سعی کنید برای یک لحظه خودتان را به جای ‌او بگذارید و جریان را از دید او ببینید.با طرف مقابل همدردی کنید و ببینید آیا منصفانه قضاوت کرده اید یا نه. این کار را با دقت ‌انجام دهید و سپس به موضوع فیصله دهید.

‌۴)‌ به جای پرخاشگری قاطع باشید ‌:البته خود قاطعیت نیز می تواند موجب نزاع بین افراد شود. قاطعیت به این معنی است که هر دو طرف با رعایت ‌ادب به یک نتیجه مشترک برسند طوری که هیچ کدام احساس نکنند که به زور جـلــوی عـصـبــانـیـت خـود را گـرفتـه‌انـد. ایـن کـار بـا اینکـه منجـربه خاتمه دعوا می شود اما مشکل اصلی را حل نـمـی کـنـد زیـرا هـر چـقـدر هم خونسرد ‌باشید احساسات بد شما نسبت به طرف مقابل هنوز از بین نرفته است.پس به طرف مقابل تان بگویید:‌‌"حرف شما باعث شد..." یا با حالتی معصومانه بپرسید: "چرا با این حرف مرا آزار دادی؟" اگر در مقابل حملات ‌آنها مقاومت نمی کنید و در عوض به آنها آموزش می‌دهید، نشانه تسلیم شدن یا عقب نشینی شما نیست بلکه ‌نشانه شخصیت مستحکم شما و تلاش شما برای راهنمایی کردن دیگران است.‌