اربعین؛ عهد عاشقان عاشورا

باز دل، بی شکیب طلوع غمی مکرر شد. دوباره آه و اندوه به سینه خرامید و الماس سرشک، چمان و بی امان به رواق دیدگان آمد.
چهل سپیده است که سپیدار غم در دل شیدائیان ریشه کرده و فراق یاران …

باز دل، بی شکیب طلوع غمی مکرر شد. دوباره آه و اندوه به سینه خرامید و الماس سرشک، چمان و بی امان به رواق دیدگان آمد.

چهل سپیده است که سپیدار غم در دل شیدائیان ریشه کرده و فراق یاران عاشورا، اشک شیعه در فرات ارادت روان کرده است یا حسین!

«و واعدنا موسی ثلاثین لیله و اتممناها بعشر فتم میقات اربعین لیله» با عشق لقای یار، ماه محرم را سپری کردیم و در عاشورا دیده در خون نشاندیم و اینک اربعین آمد و وعده دیدار حاصل شد.

امروز جابر دل با عطیه شوق به سوی کربلا راهی است و اربعین، مزار شهیدان نینوا، بوسه گاه خاکساران و دلنثاران امیر حماسه و نور است.

امروز هستی، حسین را زمزمه می کند و عطشناکان ولایت، عباس بن علی را می خوانند.

اربعین، بیعت دوباره با عاشوراست.

اربعین، بعثت جانهای ملتهب است و تکرار پیمان پایدار شیعه در غدیر.

اربعین، روز برائت از سلطه ستم و هنگامه عهد عاشقان شهادت است.

اربعین، یادمان روزهایی است که خورشید را فراز نیزه های جهل دیدیم و بر مظلومیت فضایل، گریستیم.

اربعین، تذکار آناتی است که حقنمایان، سلاح باطل گرفتند و بر روشنای حقیقت شوریدند.

اینک ما عاشقان هدایت حسینی با تأسی به شاهدان عاشورا که رقص شمشیر بلا را به هیچ انگاشتند، شمشیر غم به جان خریده و «بلی» گویان اهل ولا گشته ایم و سرانجام سرخ سیدالشهدا می جوییم؛

زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت

زان که شد کشته او، نیک سرانجام افتاد

از مرید پاک حسین و مراد معظم امت و ولی امر زمان و نایب حضرت حجت (عج)، خامنه ای عزیز، وفا و استقامت آموخته ایم و از تکرار کربلا باکی نداریم و سینه های پر اندوه خویش را آماج سهم و سنان نموده ایم و حق خویش را اگر در فراسوی ثریا باشد می جوییم.

اربعین، فرصت مجدد فریاد رسای ستمسوزی است، فرصت هم آوا شدن با زینب کبری (س) که احیاگر امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح ناب حسینی بود و حراست از ارزشهای علوی، آموزه شکر و شکیبایی و رشادت اوست.

ما درس استمرار ایثار ناب حسینی و عدل

بی عدیل علی، از خروش زهرایی زینب آموخته ایم و بسان آن اسوه استقامت سرخ، تمامت هستی مان را فدای ساحت ولایت کنیم و در سیل سختیهای دهر و هجمه هراسناک حرامیان، به زیبایی زهد و جلالت جهاد و نجابت منطق، اندیشیم.

زینب، صحیفه مصائب اولیای خدا، وارث فضایل صدیقین، ثمره رنج انبیا، عصیر خصایل صالحین و عصاره بذل مهجه قلب شهیدان است.

زینب، آیینه تمام نمای درد جراحت سینه ام ابیها و انشقاق تارک مولا و شرنگ تنهایی مجتبی و حماسه سرخ عاشوراست.

زینب، یادگار لحظه های نینوا و ملجأ سالار شهیدان در هجوم بی نهایت شمشیر بلیه است.

برای زیارت مرقد عنایت حسین از آستانه ولای زینب گذشته ایم و برای دیدار ضریح عطوفت علی، خاکبوس رواق پاک مهر زینبیم و هماره برای لقای حریم قدس فاطمه از محضر مطهر زینب کبری اجازه می طلبیم و ارادت به ساحت بانوی نینوا، بهشت بی کرانه ماست.

سید مسعود علوی