آیا دونالد ترامپ کمر به قتل برجام بسته است

دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا گروهی از مشاوران و دستیاران امنیتی کاخ سفید را مامور کرده تا ظرف سه ماه, استدلال کنند که ایران توافق هسته ای را نقض کرده است روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی با بررسی مخالفت های گسترده در داخل و خارج از آمریکا درباره خروج از توافق هسته ای با ایران, می نویسد این بار آمریکا دیگر نمی تواند روی اروپا, روسیه و چین بعنوان شرکای دیپلماتیک خروج از توافق هسته ای,حسابی باز کند در ادامه بیشتر بخوانید

«دونالد ترامپ» رییس جمهوری آمریکا گروهی از مشاوران و دستیاران امنیتی کاخ سفید را مامور کرده تا ظرف سه ماه، استدلال کنند که ایران توافق هسته ای را نقض کرده است.

در واقع با این اقدام، ترامپ، جهان و حتی ریاست جمهوری خود را در معرض خطر بزرگی قرار می دهد. پیامد نخست این است که وی منازعه گسترده ای را میان مشاوران سیاست خارجی در شورای امنیت ملی و نیز وزارت خانه های خارجه و دفاع با حلقه ای از مشاوران تندرو به وجود آورد.

این گروه دومی، قرار است ماموریت تازه رییس جمهوری درباره ایران را به انجام برسانند؛ مولفه هایی را دسته بندی کنند که به رییس جمهوری بهانه لازم برای خروج از برجام را می دهد.

آیا «جیمزماتیس» وزیر دفاع، «رکس تیلرسون» وزیر خارجه، ژنرال «مک ماستر» مشاور امنیت ملی یا ژنرال «جان کلی» رییس تازه ستاد کاخ سفید اجازه چنین اتفاقی را می دهند؟

«استیو آندریاسن» مدیر پیشین سیاست دفاعی و کنترل جنگ افزار در شورای امنیت ملی آمریکا و «استیون سیمون» مدیر ارشد پیشین خاورمیانه و آفریقا در شورای امنیت ملی آمریکا معتقدند: «برخی از مشاوران ممکن است، استعفا دهند؛ اینان افرادی نیستند که چنین فرایندهایی را تحمل کنند. اما چه اینکه استعفا دهند یا تلاش کنند که این روند را منتفی سازند، یک تصمیم سیاسی برای عدم تایید پایبندی ایران، نشان از یک شکست روشن برای متخصصان سیاست خارجی آمریکا و یک پیروزی برای ایدئولوگ های این کشور خواهد بود.

از این گذشته، رد پایبندی ایران به این روش، می تواند به معنی شکاف بازهم بیشتر با متحدان اروپایی باشد.

همچنین خروج از توافق آب و هوایی پاریس و کشمکش تجاری با اروپا، شکاف هایی را با آلمان و فرانسه ایجاد کرده است.

بی گمان اروپا امیدوار است با این وجود این شکاف ها، اجماع فراآتلانتیکی را کمرنگ نشود.

گزارش تاکید می کند: خروج ناگهانی از توافق هسته ای- یعنی توافقی که توسط همه پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل، آلمان و اتحادیه اروپایی حاصل شده- بدون وجود شواهدی از نقض جدی آن می تواند یک نقطه بی بازگشت باشد. چه بسا بقیه امضا کنندگان این توافق بر ادامه پایبندی به آن پافشاری کنند و امواجی از اتهامات متقابل اقتصادی و دیپلماتیک علیه اروپا به راه افتاده و مناسبات را برای سالهای پیش روی تلخ کند.و بعد هم، مسلما، نوبت به پیامدهای این رد پایبندی برای خاورمیانه خواهد رسید و احتمال یک هماوردی تازه با تهران وجود دارد.

گزارش می نویسد: ترامپ پیش از این گام هایی را برای انزوای ایران برداشته و با عربستان سعودی نیروهای دست راستی در رژیم صهیونیستی همنوا شده که از دیرزمان هدف اصلی شان در واشنگتن را نابود کردن هر توافقی با ایران قرار داده اند.

به نظر می رسد که ترامپ علاقمند به خوشحال کردن آنهاست، حتی به بهای خطر بی ثباتی منطقه.

نه نظر نیویورک تایمز، درست است که تهران خود را برای بسط نفوذ در خاورمیانه آماده کرده است اما رد پایبندی ایران به طور مسلم به افزایش بی اعتمادی و دشمنی میان تهران و واشنگتن خواهد شد و این بار آمریکا دیگر نمی تواند روی اروپا و روسیه، چین و بقیه جهان بعنوان شرکای دیپلماتیک حساب باز کند.

این یک بهای گزاف برای همنوایی آمریکا با متحدان عربی خلیج فارس است که با الهام از سعودی ها تلاش دارند با تهران هماوردی کنند.

نویسندگان همچنین بر این باورند: «زمانی که رییس جمهوری آمریکا، مشاوران خود را وامی دارد که واقعیت ها و استدلال ها را به سود سیاست های کج نگرانه دستکاری کنند، این کار نشانی است از یک کنش اشتباه و اقدام غیرقانونی دارد.

گزارش در پایان می نویسد: نقطه آغاز رسوایی های «ریچارد نیکسون» (واترگیت) و «رونالد ریگان» (ایران- کنترا)، همانا کلافگی و استیصال رییس جمهوری از قوانین، واقعیت ها یا شرایطی بود که نمی توانست کنترل کند.

در دوران «جورج بوش پسر»، نیر با یک استدلال غیرواقعی و مبتنی بر دستکاری یافته های اطلاعاتی کاخ سفید دستور حمله به عراق و برکناری «صدام حسین» را صادر کرد در حالی که در آینده مشخص شد که هیچگونه تسلیحات کشتار جمعی در عراق وجود ندارد و صدام حسین با حملات یازدهم سپتامبر و القاعده مرتبط نیست.

در چنین شرایطی است که افراد از خط قانون عبور می کنند.