درمان بیماری پیرونی با استفاده از امواج شوک خارج بدنی ESWT

از زمان اولین گزارش بیماری پیرونی در سال ۱۷۴۳ تاکنون روش های متعددی جهت درمان طبی و جراحی آن به کار رفته است

● سابقه و هدف:

از زمان اولین گزارش بیماری پیرونی در سال ۱۷۴۳ تاکنون روش های متعددی جهت درمان طبی و جراحی آن به کار رفته است. اما هیچ یک به طور کامل رضایت بخش نبوده است، هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر استفاده از امواج شوک خارج بدنی در درمان بیماری پیرونی می باشد.

● مواد و روش ها:

پس از اخذ رضایت، ۱۲ فرد مبتلا به بیماری پیرونی وارد مطالعه شدند. میانگین سنی بیماران ۴+ ۵۲ سال بود. قبل از درمان، درجه کجی آلت پس از ایجاد نعوظ(Erection) مصنوعی با پاپاورین اندازه گیری شد. اندازه پلاک با استفاده از سونوگرافی بررسی و ثبت شد. هم چنین کیفیت نعوظ، وجود یا عدم وجود درد در هنگام نعوظ و مقاربت و مدت زمان بیماری ثبت گردید. جهت هر بیمار ۳ بار ESWT با فاصله ۲ هفته و هر بار با ۲۵۰۰ موج شوک صورت گرفت. ۶ ماه بعد، پارامترهای بررسی شده قبل از درمان مجددا بررسی و ثبت شد.

● یافته ها:

پس از درمان در ۱۰ بیمار (۸۳ درصد) درد به طور کامل از بین رفت(P<۰.۰۵) . میانگین سایز پلاک قبل و بعد از درمان به ترتیب ۳.۰۳±۱.۲ و ۰.۹۹±۰.۹ سانتی متر بود. این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P=۰.۰۰۱). میانگین میزان کجی آلت قبل و بعد از درمان به ترتیب ۳۴±۵ و ۲۳±۶ درجه بود. این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P=۰.۰۰۱). از ۹ بیماری که کیفیت نعوظ شان بد بود، ۷۷ درصد بعد از درمان، بهبودی رضایت بخش را گزارش نمودند. هیچ عارضه جدی به دنبال درمان مشاهده نشد. میانگین زمان پی گیری ۸ ماه بود(۱۳-۶ ماه).

● استنتاج:

ESWT در درمان بیماری پیرونی به خوبی تحمل شده و با عارضه جدی همراه نیست. مطالعه حاضر نشان داد که ESWT در کاهش درد و بهبود وضعیت جنسی بیماران و کاهش کجی آلت موثر است.

عنوان	فایل
درمان بیماری پیرونی با استفاده از امواج شوک خارج بدنی (ESWT)	application/pdf ESWT.pdf 148 KB	دانلود

مهدی یونسی

حسن احمدنیا