آرامش کیمیای دست‌یافتنی

ألا بذکر الله تطمئن القلوب«آگاه باشید که با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد».(سورە رعد،آیه ۲۸) در عصری که بسیاری آن را عصر اضطراب می‌نامند،آرامش گمشده انسان است.

ألا بذکر الله تطمئن القلوب«آگاه باشید که با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد».(سورە رعد،آیه ۲۸) در عصری که بسیاری آن را عصر اضطراب می‌نامند،آرامش گمشده انسان است. و به عبارتی؛ آدمی که در عصر آهن و ماشین زندگی می‌کند، آرامش حکم کیمیا دارد؛ کیمیایی که دست یافتنی است؛ اما نگهداری آن، توانایی و تلاش می‌خواهد. انسان امروزی ـ که غرق در تجملات و مادیات بوده و در ازدحام شهرهای بزرگ و کوچک خود را گم کرده ـ سلامت روح و جسم را از دست داده است. آرامش، تنها دارویی است که می‌تواند دردهای انسان را تسکین دهد و روح و جسم شان را سلامت بخشد. راستی آرامش یعنی چه؟ آرامش، یعنی تشویش و اضطراب و دلهره نداشتن. روح و جسم برخوردار از اطمینان و ثبات، با این همه، دست و پنجه نرم می‌کند. در میان ناراحتی ها،تنها با داشتن نیروی نهانی اعتقاد به مبدأ حقیقی است که می‌توان بر مشکلات زندگی چیره گشت. فقط آن نیرو و قدرت است که می‌تواند بر تشویش و اضطراب و نگرانی آدمی فائق آید.