خیر مومنان

رسول خدا(ص) روزی در جمع یارانشان نشسته بودند که لب‌های مبارکشان از لبخندی زیبا تر شد. اصحاب علت لبخند ایشان را از آن حضرت پرسیدند. آن بزرگوار فرمودند: “عجبم از کار مومن که همه کارهایش …

رسول خدا(ص) روزی در جمع یارانشان نشسته بودند که لب‌های مبارکشان از لبخندی زیبا تر شد. اصحاب علت لبخند ایشان را از آن حضرت پرسیدند. آن بزرگوار فرمودند: “عجبم از کار مومن که همه کارهایش مایه خیر اوست. اگر آنچه خوش می‌دارد به او می‌رسد، خدا را سپاس می‌گوید و همین مایه خیر اوست (زیرا به خاطر حمد و سپاس خدا اجر می‌برد) و اگر آنچه خوش نمی‌دارد به او برسد، صبر می‌کند و این هم مایه خیر اوست (زیرا خداوند به خاطر صبر او به وی پاداش می‌دهد) پس هیچ کس همه کارهایش مایه خیر برای او نمی‌شود، مگر مومن.”

“بحارالانوار- جلد۷۱”

اکبر خوردچشم