اثرات سطوح مختلف انرژی و پروتئین جیره بر قدرت باروری و جوجه درآوری تخم مرغ های مرغان مادر بومی

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر روی صفات تولید مثلی مرغان مادر بومی تعداد ۴۴۱ قطعه مرغ و ۶۳ قطعه خروس که تا ۲۰ هفتگی تحت جیره یکسان تغذیه شده بودند به ۶۳ گروه …

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر روی صفات تولید مثلی مرغان مادر بومی تعداد ۴۴۱ قطعه مرغ و ۶۳ قطعه خروس که تا ۲۰ هفتگی تحت جیره یکسان تغذیه شده بودند به ۶۳ گروه ، هر گروه شامل ۷ قطعه مرغ و یک قطعه خروس تقسیم شدند. با توجه به وجود ۳ سطح انرژی قابل متابولیسم ( ۲۲۵۰ ، ۲۵۰۰ و ۲۷۵۰ کیلو کالری در کیلو گرم ) و ۳ سطح پروتئین خام ( ۱۲ ، ۵/۱۴ و ۱۷ درصد ) آزمایش انجام گرفت. جیره های آزمایشی از سن ۲۰ هفتگی دراختیار مرغان قرار گرفتند و از ۲۴ تا ۷۱ هفتگی رکورد برداری انجام شد. افزایش سطح انرژی از ۲۲۵۰ به ۲۷۵۰ کیلو کالری در کیلو گرم باعث افزایش معنی داری در وزن تخم مرغ های قابل جوجه کشی و وزن جوجه یکروزه شد، ولی سطح انرژی جیره تأثیر معنی داری بر درصد باروری و جوجه درآوری ، درصد تولید تخم مرغ و درصد تلفات جنینی نداشت. همچنین افزایش سطح پروتئین به طور معنی داری درصد جوجه درآوری را کاهش داد. به طور کلی با توجه به نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر، استفاده از جیره های غذایی دارای ۲۵۰۰ کیلو کالری انرژی و ۵/۱۴ درصد پروتئین جهت تغذیه مرغان مادر بومی در طی دوره تخمگذاری مناسب به نظر می رسد.