آتش

هیچکس به درستی نمی‌داند بشر چه وقت استفاده از آتش را کشف کرد. آن‌چه تا حدی مورد قبول است استفاده از آتش به عصر حجر قدیم یعنی وقتی که ساختن ابزارها به کار بردن آنها شروع شد، آغاز …

هیچکس به درستی نمی‌داند بشر چه وقت استفاده از آتش را کشف کرد. آن‌چه تا حدی مورد قبول است استفاده از آتش به عصر حجر قدیم یعنی وقتی که ساختن ابزارها به کار بردن آنها شروع شد، آغاز گشت.

افروختن آتش به وسیلهٔ اصطکاک یا اعمال شیمیائی صورت می‌گیرد. وقتی که ماده سوختنی به نقطه احتراق یا درجه اشتعال برد آتش به‌وجود می‌آید. آتش ـ عمل سوختن یک عمل شیمیائی است یعنی ترکیب اکسیژن موجود در هوا با کربنی که مواد آلی مانند چوب، علف، برگ، زغال‌سنگ، نفت و گاز طبیعی وجود دارد عمل سوختن انجام می‌شود.

هنگامی‌که ضمن بادهای سخت دو شاخهٔ درخت به یکدیگر سائیده شوند آتش در جنگل به‌وجود می‌آید. اصطکاک آنقدر حرارت به وجود می‌آورد که باعث می‌شود تنهٔ درخت گرم شده، سپس دود کند و سرانجام به نقطه احتراق که رسید آتش می‌گیرد. یا هنگام رعد و برق ممکن است آتش‌سوزی در جنگل رخ دهد.

چنین به نظر می‌رسد که آدمی پیش از آن‌که خود با اصطکاک، آتش تولید کند ممکن است شاخه‌ای از آتش جنگل در حال سوختن را با خود به‌ غار یا محل سکونت خود برد و آن را پیوسته روشن نگه داشت.

بعدها از اصل اصطکاک و استفاده از مادهٔ معدنی به نام پیریت آهن وجود دارد که وقتی دو قطعه از آن به هم بخورد جرقه‌هائی تولید می‌شود و احتمالاً به طور تصادفی به این کشف دست یافتن و پس از آن از مالش سنگ چخماق و پیریت که شاید آن هم به طور تصادفی صورت گرفت آسان‌تر و بهتر آتش تولید کرد.

اختراع پیریت در ۱۸۲۷ صورت گرفت و فندک نیز اختراع گشت.