چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

قربانیان تجارت اعضای بدن


قربانیان تجارت اعضای بدن

«شواهد نشان می دهد دست کم ۶۵ هزار تمرین کننده روش معنوی فالون گونگ, قربانی تجارت سیاه اعضای بدن در چین شده اند» اِتان گاتمن محقق و نویسنده مجله ویکلی استاندارد

گزارشی مستند از جداسازی اعضای بدن تمرین‌کننده‌های فالون‌گونگ در چین

«شواهد نشان می‌دهد دست‌کم ۶۵ هزار تمرین‌کننده روش معنوی فالون‌گونگ، قربانی تجارت سیاه اعضای بدن در چین شده‌اند» (اِتان‌گاتمن- محقق و نویسنده - مجله ویکلی‌استاندارد)

طبق مدارک، حزب کمونیست چین توسط بیمارستان‌ها، زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری اقدام به برداشتن اندام حیاتی بدن ده‌ها هزار انسان زنده کرده است و از این طریق باعث قتل آنان شده است. مسلمانان اویغور، ساکنان تبت و زندانیان عقیدتی بخشی از قربانیان هستند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که عمدة قربانیان کسانی بوده‌اند که روش معنوی فالون‌گونگ را تمرین می‌کرده‌اند.

فالون‌گونگ که یکی از روش‌های مراقبه و تزکیة چینی است، از سال ۱۹۹۲ به دلیل فواید چشمگیر آن در بهبود سلامت روحی و جسمی مردم، در چین محبوبیت زیادی پیدا کرد. اما حزب کمونیست چین نگران شد که گسترش این روش معنوی باعث حذف باورها و ایده‌های کمونیستی از جامعه شود، بنابراین در سال ۱۹۹۹ راه آزار و سرکوب شدید آن را در پیش گرفت. این گفتار سعی دارد به مرور شواهد و مدارکی بپردازد که نشان می‌دهد از سال ۱۹۹۹ تا به امروز، در حجم تکان‌دهنده‌ای جداسازی اعضای بدن انسان‌های زنده در چین روی داده است.

آمار رسمی می‌گوید در چین، تعداد عمل‌های‌ پیوند عضو از سال ۱۹۹۹ به شکلی غیرطبیعی افزایش داشته است و تعداد مراکز پیوند عضو نیز رشد عجیبی ‌داشته است. یعنی درست از زمانی که بازداشت و سرکوب غیر‌قانونی تمرین‌کننده‌های فالون‌گونگ آغاز شد. یعنی بیمارستان‌های چین از آن تاریخ دارای، منبع بی‌انتهایی از عضو پیوندی بوده‌اند. دولت چین به استفاده از اعضای بدن اعدامی‌ها اقرار کرده است، اما با رجوع به آمار عفو بین‌الملل در خصوص تعداد اعدام‌ها، در می‌یابیم که تعداد عمل پیوند، ۲۶ برابر بیشتر از تعداد اعدام‌ها بوده است. تعداد عمل پیوند عضو با آمار اعدام به هیچ وجه جور در نمی‌آید. سهم اهدای داوطلبانة عضو و بیماران مرگ مغزی در بازار پیوند عضو چین کمتر از ۲ درصد است. منبع بزرگ برای تأمین عضو پیوندی کجا و چه کسانی هستند؟

▪ گزارش‌هایی مستند و تکان‌دهنده

«از آنها آزمایش می‌گرفتند و بعد آنها مفقود می‌شدند، اتوبوس‌های پر از آدم، بندهای پرِ از زندانی که ناگهان خالی می‌شد! اینها از موضوع بسیار بسیار بزرگ‌تری حکایت می‌کند» محقق، و نویسنده‌ای به نام «اتان گاتمن»، ضمن گفتن این اظهارات، نتیجه‌گیری می‌کند که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶، در حدود ۴۰ تا ۶۵ هزار تمرین‌کننده فالون‌گونگ به این طریق کشته شده‌اند. نتایج تحقیقات وی در مجله ویکلی استاندارد چاپ شده است.(۱)

«مانفرد نوآک» گزارشگر ویژة سازمان ملل در امور شکنجه در گزارشی جداسازی اعضای بدن تعداد بسیار زیادی از تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ را تأیید می‌کند. «اسماء جهانگیر» فرستادة ویژة سازمان‌ملل در زمینة آزادی مذاهب در گزارش خود از ۲۵۰ منطقه یاد می‌کند که سرقت اعضای بدن در آن روی داده است. گزارش حقوق بشر وزارت امور خارجه ایالات متحده در سال ۲۰۱۱، به طور خاص به موضوع سرقت اعضای بدن مسلمانان اویغور و تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ ( فالون دافا ) اشاره می‌کند.

«شرارتی که این سیاره تا به حال به خود ندیده است». این تعبیری است که وکیل سرشناس کانادایی «دیوید ماتاس» از وقایع فوق دارد. این وکیل به همراه «دیوید کیلگور» دیگر حقوقدان کانادایی درباره این موضوع پژوهشی گسترده و دقیقی را انجام داده‌اند. نتیجه این تحقیقات گزارشی به نام «محصول خونین»(۲) می‌باشد که شامل ۵۲ مدرک معتبر و در حدود ۱۴۰ صفحه است. این گزارش نشان می‌دهد حزب کمونیست از سال ۱۹۹۹، از طریق سرقت اعضای حیاتی بدن، تعداد بسیار زیاد و نامعلومی از تمرین‌کننده‌های فالون‌گونگ را به کام مرگ فرستاده است.

دیوید ماتاس می‌افزاید: «هرگز هیچ حکومتی چنین نکرده است که گروه بزرگی از مردم را دستگیر کند و بگوید شما را می‌کُشیم، بدون اینکه حتی محاکمه‌تان کنیم و اندام‌های حیاتی بدن‌تان را می‌فروشیم!» در سال ۲۰۱۰ «دیوید ماتاس» به خاطر پژوهش‌های خود کاندیدای جایزه صلح نوبل شد. همچنین این دو وکیل، به خاطر این تحقیقات جایزة جامعة بین‌المللی حقوق بشر سوئیس را دریافت کرده‌اند.

▪ پیشینة فالون‌گونگ و دلایل آزار و شکنجة آن

برای مردم خارج از چین این سؤال وجود دارد که موضوع فالون‌گونگ ( فالون دافا ) در داخل چین چیست، چرا ده‌ها میلیون چینی مشتاقانه به آن گرایش دارند و چرا از سوی حزب کمونیست مورد آزار و سرکوب شدید واقع شده است؟

سابقه سرکوب ادیان الهی، روش‌های معنوی و دگراندیشان در چین کمونیستی به زمان انقلاب فرهنگی دهه ۱۹۶۰ باز می‌گردد. میلیون‌ها تمرین‌کننده‌ روش معنوی فالون‌گونگ، همانند اقلیت مسلمان، ساکنین تبت و مسیحیان چین، به خاطر باورهایشان با آزار و اذیت حزب کمونیست روبرو هستند. سال ۱۹۹۹ رهبر حزب کمونیست، «جیانگ زِمین» دستور داد که «آنها را از نظر مالی ورشکست‌ کنید، خوش‌نامی‌شان را از بین ببرید و جسم‌شان را نابود کنید» از آن پس تا به امروز، هزاران نفر از آنان بازداشت شدند، به قتل رسیدند و یا بدون هیچ نشانی مفقود شده‌اند.

روش‌های تزکیه از دوران باستان در چین رواج داشته‌ و تأکید آنها بر رشد جسمی و روحی از طریق تمرین‌های فیزیکی و آموزش‌های معنوی است. بررسی‌های علمی نشان داده است که تمرین فالون‌گونگ تأثیر چشمگیری روی بهبود سلامت جسمی و ارتقای روحی مردم داشته است.(۳) به همین دلیل در چین، حدود صد میلیون نفر به تمرین این روش روی آوردند. وقتی تعداد این افراد که از تعداد اعضای حزب کمونیست پیشی گرفت، این حزب فالون‌گونگ را رقیب خود دید. فالون‌گونگ یک مذهب نیست، اما در چین کمونیستی مردم را به سمت خداجویی و معنویت هدایت می‌کرد. آموزش‌های معنوی و سنتی فالون‌گونگ با تفکر کفرآمیز کمونیسم در تضاد بود. به همین دلیل کمونیست‌ها سرکوب و آزار ظالمانه و شدید مردمی که به آن گرایش داشتند را در پیش گرفتند. جداسازی اعضای بدن قسمتی از این آزار و سرکوب است.

▪ شاهدان عینی، گواهی بر حقیقت تلخ

«آنچه از شاهدان شنیدیم به حدی تکان‌دهنده بود که بیشتر ترجیح می‌دادیم دروغ باشد تا حقیقت» (دیوید ماتاس و دیوید کیلگور - محصول خونین)

نخستین شاهد همسر سابق یک جراح مغز و اعصاب در بیمارستان «سوجیاتون» واقع در شهر «شن‌یانگ» بود. این خانم که خود نیز از پرسنل بیمارستان بود گفت که همسرش، از سال ۲۰۰۳، حدود ۲ هزار قرنیه را از تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ را خارج کرده است. هیچ کدام از قربانیان زنده نماندند، زیرا جراحانی دیگر، سایر اعضای بدن را خارج می‌کردند. این شاهد در گفتگو با روزنامة اپُک‌تایمز گفت که انگیزه‌اش از افشای این حقایق، نجات جان هزاران نفری بود که هنوز در زندان مخفی پشت بیمارستان محبوس بودند. اپُک‌تایمز از وجود شش هزار زندانی فالون‌گونگ در این زندان خبر داد. در ضمایم ۱۶ و ۱۸ «محصول خونین» گفتگوی کاملی با این شاهد آمده است. درست یک هفته بعد، پزشکی از ارتش چین ضمن تأیید گفته‌های این شاهد مدعی شد که دست‌کم در ۳۶ اردوگاه کار اجباری در سراسر چین، چنین جنایاتی در حال وقوع است. وی گفت که شاهد بوده که در شب و تحت کنترل نیروهای امنیتی، جمع کثیری از تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ توسط قطارهای حمل احشام انتقال داده می‌شدند.(۴)

واشنگتن‌پست، کمی پیش‌تر از ماجرای سوجیاتون، گزارشی در خصوص یک جراح چینی منتشر کرد و گفت که وی در جداسازی اعضای پیوندی زندانیان دست داشته است. «ادوارد مک‌میلان اسکات»، نایب رئیس پارلمان اروپا در سفری به چین، با شاهدی به نام کائودونگ دیدار کرد. وی می‌گوید: «او اردوگاه‌هایی را که اعضای بدن را در می‌آورند، می‌شناخت و جسد یکی از دوستانش را دیده بود که بخش‌هایی از آن شکافته شده بود».(۵) نایب‌رئیس پارلمان اروپا می‌گوید: «برایم کاملاً اثبات شده است که از سال ۱۹۹۹، برداشت عضو از بدن زندانیان روی داده است، به‌ویژه در مورد افراد فالون‌گونگ».

▪ منابع بی‌کران عضو پیوندی و زمان انتظار کوتاه

بی‌بی‌سی به نقل از پروفسور ویگمور می‌گوید «در چین، سرعتِ یافتن عضو گاهی کمتر از یک هفته است و این نشان می‌دهد زندانیانی هستند که از پیش برای این کار گزینش شده‌اند». زمان انتظار در کشورهای دیگر چندین ماه یا حتی چند سال است. در چین دریایی از اعضای بدن در دسترس است. منابع این میزان بی‌انتها از عضو پیوندی چه کسانی هستند؟ سال ۱۹۹۹، حدوداً ۱۵۰ مرکز پیوند عضو در چین وجود داشت. شش تا هفت سال بعد، تعداد آنها به ۶۰۰ مرکز رسید. یعنی افزایش عجیب ۳۰۰ درصدی!

طبق گزارش روزنامه چاینادیلی، فقط طی یک سال (۲۰۰۵)، تعداد عمل پیوند ۲۰ هزار مورد بوده است. چندی پیش، دولت چین به علت فشارهای بین‌المللی، استفاده از اعضای بدن اعدامی‌ها را پذیرفت، اما آمار می‌گوید تعداد عمل‌های پیوند بسیار بیشتر از اعدام‌ها است. اعدام‌ها بین ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵ حدود ۱۶۰۰ مورد در سال بوده است، در حالی‌که در همین مدت، ۴۱۵۰۰ عضو پیوندی به خارج از چین منتقل شده است. انجمن پزشکی پیوند عضو چین نیز از ۶۰ هزار عمل پیوند عضو بین سال‌های‌ ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ می‌گوید. سهم اهدای داوطلبانة عضو و بیماران مرگ مغزی نیز کمتر از ۲ درصد بوده است. این آمار غیر طبیعی مربوط به سال‌هایی است که آزار و شکنجه فالون‌گونگ آغاز شد و ادامه یافت، یعنی از سال ۱۹۹۹ تاکنون. منظور از محکوم به اعدام، فردی است که در دادگاه به اعدام محکوم می‌شود. حال آن‌که تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ، مردم بسیاری هستند که به طور غیرقانونی و بی‌گناه بازداشت شده و در اماکن نامعلومی حبس می‌شوند. فروش عضو برای بیمارستان‌های دولتی و نظامی منبعی هنگفت درآمد بوده است. بیمارستان پلیس پکن علناً اعلام ‌کرد: «مرکز پیوند عضو، اصلی‌ترین واحد کسب درآمد ما است و درآمد خالص سالانة آن، توان عبور از ۳۰ میلیون یوآن را دارد.»

▪ آزمایش‌های نامتعارف پزشکی و اجسادی بدون اندام

آنهایی که از مراکز مرگ جان سالم به در بردند، گفته‌اند که دائماً مورد آزمایش‌های پزشکی قرار می‌گرفتند. این به خاطر نگرانی از سلامتی آنها نبوده است، چرا که هم‌زمان شکنجه می‌شدند. در اوت ۲۰۱۲ تلویزیون NTD، گفتگویی را با یک تمرین‌کننده فالون‌گونگ پخش کرد. این خانم پس از مدت‌ها شکنجه در اردوگاه کار اجباری «ماسانجیا»، توانسته بود به ایالات متحده پناهنده شود. وی گفت: «در یکی از روزهای سال ۲۰۰۸ از ما خون گرفتند. پرسیدم چرا خون می‌گیرید؟ جوابی ندادند. یکی از ما با آنها همکاری نکرد. هفت نفر او را به زور نگه داشتند و یک شیشه بزرگ از پای او خون گرفتند.» وی ادامه داد که آن روز از حدود ۳۰۰ نفر خون گرفتند. پزشکی به نام «ون‌یی وانگ»، در تحلیل این گفته‌ها می‌گوید که دریافت این میزان خون فراتر از چکاپ معمولی است و به این شکل می‌توان عملکرد کبد، کلیه‌ و قلب بررسی شود. یکی دیگر از مدارک به دست آمده، یافتن اجسادی است که فاقد اندام هستند. به طوری که آثار شکافته شدن بدن و بخیه‌های طولانی به وضوح دیده می‌شود. در ضمیمه ۲۰ گزارش «محصول خونین»، تصاویری مربوط به این اجساد ارائه شده است.

▪ شواهدی در بخش پذیرش بیمارستان‌ها

«ماتاس» و «کیلگور» وکلای کانادایی که به آنان اشاره شد، در تحقیقات خود از افرادی استفاده کردند که با بیمارستان‌های چین تماس گرفته و خود را متقاضی معرفی می‌کردند. گرچه صحبت با یک بیمارستان شروع می‌شد، ولی گاهی تماس به یک زندان‌ یا بازداشتگاه‌ ارجاع داده می‌شد!! در تماس با ۸۰ بیمارستان، ۱۰ مورد پذیرفتند که عضو پیوندی را از تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ تأمین می‌کنند. ۵ مورد گفتند که می‌توانند از اندام تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ استفاده کنند و ۱۴ بیمارستان قبول کردند که اندام‌ها را از زندانیان زنده تهیه می‌کنند. موارد دیگر پاسخ روشنی ندادند. گاه با کمال حیرت چنین پاسخ‌هایی شنیده می‌شد: «ما موجودیِ فالون‌گونگ داریم، می‌توانیم یک هفته‌ای عضو را بدهیم!» یا «همه آنها [عضوها] زنده‌ی زنده هستند...» متن مکالمات ضبط شده در ضمیمه شماره ۱۴ گزارش «محصول خونین» آمده است.

افراد پاسخگو به فالون‌گونگ اشاره می‌کردند، چراکه مردم می‌دانستند تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ به خاطر انجام تمرینات خود، از سلامت خوبی برخوردار هستند و می‌توانند به عضو پیوندی اعتماد کنند.

حدود ۱۷۰ هزار نفر از ٣٦ کشور دنیا، اواخر سال ۲۰۱۲ دادخواستی را جهت ارائه به سازمان ملل متحد درباره جداسازی اعضای بدن در چین، امضاء کردند تا در کمیساریای عالی حقوق بشر این سازمان رسیدگی شود. کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا در دسامبر ۲۰۱۲ طی یک دادرسی، موضوع جداسازی اعضای بدن در چین را مورد بررسی قرار داد و در نهایت از پارلمان اروپا خواست که در این خصوص اقداماتی جدی انجام دهند.

در اکتبر ۲۰۱۲ نیز ۱۰۶ نماینده‌ کنگره ایالات متحده خواستار افشای اطلاعاتی شدند که احتمالاً دولت آمریکا در این زمینه‌ به دست آورده‌ است. در یک از جلسات این کنگره در سپتامبر ۲۰۱۲، شاهدان از قتل ۶۰ هزار تمرین‌کننده‌ فالون‌گونگ از راه جداسازی اعضای بدن‌شان حکایت کردند. با دادخواهی‌های بیشتری که در سطح دنیا در گردش است انتظار می‌رود جامعه جهانی برای پایان دادن به این جنایات هولناک گام‌های مؤثری بردارد.

هادی فیروزی

روزنامه شرق

پی‌نوشت‌ها:

۱- برگرفته از persian.ntdtv.org

۲- Bloody Harvest - قابل دسترسی در سایتorganharvestinvestigation.net

دیوید کیلگور و دیوید ماتاس، به ترتیب عضو سابق پارلمان کانادا و نماینده دائمی پارلمان کانادا هستند. همچنین بخشی از این گزارش در قالب کتابی با عنوان «قلب من فروشی نیست» توسط نشر «طنین قلم» به چاپ رسیده است.

۳- تحقیقات علمی زیادی در مناطق مختلف دنیا روی نتایج مثبت فالون‌گونگ بر سلامتی افراد انجام شده است که بخشی از نتایج به دست آمده در این وب‌سایت‌ها قرار دارد en.minghui.org و fa.minghui.org

۴- ویژه‌نامه مینگهویی اینترنشنال (fa.minghui.org)

۵- گزارش کامل او در وب‌سایت شخصی‌اش قرار دارد:emcmillanscott.com