کمک به دانش آموزانی که در خواندن ضعیف هستند

شاید این یک مساله بزرگ به نظر برسد که یک دانش‌آموز نتواند به خوبی دیگران مطالب را بخواند. به‌خصوص در یک سیستم آموزشی که بیشترین ارزشیابی آن در قرائت و نگارش صورت می‌گیرد.‌
با …

شاید این یک مساله بزرگ به نظر برسد که یک دانش‌آموز نتواند به خوبی دیگران مطالب را بخواند. به‌خصوص در یک سیستم آموزشی که بیشترین ارزشیابی آن در قرائت و نگارش صورت می‌گیرد.‌

با این حال نکات زیر می‌توانند تا حدودی در ایجاد توازن در این زمینه کمک کنند پس لازم است معلمان این نکات را رعایت کرده تا در این زمینه نتیجه بهتری حاصل شود:‌

‌۱) مطالب خود را هم به صورت شفاهی بیان کنید و هم بنویسید. وقتی برای دانش‌آموزان تکلیف تعیین می‌‌کنید، توضیحات خود را هم به صورت شفاهی و هم به صورت مکتوب به آنها بدهید و به آنها اطمینان دهید که هیچ اشکالی ندارد اگر کسی از شما بخواهد تا یک بار دیگر مطالب خود را شفاهی توضیح دهید.

۲) بررسی کنید چه کسی نیاز به کمک دارد. سعی کنید شاگردانی را که واقعاً در خواندن مطالب با مشکل روبرو هستند شناسایی کنید و مطمئن شوید از کارشناسانی که در زمینه تشخیص و یاری دادن به این‌گونه شاگردان آموزش دیده‌اند، کمک ویژه دریافت کرده‌اید.

۳) مواظب سخنان خود باشید! در ارائه تکالیف و دستورالعمل‌های کتبی، تا حد امکان از جملات کوتاه استفاده کنید. دشواری‌های قرائت و درک مطلب معمولاً از مشکلات تفسیری دستورالعمل‌های پیچیده و طولانی ناشی می‌شود. بررسی کنید که به کارگیری دایره‌ لغات تخصصی چگونه می‌تواند برای کسانی که با آن آشنایی ندارند، مشکل‌آفرین باشد.

۴) جایگاه قرائت و درک مطلب را برای آنها مشخص کنید. به تمام دانش‌آموزان خاطرنشان کنید که استفاده و تفسیر کلمات تنها یک قسمت کوچک از آن چیزی است که انسان را به موفقیت می‌رساند. به آنها یاد بدهید که نوع دوستی، همدردی، شوخ‌طبعی و شکیبایی صفات بسیار والاتری از توانایی در استفاده و تفسیر کلمات هستند.

۵) مهارت‌های قرائتی را کمتر در ارزشیابی دخالت دهید. شیوه و روند ارزشیابی خود را طوری تغییر دهید که موفقیت دانش‌آموزان خیلی به توانایی آنها در خواندن و معنی کردن سؤالات بستگی نداشته باشد. از سؤالات و دستورالعمل‌های شفاهی نیز استفاده کنید.

۶) تکلیفی به دانش‌آموزان بدهید که قرائت در آنها نقش خیلی مهمی ایفا نکند. تکالیف و تمرین‌هایی به آنها بدهید که نیازی به مهارت‌های قرائتی نداشته باشند. در موقعیت‌های مناسب، دانش‌آموزانی را که می‌دانید در انجام تکلیفی که شامل قرائت می‌شوند مشکل دارند، تشویق کنید.

۷) کمک کنید دانش‌آموزان اعتماد به نفس خود را حفظ کنند. نگذارید دانش‌آموزانی که مشکلات قرائتی دارند تصور کنند که از نظر ذهنی پایین‌تر از عادی‌اند یا حتی غیرعادی هستند. فراموش نکنید که آنها احتمالاً تنها در یک زمینه کوچک مشکل دارند، و ممکن است در زمینه‌های دیگر بسیار قوی باشند.

۸) در تلفظ به آنها کمک کنید. افرادی که در قرائت مشکل دارند معمولاً در تلفظ کلمات نیز با دشواری روبرو می‌شوند. واژگان جدیدی شناسایی کنید و به دانش‌آموزان کمک کنید کلمات تازه را به درستی تلفظ کنند. مشاهده کردن، حفظ کردن، نوشتن و کنترل کردن، شیوه مفیدی برای خودآموزی است. توانایی در خواندن جادو نیست، بلکه اساساً یک توانایی در بینایی است.

۹) کمک کنید در دانش‌آموزان اعتماد به نفس و انگیزه ایجاد شود. برای دانش‌آموزانی که به نظر می‌رسد در معنی کردن کلمات (دست‌نویس یا چاپی) مشکل دارند وقت بیشتری صرف کنید. چه بسا آنها فقط نیازمند کمی اطمینان خاطر و اعتماد به نفس باشند.

۱۰) هرگز از توضیح دادن دست بر ندارید. از عبارت <این بدان معناست که> به عنوان شیوه‌ای برای کمک به دانش‌آموزان استفاده کنید تا معانی جملات یا دستورالعمل‌های طولانی‌تر را را به زبان خودشان در بیاورند، و آنها را تشویق کنید برداشت‌های خود را با یکدیگر مقایسه کنند.

احمد مقربی آموزگار منطقه هریس‌