سابقه فراماسونری در ایران

سازمان فراماسونری از طریق هند به ایران راه یافت و دستگاه عظیم فراماسونری انگلیس شبکه گسترده ای در ایران پیدا کرد

سازمان فراماسونری از طریق هند به ایران راه یافت و دستگاه عظیم فراماسونری انگلیس شبکه گسترده‌ای در ایران پیدا کرد. ایران گذشته از این که بازار خوبی برای تجارت انگلیس بود کلید دروازه هند نیز به شمار می‌رفت و نفوذ انگلیس از طریق همان شبکه در این منطقه مستحکم گردید، دوران قاجار انگلیس‌ها را مسلط ساخت و دوران پهلوی بر آن تسلط افزود. اکثر رجال سیاسی و دولت مردان ایران در دو قرن گذشته پیوسته با این شبکه مربوط بوده و گاهی مسیر نهضت‌های مردمی را هم برحسب خواست خود تغییر داده‌اند. مثلاً در جریان مشروطیت آزادیخواهان را برای رسیدن به هدف،‌ به بست نشستن در سفارت انگلیس تشویق نمودند.

فراماسونی همیشه کوشیده است اقلیت‌های مذهبی را تحریک کند و مسأله ایجاد نماید. حکومت‌های استعماری انگلیس سعی بر این داشتند عوامل خود را به صورت مجریان صدیقی در پست‌های حساس قرار بدهند و گاهی هم در چندین ده سال در چهره مردان ملی ذخیره نمایند. سیاست فراماسونری هیچ‌گاه در مورد ایران نقش نیکخواهانه و اصلاح‌طلبانه نداشته بلکه فریب و تزویر،‌ اساس کار بوده تا ملت را در عقب ماندگی و بی‌خبری نگهدارد. بسیاری از ایرانیان که در دوران قاجار به انگلستان وارد شدند آموزش‌های ماسونی یافتند و در جهت مخالف خواست توده‌های مردم قرار گرفتند. برای مثال در انقلاب مشروطیت که ریشه و نهاد یک انقلاب مردمی داشت و بی‌تردید بازتاب ده‌ها سال خشونت، ظلم و ستم بود، همین فراماسونرها در مرحله حساسی از آن، ابتکار عمل را به دست گرفته با اجرای نقش پیشوا و گرداننده مسیر اصلی را به نفع خود منحرف ساختند. در قضیه ملی شدن نفت هم بالأخره فراماسونری مبارزات ملت را از مسیر اصلی خارج ساخت. اولاً هر لژ باید با اجازه این لژ بزرگ تشکیل شود، ثانیاً هر عضو باید به معمار بزرگ جهان عقیده داشته باشد، ثالثاً زنها حق عضویت ندارند، رابعاً در مسائل مذهبی و سیاسی نباید وارد شوند! (چه خوب به صورت اصل قرار داده‌اند) و مراسم و ضوابط فراماسونی را رعایت کنند.

«میرزا ملکم خان، ناظم‌الدوله ارمنی» را اولین مؤسس لژ فراماسونی در ایران ذکر کرده‌اند او فرزند «میرزایعقوب» مترجم سفارت روس بوده، و درباره وی نوشته‌اند که سراسر زندگی برای انگلستان جاسوسی کرده است. ملکم در سن ده‌ سالگی به فرانسه رفت ضمن تحصیل عضو فراماسون شد و در سال ۱۲۶۸ ه. ش، به ایران برگشت و فراموشخانه را تشکیل داد. در مورد ملکم دو نظر متضاد وجود دارد بعضی او را متقلب، شارلاتان، بی‌ایمان و کلاه‌بردار و دسته‌ای او را صدیق،‌ مبارز و آزادیخواه می‌نامند. میرزا ملکم روزنامه «قانون»‌را منتشر ساخت.

جامع آدمیّت دنباله فراموشخانه میرزاملکم خان به شمار می‌رود که در حدود زمان به توپ بستن مجلس تأسیس شد و از اعضای آن «فروغی»، «سید نصرالله تقوی» و «مصدق‌ السلطنه» را نام برده‌اند. یکی از همکاران ملکم، «میرزا عباس‌قلی خان»‌ بود که در روزنامه «قانون» به او کمک می‌کرد و جامع آدمیت را بنا نهاد. بنیان فلسفه سیاسی جامع آدمیت را بر مشروطیت و محدودیّت نیروی شاه و انفصال قوای سلطنت نوشته‌اند. جاذبه آدمیت در آن تاریخ به آن حد بوده که محمَّدعلی شاه هم به عضویت آن درآمد و به جای پنج تومان حق عضویت هزار اشرفی به صندوق جمعیت کمک کرد. با این ترکیب اعضاء که نوشته‌اند معلوم نیست جمعیت آدمیت در خدمت مشروطه! بوده است یا استبداد.

یکی از اسناد انتشار یافته دلالت دارد بر این که «عباس‌قلی خان» مؤسس آدمیت نقش درجه اولی را با کمک جمعی دیگر در برپایی نفاق و اختلاف بازی کرده و با نشر اعلانات اتهاماتی را متوجه افراد می‌نموده‌اند. تحقیقات بیشتری که به عمل آمده حکایت از آن دارد که وزیر مختار انگلیس در سال ۱۹۰۱ م، نامه‌ای به انگلستان نوشته و از یک شبکه فراماسونی در ایران نام برده که شاید مقدم بر لژ ملکم بوده است و مؤسس آن را «میرزامحسن‌خان مشیرالدوله»‌ قید کرده‌اند. در اسناد پراکنده دوره قاجار از بسیاری از رجال آن عهد نام برده شده که عضویت فراماسون داشته‌اند.

لژ بیداری ایرانیان با اجازه شرق اعظم فرانسه و شورای عالی ماسونی فرانسه در سال ۱۹۰۷ م، در ایران تشکیل شده و مؤسس آن را ادیب الممالک فراهانی ذکر کرده‌اند. از گردانندگان آن سید حسن تقی‌زاده و ذکاءالملک فروغی را نام برده‌اند. مسأله فراماسونی در تمام جهان با رازداری همراه است و لژهای فراماسون برای حفظ اسرار مقررات شدیدی وضع کرده‌اند. اعدام مجازات کسانی است که اسرار را فاش کنند. در نظامنامه لژ بیداری ایران تحت عنوان مجازات افشای سرّ چنین آمده «اگر برادری مرتکب این گناه عظیم شد قول و شرف خود را باخته و بر ضد قسم‌های خود رفتار کرده و از درجه انسانیت ساقط است لژ به او به نظر حیوان درنده می‌نگرد و برادران ماسونی در اخذ انتقام فرداً فرد عمل خواهند نمود».

نخستین فراماسونی که به جرم خیانت و افشاء سرّ غیاباً در لژ ماسونی محاکمه و به اعدام محکوم شده «موقرالسلطنه»‌ بوده است. در فرانسه نیز داستان وزیر ناپلئون که به علّت افشای اسرار به قتل رسید معروف است.

«موریس لوپاژ» می‌گوید: «هدف سازمان فراماسونری عبارت است از تزکیه نفس از راه خدمت به مردم و به جامعه‌‌ای که در آن زندگی می‌نمایند طبق شعار آزادی،‌ مساوات و برادری». و چه خوب در ایران برابر این شعار عمل کرده‌اند! گویا این شعار درست عکس‌ اعمال و هدف‌های آنان بوده است. «سعید نفیسی» هم در این مورد مطلبی دارد، وی می‌گوید: در ایران از روز نخست با مردمی که اصل و نسب درستی نداشته‌اند و از مال جهان جز دلی هوی‌پرست و طبیعتی جاه‌طلب چیزی به آنها نرسیده گروه‌گروه از این افراد را پر و بال دادند آنها که با وسائل طبیعی و به نیروی ذاتی هرگز نمی‌توانستند به جایی برسند بهترین وسیله را این دیدند که به این دستگاه (فراماسونری) وارد شوند و خدمت کنند، و به آرزوی مادی و معنوی خود برسند. ماسونها همیشه در همه جای جهان در پی مردم متوسط و کوته‌نظر بوده‌اند و اساس کار فراماسون‌ها در هر زمان و در هر کشوری بهره‌جویی و بهره‌یابی از مردم بوده است. وی سپس به تشریح چگونگی عضویت در فراماسون پرداخته است.

نویسنده تاریخ «تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس» می‌گوید: از آن روزی که عنوان فراماسون در این مملکت پیدا شد و محفل سرّی آنها به اشاره لندن تشکیل گردید بدبختی و سیه‌روزی ملت ایران نیز شروع شده است انگلیسیها این محافل را نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از ممالک افریقا و آسیا داشته‌اند. مأمورین رسمی دولت انگلیس دیگر در این ممالک غریبه نبودند، برادران دلباخته آزادی زیادی داشتند که انگلیسیها را دوست می‌داشتند و همین که با هم روبرو می‌شدند یکدیگر را می‌شناختند و کمک لازم را می‌کردند.

تا زمان انقلاب اسلامی ایران به طور کامل سرزمین ما تحت نفوذ این تشکیلات مخفی وابسته به بیگانه بوده است چنان که «شریف امامی» نخست‌ وزیری که برای ایفای نقش در روزهای سرنگونی رژیم سلطنت ظاهر گردید و چنین نقشی را یک بار در سال ۱۳۳۹ ه. ش، با موفقیت انجام داده بود، برابر اسناد کشف شده بزرگ استاد یک لژ فراماسونری در ایران بوده است.

بعد از پیروزی انقلاب یکی از مخفی گاههای مهم ماسونی که مرکز عملیات لژ استاد اعظم شریف امامی بود کشف گردید و لیستی از اسامی فراماسون‌های مربوط به این لژ انتشار یافت و کتابی خلاصه با عنوان «فراماسون» در فروردین سال ۱۳۵۸ ه. ش منتشر شد در این کتاب با توجه به اسناد به دست آمده از ریشه‌های فراماسونی در زمان ناصر الدین شاه به بعد و تسلطی که این گروه وابسته تاکنون در شکل نخست وزیری،‌ وزارت، وکالت و سایر مشاغل حساس داشته‌اند،‌ از شرایط عضویت ابزار، البسه ماسیونی و دلیل رغبت یهودیان به آن پرده برمی‌دارد اطلاعاتی نیز از ارتباط شاه مخلوع و تشکیل لژ پهلوی و عضویت اولین مرتبه یک زن در آن و مراحل فراماسونی توأم با عکس‌هائی از تشکیلات آنان در اختیار می‌گذارد.

منبع: ‌تاریخ سیاسی معاصر ایران، دکتر سید جمال‌الدین مدنی، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸۷، ج اول، ص ۸۰ تا ۸۷.