تلاش برای طبیعی تر كردن حركات روباتها

فوتبال بازی می كنند, جارو می كنند, سفینه های فضایی را تعمیر می كنند از اتاق جراحی بیمارستان تا مدار كره زمین همه جا هستند

فوتبال بازی می كنند، جارو می كنند، سفینه های فضایی را تعمیر می كنند. از اتاق جراحی بیمارستان تا مدار كره زمین! همه جا هستند. صحبت از روباتهاست. آدم آهنی هایی كه طراحانشان تلاش می كنند ظاهرشان را تا جایی كه می شود دوست داشتنی و انسانی خلق كنند.

بخش بزرگی از فعالیتهای سنگین صنعتی بر عهده این آدم آهنی هاست. گذشته از آن این ماشینها جزئی از زندگی آدم ها شده اند، در نتیجه ظاهرشان هم باید كمی قابل تحمل تر شود. اما مشكل اینجاست كه نحوه حركت و راه رفتن این آدم های آهنی هنوزطبیعی نیست. نمی توانند تندتر راه بروند یا اگر لازم شد بدوند.

به گزارش دویچه وله طراحان روبات دانشگاه هایدلبرگ آلمان در حال طراحی روباتهایی هستند كه حركات طبیعی تری دارند. هدف از طراحی این نوع روباتها استفاده از آنها در مواردی مثل آتش سوزی، نجات جان مصدومین، ارسال كمك های اولیه و یا همراهی توانخواهان هنگام انجام تمرینات بدنی است. گذشته از آن كم نیستند آدمهایی كه در آرزوی داشتن مستخدم آهنی هستند تا صبحانه را آماده كند، نظافت كند یا زباله را بیرون ببرد. مستخدم هایی كه فقط باید شارژشان كرد، البته طراحان ژاپنی روباتها، این آرزو تا حدی برآورده كرده اند.

مستخدم های آهنی كه در ژاپن طراحی و تولید می شوند می توانند به تنهایی خانه را نظافت كنند. اما مشكل اینجاست كه اگر مانع كوچكی سر راه این روباتها باشد، یا متوقف می شوند یا اگر بد شانسی بیاورند زمین می خورند. مهندسان ژاپنی به تازگی نمونه كوچكتری از این نوع روباتهای نظافتچی طراحی كرده اند كه اگر زمین بخورند می توانند دوباره بلند شوند، اما هیچ كدام از این روباتها نمی توانند مراقب باشند كه زمین نخورند!

تجزیه و تحلیل اینكه چطور باید از كنار مانع عبور كرد تا زمین نخورد برای این انسان های آهنی پیچیده تر از محاسبات نجومی است. درحالی كه راه رفتن یا دویدن و حفظ همزمان تعادل بدن، برای انسان امر بدیهی است كه ناخودآگاه توسط مغز كنترل می شود ، هیچ كدام از برنامه های طراحی شده نحوه حركت روباتها تا كنون، نتوانسته اند حفظ تعادل هنگام حركت این ماشینهای آهنی را تضمین كنند.

بررسی طبیعت راه رفتن انسان با در نظر گرفتن جزئی ترین حركات بدنی از برنامه هایی است كه طراحان روباتها را به خود مشغول كرده است. اصرار این طراحان برای طبیعی تر كردن حركات روباتها به این دلیل است كه هر چه نحوه حركت طبیعی تر باشد روبات انرژی كمتری برای حركت نیاز خواهند داشت، در نتیجه هزینه نگهداری و شارژشان هم كمتر خواهد بود.مهندسان آلمانی دانشگاه هایدلبرگ با استفاده از انیمیشن های كامپیوتری كوچكترین جزئیات اندام های حركتی انسان بخصوص بچه های نوپا را دنبال می كنند.

این گروه معتقدند در صورتی كه بتوان برنامه رفتاری طبیعی تری برای روباتها طراحی كرد می توان از آن برای كمك به معلولین نیز استفاده كرد. مهمترین گروه معلولین آن دسته ای هستند كه یك طرف بدنشان به طور كامل فلج است. طراحان روباتها معتقدند می توان اعصاب این بخش از بدن معلولین را بصورت مصنوعی تحریك كرد و عضو از كار افتاده را به حركت در آورد.البته تمامی این برنامه ها و اهداف هنوز در حد تئوری است.

اینكه روبات ها بتوانند مانند انسان راه بروند یا بدوند و یا در شرایط حساس تصمیم گیری كنند و جهت حركتشان را تغییر دهند به زمان بیشتری نیازمند است. طراحان روباتها پیش بینی می كنند تا سال ۲۰۵۰ میلادی روباتهای ساخته خواهند شد كه می توانند با آدمها فوتبال بازی كنند و حتی برنده بازی باشند.در حال حاضر روباتهای معروف به آسیمو ساخت ژاپن ، كه یك متروبیست سانتیمتر طول دارند در بسیاری از خانه های ژاپنی مسوول نظافت و جارو كشیدن هستند. این روباتها سی فرمان را متوجه می شوند اما به زبان ژاپنی! به همین دلیل هم هنوز بازار جهانی ندارند.