چهارشنبه, ۶ تیر, ۱۴۰۳ / 26 June, 2024
مجله ویستا

فرصت از دست رفته


فرصت از دست رفته

"گشت ارشاد" شروع خوبی دارد. فیلم خیلی زود سر اصل مطلب می رود و برای معرفی و شناساندن هرچه بیشتر سه شخصیت محوری فیلم هیچ فرصتی را از دست نمی دهد.حاجی (حمید فرخ نژاد)، عطا (پولاد کیمیایی) …

"گشت ارشاد" شروع خوبی دارد. فیلم خیلی زود سر اصل مطلب می رود و برای معرفی و شناساندن هرچه بیشتر سه شخصیت محوری فیلم هیچ فرصتی را از دست نمی دهد.حاجی (حمید فرخ نژاد)، عطا (پولاد کیمیایی) و اسد (ساعد سهیلی) آدم هایی رنج دیده و بریده از اجتماع هستند که برای گرفتن سهم و حق خود از زندگی، پوشش ماموران گشت ارشاد را پوشیده و راه اخاذی از جوانان را پیش گرفته اند. روابط میان این سه شخصیت به خوبی به شکل گرفته و شوخی ها و دیالوگ های رد و بدل شده نیز کمک شایانی به درآمدن موقعیت های طنز فیلم می کند.

با این همه رفته رفته با تکرار موقعیت های کم و بیش مشابه، اثرگذاری اولیه از بین می رود و علامت سوال های متعددی در ذهن متبادر می شود. مثلاً این که چطور می شود ماشینی با تابلوی جعلی گشت ارشاد به راحتی در شهر تردد می کند و هیچ شک و شبهه ای را بر نمی انگیزد؟

هر چه قضیه تابلوی کائنات عطا بامزه از کار درآمده، رابطه حاجی و پرستار خانه مقابل (نیوشا ضیغمی) نچسب و بی هویت می نماید و سلسله حوادث بعدی که از پس این آشنایی ایجاد می شوند را تحت شعاع قرار می دهد. با ورود شخصیت فرات (جمشید هاشم پور) به ماجرا، به تدریج فیلم تغییر لحن می دهد و فضای شوخ و شنگ فیلم ناگهان رنگی جدی و خشک به خود می گیرد. اوج این اتفاق در سکانس نمایشگاه ماشین دیده می شود که به یکباره درگیری خونینی روی می دهد که تنها خاصیتش شوکه کردن تماشاگری است که اصلاً انتظار چنین صحنه هایی را ندارد. سکانس های بعدی (همچون سخنرانی حاجی) نیز اگرچه در لحظاتی خنده را بر لبان تماشاگر می نشاند اما بسیار گنگ و آشفته می نماید.

فرخ نژاد و کیمیایی پس از همکاری نخست در صحنه جرم،ورود ممنوع در اینجا نیز زوج مناسبی را تشکیل داده اند. زوجی که این بار ساعد سهیلی را در کنار خود می بینند که کمتر کسی انتظار حضوری چنین تاثیرگذار را از وی داشت. نقش آفرینی جمشید هاشم پور و نیوشا ضیغمی نکته تازه ای در برندارد و از کلیشه هایی که پیش از این نیز در بازی این دو نمود داشته است فراتر نمی رود.

با این همه گشت ارشاد یک بار دیگر بر توانایی های کارگردانی صحه می گذارد که این اواخر با ساخت کمدی های تاسف برانگیزی چون چارچنگولی و ازدواج در وقت اضافه به نوعی خود را زیر سوال برده بود. سعید سهیلی همچنان برای ساختن یک کمدی قابل قبول جای کار داشته و امیدوارکننده به نظر می رسد.

فرهاد خالدار