بیماری های نقص ایمنی

بیماری های نقص ایمنی هنگامی ایجاد می شوند که نوعی نقص در دستگاه ایمنی بدن به وجود میآید. دستگاه ایمنی سالم از بدن در مقابل میکروب ها، باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و هرگونه جسم …

بیماری های نقص ایمنی هنگامی ایجاد می شوند که نوعی نقص در دستگاه ایمنی بدن به وجود میآید. دستگاه ایمنی سالم از بدن در مقابل میکروب ها، باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و هرگونه جسم خارجی و سرطان (به طور نسبی) محافظت می کند. اما وقتی که دستگاه ایمنی نتواند درست کار کند، بدن در معرض ابتلا به عفونت و سرطان قرار می گیرد. این بیماری در مردان و زنان و در تمام سنین ممکن است اتفاق بیفتد.

نقص ایمنی می تواند در اثر مصرف داروهای قوی که برای ضعیف کردن ایمنی بدن استفاده می شوند هم به وجود آید. یک نوع نقص ایمنی هم شامل ایدز است.

علل بیماری نقص ایمنی شامل: نقص های مادرزادی، مصرف داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی بدن، پرتو درمانی، درآوردن طحال (قبل از ۲ سالگی)، پایین آمدن سطح ایمونوگلوبولین های خون، عفونت های ویروسی، برخی از سرطان ها.

عوامل خطر عبارتند از: تغذیه نامناسب، بی بندو باری جنسی، تزریق خون، سابقه خانوادگی، مصرف مواد مخدر تزریقی که باعث تشدید این بیماری می شوند.

علا یم شایع در این بیماری را می توان عفونت ها و بیماری های شدید راجعه شامل عفونت های گوشی یا تنفسی (مثل عفونت گوش میانی یا ذات الریه)، عفونت های قارچی، سرطان (مخصوصا سرطان خون و لنفم)، اگزما، مننژیت یا آسنفالیت، اختلا لا تی که باعث خونریزی شوند نام برد.

اگر سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری نقص ایمنی دارید حتما قبل از ازدواج به مشاوره ژنتیکی مراجعه کنید. همچنین بار یک آزمایش کشت مایع داخل کیسه آب در زمان بارداری می توان برخی از موارد نقص ایمنی را تشخیص داد.

بیماری نقص ایمنی در موارد شدید می تواند کشنده باشد اما در موارد خفیف می توان آن را درمان کرد.

از عوارض آن عفونت باکتریایی، قارچی یا ویروسی که ممکن است دیگر قابل کنترل نباشند و در این زمان درمان موثر نیست.

عوارض دیگر می توان سرطان یا عفونت التهابی مفاصل باشد.

آزمایش هایی که برای تشخیص تجویز می شوند عبارتند از: آزمایش خون (بررسی پادتن ها)، آزمایش های پوست، آزمایش اشعه ایکس از قفسه سینه (برای بررسی غده تیموس)، بررسی رادیواکتیو کارکرد دستگاه ایمنی.

درمان به نوع نقص ایمنی بستگی دارد و اهداف ازدرمان شامل: حفظ سلا مت فرد، کنترل عفونت ها، پرهیز از تماس با افراد دارای بیماری های ویروسی، جلوگیری از مشکلا ت روحی و روانی، درمان سریع عفونت های شدید، پرهیز از زدن واکسن بدون تجویز پزشک، کم کردن احتمال نیاز به جراحی پیوند استخوان یا غده تیموس هستند. داروهایی که برای بیماری نقص ایمنی تجویز می شوند، آنتی بیوتیک ها، تزریق پادتن ها، تزریق اجزای خون و گاهی تزریق گاماگلوبین هستند.

مترجم: مهزاد سید کریمی