بیشتر با فناوری بلوری آشنا شوید

شعاع آبی Blu-ray نوعی دیسک نوری برای ذخیره فیلم (به صورت وضوح بالا) یا اطلاعات تا حجم ۵۰ گیگابایت است. این دیسک ابعاد فیزیکی یکسانی با DVD‌ها و ‌CDهای استاندارد دارد.
نام Blu-ray از دو بخش Blue، به خاطر …

شعاع آبی Blu-ray نوعی دیسک نوری برای ذخیره فیلم (به صورت وضوح بالا) یا اطلاعات تا حجم ۵۰ گیگابایت است. این دیسک ابعاد فیزیکی یکسانی با DVD‌ها و ‌CDهای استاندارد دارد.

نام Blu-ray از دو بخش Blue، به خاطر رنگ لیزری که استفاده می‌شود و ray به دلیل اشعه عدسی، تشکیل شده است. دیسک‌های Blu-ray همچنین با نام BD شناخته می‌شوند.

برای خواندن و نوشتن روی دیسک‌های DVD از لیزر قرمز رنگ با طول موج ۶۵۰ نانومتر و همچنین برای CDها از لیزر قرمز با طول موج ۷۸۰ نانومتر استفاده می‌شود؛ ولی رنگ لیزر برای ‌BDها، آبی رنگ (با طول موج ۴۰۵ نانومتر) است که همین باعث می‌شود اطلاعات بیشتری در این نوع دیسک‌ها ذخیره شود. تفاوت مهم دیگری که وجود دارد، این است که اطلاعات در BD روی بیرونی‌ترین لایه نوشته می‌شود. زیرا اگر لایه‌هایی ما بین لایه اطلاعات و لیزر باشد، عبور لیزر از لایه‌های محافظ به سختی انجام می‌پذیرد.

دیسک‌های دو لایه بلوری تا ۵۰ گیگابایت اطلاعات را ذخیره می‌کنند که این مقدار، شش برابر دیسک‌های دو (لایه DVD ۹ گیگابایت) و ۵/۱۰ برابر دیسک‌های تک (لایه DVD ۵/۴ گیگابایت) است. چند سال پیش، رقابتی میان دیسک‌های نوری وضوح بالا (High Definition) پدید آمد. در این رقابت فرمت HD DVD که توسط شرکت Toshiba حمایت می‌شد رقیب BD بود. شرکت‌های پشتیبان‌کننده هر کدام از این فرمت‌ها قصد داشتند که بازار را در اختیار خود بگیرند و طی ماجرا‌هایی، سرانجام فرمت BD پیروز شد. شرکت توشیبا در ۱۹ فوریه ۲۰۰۸ رسما اعلام کرد که دیگر دستگاه‌های ضبط یا پخش فرمت HD DVD را تولید و حمایت نمی‌کند. شرکت Sony با ارایه PS۳ که از BD استفاده می‌کرد، نقش مهمی‌ در پیروزی BD در جنگ بین فرمت‌های وضوح بالا داشت. همچنین در نمایشگاه CES سال ۲۰۰۷، دیسک‌های هیبریدی (Hybrid Disk) ارایه شد که در یک طرف آن Blu-ray و در طرف دیگر آن HD DVD بود، ولی هیچ‌گاه به تولید نرسید.

دیسک‌های بلوری توسط «انجمن دیسک بلوری» گسترش پیدا کرد، گروهی متشکل از تولید‌کننده‌های قطعات الکترونیکی، سخت افزار و همچنین تولیدکننده‌های فیلم و انیمیشن. این کدگذاری‌ها به این منظور است که تعیین شود دیسک مورد نظر در کدام ناحیه و کشور‌ها می‌تواند اجرا و استفاده شود.

این کدگذاری شبیه کدگذاری است که برای DVDها مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ ولی ناحیه‌بندی متفاوتی دارد. برای نمونه ایران در ناحیه C‌قرار دارد و اگر شما یک دیسک با ناحیه A را خریداری کنید، نمی‌توانید آن را در پخش‌کننده خود اجرا کنید مگر اینکه BD یا پخش‌کننده شما بدون کد (Region-Free) باشد.