چه عاشقانه...!

چه عاشقانه فراموش کرده ام خود را
دراین سکوت که خاموش کرده ام خود را
لطیف می وزی از غیب و می روم از هوش
شبیه پنجره آغوش کرده ام خود را
بگو فرشته بیاید به نماز روشن روح
که چشم بسته …

چه عاشقانه فراموش کرده ام خود را

دراین سکوت که خاموش کرده ام خود را

لطیف می وزی از غیب و می روم از هوش

شبیه پنجره آغوش کرده ام خود را

بگو فرشته بیاید به نماز روشن روح

که چشم بسته ام و گوش کرده ام خود را

بیا ترنم عرشی! عبور کن آرام

که زیرگام تو مفروش کرده ام خود را

شهید عشق توام، بی قرار، مثل درخت

به وجد آمده، گل پوش کرده ام خود را

قربان ولیئی